Hallo allemaal,
Ik ben gereformeerd opgevoed maar ben al heel lang niet meer gelovig. Wel ben ik oprecht geïnteresseerd in de manier waarop christelijke jongeren tegenwoordig de Bijbel interpreteren. Ik ben nu 46 en toen ik kind was, werd het scheppingsverhaal bijvoorbeeld nog vrijwel letterlijk voor waar aangenomen. Hemel en aarde waren dus in zes dagen geschapen, etc. Tegenwoordig zien veel gelovigen dit een stuk ruimer. De gedachtegang is meestal dat het is geschreven om begrijpelijk te zijn voor de mensen van toen, dus toegespitst op hun kennisniveau. So far so good. Maar los van alle symboliek: hoe kijken jullie aan tegen het Scheppingsverhaal? Allereerst; God besloot de mens te creëren. Hij koos voor één naakte man. Waarom? God is almachtig en alwetend. Dan weet hij toch dat de mens een sociaal wezen is? Waarom wachtte hij tot Adam om een metgezel vroeg? En daarop voortbordurend; waarop heeft Hij Adam en Eva op de proef gesteld? Ik ken alle antwoorden over de vrije wil van de mens, etc. maar alwetend als Hij is, wist hij wat er zou gebeuren omdat hij precies wist wat voor vlees hij in de kuip had. Zo bezien is de hele beproefing - en ik bedoel dit niet beledigend- zacht gezegd een redelijk overbodige exercitie met een hoog 'told you so'- gehalte.
Hoor graag jullie input.
Met respectvolle groet,
Paul