Dag Marleen,
In de kerkelijke wereld bestaat er meer dan één opvattingen over de doop. Er zijn evangelische kringen die de baby-doop niet zien als een doop. Reformatorische christenen geloven weer dat de doop door onderdompeling niet nodig is, omdat je door je ouders al ter besprenkeling met water bent aangeboden aan de dominee die gelooft dat je door de besprenkeling bent opgenomen in het nieuwe verbond en het Abrahamitisch verbond. Maar zelfs Jezus werd gedoopt door onderdompeling in het water van de Jordaan toen hij ongeveer 30 jaar was. Persoonlijk zie ik de doop door onderdompeling in water wanneer je persoonlijk voor Jezus kiest, dan ook als de meest juiste, ook omdat het dan een persoonlijke keuze is en niet een keuze van je ouders. De doop in het NT is een nieuwe begin in het leven van een volgeling van Jezus.
Omdat de doop volgens de reformatorische leer in de plaats is gekomen van de besnijdenis, die overigens alleen de jongetjes ondergingen op de 8e dag van hun leven, wordt er blijkbaar van uitgegaan dat daarom een besprenkeling met water bij een baby voldoende is, en dat de ouders net als de joodse ouders de opvoeding in het geloof op zich nemen. Maar in het NT wordt de besnijdenis van het hart gezien als het teken dat men lid is geworden van de christelijke gemeente, en deze besnijdenis wordt niet door mensenhanden verricht maar door de werking van Gods geest in een mens waardoor een mens door het horen van het evangelie tot berouw en omkering komt en zich laat dopen in water in de naam van de Vader, de Zoon en de heilige geest, waardoor men persoonlijk als het ware wordt overgezet in het lichaam van Christus, anders gezegd de christelijke gemeente, wat niet een naamkerk of denominatie is, maar de bijbelse christelijke gemeente, die jammer genoeg in de loop van krap 2000 jaar uiteengevallen is in ongeveer 40.000 verschillende stromingen, kerkgenootschappen en sekten.
Maar goed, ieder moet voor zichzelf uitmaken wat hij doet betreffende de manier van dopen/besprenkelen omdat ieder persoonlijk verantwoordelijk is voor God en Jezus. Daar helpt een vader of moeder of kerkgenootschap van welke pluimage ook, niet bij. In een oud christelijk geschrift, genaamd "De Didache" of "De leer der apostelen" wordt de doop door besprenkeling als laatst genoemd, met daarvóór de onderdompeling IN water.
Sterkte en Gods zegen met je beslissing, wat deze ook mag/zal zijn.
Groetjes,
Observer Elle.
Marleen1987 schreef:Heb er zzelf eerst over getwijfeld. Ik ben opgevoed in de gereformeerde gemeente dus als kind al gedoopt. Iets wat ze in de gemeente ook accepteren. Daar doe ik het ook niet om. Ga nu net weer een jaar naar de kerk ongeveer. In de tijd dat ik niet ging zijn groot aantal jaren zijn er heel veel dingen gebeurd en daarom wil ik mij weer laten dopen om het achter me te laten, hoop ik.