Onderstaan de reactie is terug te vinden in dit topic; viewtopic.php?f=31&t=30349
ereunao schreef:origenes:
Dat de zekerheid van de werking zonder meer verondersteld wordt is maar al te waar. Maar wie zo denkt bewijst daarmee dat de praktijk hem vreemd is. Want de genade is wel altijd dezelfde, maar de Heere is vrij in de uitdeling. Het gebeurt ook wel dat een ziel bijzonder levendig gesteld is in de voorbereiding, maar dat er tijdens de bediening een sluier over ligt en het zo toegesloten blijft dat ze nergens bij kan komen. En soms is de nalezing beter dan de oogst. En waar de bijgelovigheid bij de massa van het kerkvolk toch al zo groot is dat zelfs ouderlingen in hun Roomse overschatting van het doopwater de doop zelfs voor hun pleegkinderen begeren moeten wij daar dan voedsel aan geven door de ziekenzalving als een 3e sacrament toe te gaan passen? Want dan spreekt het toch vanzelf dat die zekerheid van de werking ook hier verwachtingen wekt waarin de zieke onherroepelijk teleurgesteld zal worden? Dus nogmaals, er zou nog wel mee te leven zijn als het niet als een sacrament gepresenteerd werd En tegen Yoshi zeg ik hier nogmaals dat ik nooit over de ziekenzalving als een sacrament gesproken heb.
.gr: ereunao
Zou iemand mij meer kunnen vertellen waarom pleegkinderen niet gedoopt zouden kunnen worden? En gaat dat ook op voor adoptiekinderen?