Berichtdoor welling82 » 22 feb 2017 19:58
Persoonlijk vind ik het vrij eenvoudig, zo lees ik toch wel in de Bijbel, hoewel zeer zeker niet altijd even gemakkelijk,
het is ons gegeven de realiteit te accepteren zoals die ons gegeven is.
Die is in het eerst gewoon eigenlijk uitermate bijzonder goed. Bedenk je eens dat wij, onze ook laatste vijf generaties, bouwvakkers bijvoorbeeld gewoon allemaal een verwarmd huis hebben, werk, in toenemende mate kapitaal om te besteden, ongeacht wat ze er verder mee doen. Wat de jeugd vandaag voor eigenlijk praktisch het eerst in de gehele wereldgeschiedenis meemaakt, is ze groeit op in een tijd waarbij praktisch alle zwaar werk geautomatiseerd is, inkomen min of meer verzekerd, alles komt on demand met druk op de knop zonder soms zelfs op te staan de eigen kant uit gevlogen. Ter verduidelijking, waar ik zeg 'verzekerd' bedoel ik 'zoals het eruit ziet aan de buitenkant' met inbegrip van 'behaalde resultaten in het verleden bieden geen garantie voor toekomst'.
Onze koning vraagt ons niet alleen mee te betalen, dat moesten we altijd en vroeger veel meer voor prive geneugten van koningen en consorten. Nu betalen we meer voor onszelf, onze snelwegen, althans zoveel mogelijk volgens pretentie. We zijn door de koning ook min of meer bevolen mee te denken over ons eigen geld, bestedingen van wat vroeger de belastingen aan de koning waren. We zijn niet alleen medeverantwoordelijk, voor besteding van ons belastinggeld, we zijn eigenlijk praktisch de laatste generaties de eersten tijdens praktisch de gehele wereldhistorie die zo kunnen leven.
Voor de Bijbel is het enerzijds GROTE vrijheid, ONGEZIENE GROTE vrijheid, we werden gevraagd mee te beslissen over nota bene onze eigen belastingen, maar ook verantwoordelijkheid! We moeten nu wel weten waarvoor we belasting betalen, waarover beslist wordt, want waar vroeger de koning slechts besliste en dus verantwoordelijk was, zijn we dat nu allemaal. De gronden voor bewustzijn voor het burgerschap. Let wel, in de Bijbel staat 'wacht u voor de zorgvuldigheden dezes levens' wat bijvoorbeeld betekend dat men het nieuws niet op het eerste gezicht gelooft, 'oordeelt niet op aanzien, oordeelt rechtvaardiglijk'.
Dus wij zijn heel rijk, nooit eerder gebeurd, en heel machtig, mogen heel veel beslissen en hebben heel veel, nooit eerder gebeurd, vooral niet bij de arbeidersklasse zogezegd. Zie ze eens per jaar naar de andere kant van de wereld reizen om daar in de zon onder palm aan het bier te gaan!
We hebben op grond van de konings beslissingen, vooral wat verder terug in de historie, inmiddels wat wij parlementaire democratie noemen in een trias politica rechtsstaat, met vrijheid van religie.
We moeten ons minder zorgen maken over de ons gegeven realiteit, die is ongezien goed en vrij, en meer proberen die te beschermen volgens oudere oplossingen zoals we eerder niet zonder redenen overeengekomen waren te doen. En dus met bewegingen als die wij terrorisme noemen ons bedenken waar het vandaan komt en ook daarbij niet toelaten dat ook hier uitgenodigde en zogesteld beschermde religies als Islam aangevallen worden. We moeten de verwarring doorbreken van in hun onzekerheid radicaliserende jongeren, bij overigens aantoonbaar allerlei religies en zelfs andersoortige ideologieen, en ze de verschillen weer leren zien tussen bijvoorbeeld doctrine en ideologie, zoals we ze bepaald hadden. Daarnaast ons ook bedenken hoe onze samenleving verzuild aan de hand van logische beinvloeding alleen al als uit eerder egoisme dan kwaliteit betalende/belonende markten. Winst als oorzaak levert ook oorzaak tot manipulatie. De onzekerheid van jongeren komt ook deels voort uit een rechtsstaat die individuele verantwoordelijkheid teveel voorschrijft bijvoorbeeld.
