blijblij schreef:@vreemdeling: laten er nu ook gewoon boeken zijn waar als die verschillen/overeenkomsten in te zien zijn.![]()
Door de evangeliën in kolommen naast elkaar af te drukken zie je gelijk wie wat heeft.
Het zogenaamde synoptische probleem.
Ja, tamelijk kostbare boeken heb ik gemerkt. Zo ver ben ik nog niet gegaan. Al moet ik toegeven dat de blauwe teksten me toch verreweg het meeste weten te boeien, de rest nauwelijks. Ik ben dan ook geen christen.
blijblij schreef:Wat jij blauw hebt gekleurd wordt in de wetenschap Q genoemd. Een verlorengegaan geschrift dat Mattheus en Lukas kenden, maar Marcus niet.
En rood zijn de bronnen (of eigen creaties) die alleen Mattheus of Lukas hadden.
Inderdaad, Q is helaas weggegooid als geschrift en de brokstukken ervan zijn deels zwaar vervormd (met verdraaiingen/verminkingen van de betekenisinhoud) door de schrijvers van Markus, Mattheus en Lucas. De precieze omvang van Q is onduidelijk omdat het moeilijk vast te stellen is of de schrijver van Lucas het evangelie van Mattheus wel of niet kende. Maar je kunt duidelijk het verschil aan kracht zien tussen de blauwe en de rode teksten, het zijn feitelijk ook heel verschillende levensbeschouwingen, zelfs die tussen de rode delen van Mattheus en Lucas verschillen deels behoorlijk.
blijblij schreef:En op basis van welke argumenten zou de blauwe tekst het meest betrouwbaar zijn/alleen teruggaan op Jezus?
Daarvoor heb ik geen argumenten. Het valt niet te bewijzen dat de blauwe teksten echt van een historische Jezus afkomstig zijn. Voor mij staat wel vast dat de blauwe teksten verreweg de meest krachtige, universele en diepzinnige zijn, mits je ze juist reconstrueert en herinterpreteert volgens de oorspronkelijke ideologie (van Jezus?). De rode teksten zijn bepaald zwakker en boetseren er wat omheen zonder werkelijk betekenisvol in te haken op de ideologie van Q. In de zwarte teksten (buiten dan het passie-gedeelte) herken ik deels de Jezus van het gereconstrueerde Q. Waardoor ik geneigd ben wel te geloven in een historische Jezus. Ik acht de vroege christenen niet in staat zo een type leraar/meester zelf te bedenken met zo'n type sterke ideologie en zulk kenmerkend gedrag. Ze hebben dan wel erg hun best gedaan om die meer oorspronkelijke Jezus in te pakken en deels te verbergen achter de passie-Jezus. De praktische ideologie van de Jezus die aanzet tot actieve navolging is omgezet in de meer ritualistische ideologie van het christendom. Praktiseren is daar meer het deelnemen aan de kerkelijk rites en geloven in het heil dat die deelname zou brengen. Dit zal wel ontstaan zijn in wisselwerking met de Romeins-Griekse religieuze omgeving van de eerste en tweede eeuw.