Mortlach schreef:Dat het permanent is, is toch juist de bedoeling? En tenzij je echt iets heel doms doet zoals een tattoo in je gezicht/nek/handen of de naam van je minnaar of iets dergelijks, is dat zo'n probleem niet hoor.
Mijn vrouw heeft toen ze 16 was in een opwelling een tattoo laten zetten op haar schouder. Het betekent niks voor haar en als je vraagt of ze het opnieuw zou doen, is het antwoord 'nee', maar om nou te zeggen dat ze er last van heeft, dat is ook weer overdreven.
Maar voor mensen die lang nadenken over het ontwerp, zorgvuldig iets uitzoeken dat uitbeeldt wat ze willen, daarvoor is juist het permanente een pré.
Ik denk al een paar jaar na over het ontwerp (daar ben ik al heel lang uit) en de plaats (daar twijfel ik nog over).
Dat het permanent is is voor mij juist een voordeel.
De volgende songtekst geeft een beetje aan wat ik bedoel: soms is het lastig dat je bepaalde littekens die je in je leven oploopt niet kunt zien.
(ik besef dat het uit een nummer over seksueel misbruik komt, maar er zijn meer onzichtbare littekens die verschrikkelijk veel pijn blijven doen)
Dream Theater - Anna Lee schreef:And everytime you can't deny
The lines that trace your skin
Wounds that never heal
Trying to believe
The scars unseen
The tears wash clean
Geef me de rust om te accepteren wat ik niet kan veranderen.
Geef me de moed om te veranderen wat ik kan.
Geef me de wijsheid om het verschil te zien.