De realiteit accepteren, naar eer en geweten proberen de groep te helpen zover de koning dat toelaat, de naasten helpen. Niet teveel zorgen maken, teveel zorgen is altijd te weinig vertrouwen, in mijn optiek, hoe meer iemand werkelijk angstig is voor bijvoorbeeld toekomstige politiek of min of meer maatschappelijke bewegingen, hoe minder vertrouwen in God, hoe minder begrip hoe God uiteindelijk ook nog steeds onze wereld bestiert, in alles en in iedereen is, hoe dagelijks al het Goede, en dat is eigenlijk onvoorstelbaar veel, van God is. Zou Zijn arm te kort zijn?
En zolang we dan blijven helpen, vooral zoals geschreven in millenia oude bewoordingen zoveel mogelijk in het 'zweet des aanschijns' en in Waarheid oplossingen op problemen proberen te leveren, ieder naar zijn kunnen, hoe kunnen we dan anders concluderen dan met Salomo dat de mens eigenlijk alleen maar reden heeft tot blij zijn onder de zon.
Zo is het leuk om problemen aan te kijken, want of het lukt of niet, het is niet in onze hand, maar als er iets is waar we als mensen eigenlijk ZELF nog wat zouden moeten doen, kunnen we het beste maar in problemen zitten om ze op te lossen voor onze naaste, dat geeft vreugde, dat geeft de zin en de basis dat je ook voor hun bodem waar zij op staan werkt, voor niet links of rechts, maar liever gemeenschappelijk ervaren problematiek, ieder naar zijn kunnen, er zijn timmerlieden die schitterende oplossingen zijn voor hun naaste, schoonmakers, directeuren en met name bijvoorbeeld agenten! Het is dus WEL zo jammer dat onze markt niet meer naar dit streven stimuleert, minder kwaliteit beloond dan egoisme, en dus leid tot geheel ander gebruik ook.
Anders zijn problemen een reden om de schuld te geven, niet leuk, of om bang voor te zijn daardoor alleen al minder in staat ze op te lossen, ook niet leuk, te willen uit frustratie soms zelfs, helemaal al niet leuk, en nu zijn ze eigenlijk door ze zoveel we kunnen ieder naar zijnmaat aan te kijken om ze in ieder geval proberen zo netjes mogelijk op te lossen leuk, we kunnen allicht ons best doen en het kan er allicht alleen maar iets opgelost worden en allicht altijd wat geleerd worden vooral over ons eigen menszijn en bestaan, want waardoor bestaan al die problemen eigenlijk?
En aangaande de zondag, ja die is heel belangrijk, alleen ook belangirjk is de naaste niet tegen het hoofd te stoten als die de meerderheid is en berusten. ook belangrijk is de naaste geen reden tegen je geven en vooral onbegrip te begrijpen want als het goed is zijn we allemaal 'de grootste van alle zondaren' had die 'de kleinste der geboden breekt de gehele wet niet gebroken'? Zelf zijn we minder begrijpelijk dan hetgeen we weigeren te begrijpen, vaak toch wel. Godsdienstvrijheid is ons vooralsnog gegeven, bij de koning via constitutie verordend, en wij hebben daarmee de Islam, die met haar gastarbeiders en andere geinviteerden hier beschermd woongenot geboden zijn, te beschermen tegen aanvallen en terrorisme zoals wij dat bij onszelf hebben te doen. Ook met de Bijbel radicaliseren mensen, sommigen spreken tegenwoordig al over doodstraf, hoe durven ze !