Pcrtje schreef:Daarin ben ik het echt met je oneens. De evolutietheorie is niet een manier van denken maar een wetenschappelijke theorie. Een theorie is in de wetenschap een samenhangend geheel dat op basis van waarnemingen de natuurlijke werkelijkheid poogt te beschrijven en verbanden legt. Daaraan ten grondslag liggen denkwijzen, vooronderstellingen, filosofie. Die vooronderstellingen en de wetenschapsfilosofie zijn denkwijzen, een theorie niet.
Zonder denken kom je toch niet tot een theorie?
Een evolutionist denkt met de evolutietheorie in gedachten, en een creationist met het bijbelse scheppingsverhaal in gedachten. Daar zeg ik toch niets raars mee?
Pcrtje schreef:Maar waarom moeten we een kunstmatige lijn trekken, dan? En waar ligt die grens? Waarom niet consequent doorgaan?
Dat heb ik toch al aangegeven? "Maar je kunt ook doorschieten, en álles op natuurlijke wijze willen verklaren, en zo in atheïsme verzanden." Omdat je niet moet doorschieten.
Je schiet door als je een bepaald principe gaat toepassen op iets waarvoor het niet geschikt is. Een stelling is: "Natuurlijke processen hebben natuurlijke oorzaken." Prima toepasbaar in ons heden, waar we kunnen werken met onze empirische waarneming. Maar is het ook zo toepasbaar op het ontstaan van de wereld? Als ik in de Bijbel lees over een eeuwige God, die niet onderworpen is aan de tijd en de natuurwetten, en dat Hij de wereld geschapen heeft, dan haalt alleen dat al die stelling aardig onderuit voor dat toepassingsgebied.
Pcrtje schreef:Is dat zo? Bron?
Dit is wel een aardig citaat, uit
Oorspronkelijk van M.J. Paul:
Wanneer Lyell in 1859 vraagt naar de mogelijkheid van een scheppende kracht, zodat de mens kon ontstaan, reageert Darwin dat hij de theorie van natuurlijke selectie niet wil uitbreiden met de toevoeging van andere krachten.
Als ik ervan overtuigd was dat dergelijke toevoegingen aan de theorie van natuurlijke selectie nodig waren, zou ik dat verwerpen als onzin. (...) Ik zou absoluut niets geven voor de theorie van natuurlijke selectie, als die wonderlijke toevoegingen nodig heeft in enig stadium van afkomst.
Hier ligt een verschil van opvatting met tijdgenoten die menen dat de evolutietheorie van Darwin te combineren is met een door God geleide evolutie. Terwijl Owen, Argyll en Gray een goddelijke oorzaak aannemen en op complexe organen wijzen, wil Darwin daar niet van weten.
(Hoofdstuk 11.2, Levensloop en godsdienstige ontwikkeling)
Pcrtje schreef:Ik snap niet zo goed wat gnosticisme - de idee dat er geheime kennis vergaard moet worden om het aardse te ontstijgen - van doen heeft met de evolutietheorie. Wat bedoel je hiermee?
De gnostici hadden een nogal platoonse scheppingsopvatting, waarin de Demiurg worstelde met de boze materie, en zo tot een onvolmaakte wereld kwam.
John G. West legt het uit in deze video, met name vanaf 9:16, vanaf waar ik deze video nu laat beginnen:
God and Evolution: The Problem with Theistic Evolution(Hij komt aan het woord vanaf 4:26)Pcrtje schreef:Sinds wanneer sluit de evolutietheorie Gods bestaan uit? De evolutietheorie gaat toch over de ontwikkeling van biologisch leven? Ik ben niet bekend met een eis of stelling binnen de evolutietheorie die stelt dat geloven in God niet kan/mag, dat God niet bestaat, dat Jezus niet gestorven is voor de zonden der wereld, enz. enz.
En de stelling dan dat evolutie een volstrekt willekeurig proces is? Een proces, als dat weer opnieuw in werking zou treden, dat het dan volstrekt onvoorspelbaar is wat er dan uit gaat komen, en ongetwijfeld iets anders dan ons mensen? In ieder geval Stephen J. Gould heeft zoiets beweerd.
