Ziekenzalving binnen de (Reformatorische) kerken / gemeenten

[MoesTuin]

vanuit de vragen rubriek.....

Wordt ziekenzalving überhaupt wel ooit toegepast in reformatorsiche kerken?

Ziekezalving is er niet in reformatorische kerken. Geen vraag naar en wordt niet aangeboden.
De reformatorische christenen geloven in de kracht van het gebed.

Om met de laatste zin van Chaya te beginnen, De reformatorische christenen geloven in de kracht van het gebed.
Dat is 1 ding wat klip en klaar de waarheid is en daar valt niet over te twijfelen wat mij betreft.
Het is niet mijn wil geschiede, maar zo de Heere wilt en wij leven, wat U doet dat is goed!

Dan het onderwerp van dit topic: Ziekenzalving.
Hoe wordt er binnen de (reformatorische) kerken / gemeenten gedacht rondom dit onderwerp Ziekenzalving?
Is het zo dat er geen vraag naar ziekenzalving is en het daarom niet aangeboden wordt?
Wat leert de bijbel ons hierover rondom Ziekenzalving?
Wat is u / jou ervaring / bekendheid rondom ziekenzalving? Komt het voor binnen u / jou gemeente, of is het totaal iets nieuws en onbekend.

[Teus]

Om met de laatste zin van Chaya te beginnen, De reformatorische christenen geloven in de kracht van het gebed.
Dat is 1 ding wat klip en klaar de waarheid is en daar valt niet over te twijfelen wat mij betreft.
Het is niet mijn wil geschiede, maar zo de Heere wilt en wij leven, wat U doet dat is goed!.

Daarom, ik geloof in de Wil van God en daar komen we door het gebed achter.

[rotterdam]

Daarom, ik geloof in de Wil van God en daar komen we door het gebed achter.

Ik zal je even helpen Teus - dit was de vraag;

Hoe wordt er binnen de (reformatorische) kerken / gemeenten gedacht rondom dit onderwerp Ziekenzalving?
Is het zo dat er geen vraag naar ziekenzalving is en het daarom niet aangeboden wordt?
Wat leert de bijbel ons hierover rondom Ziekenzalving?
Wat is u / jou ervaring / bekendheid rondom ziekenzalving? Komt het voor binnen u / jou gemeente, of is het totaal iets nieuws en onbekend.

[dalethvav]

Om met de opmerking van Chaya te beginnen:
Bij ons in de PKN-gemeente wordt er naar ziekenzalving gevraagd én het wordt ook toegepast.
Heb het zelf twee keer van nabij meegemaakt.

Daarmee is, wat onze gemeente betreft, ook de vraag van MoesTuin beantwoord.

[Arendsoog]

Ziekenzalving is één van de 7 RK sacramenten. Omdat de gereformeerde/reformatorische kerken slechts twee sacramenten kennen (H. Doop & H. Avondmaal) wordt het naar ik weet in elk geval niet als sacrament bediend.

Daarmee vervalt waarschijnlijk ook het 'officiële', waarbij ik niet wil zeggen dat het niet zal gebeuren gezien de post van @dalethvav.

Verder:

The chief Biblical text concerning the rite is James 5:14-15: "Is any among you sick? Let him call for the elders of the church, and let them pray over him, anointing him with oil in the name of the Lord; and the prayer of faith will save the sick man, and the Lord will raise him up; and if he has committed sins, he will be forgiven." (RSV)

Matthew 10:8, Luke 10:8-9 and Mark 6:13 are also quoted in this regard.
https://en.wikipedia.org/wiki/Anointing_of_the_Sick

[JohannesHermanus]

Wat leert de bijbel ons hierover rondom Ziekenzalving?

Is iemand krank onder u? Dat hij tot zich roepe de ouderlingen der gemeente, en dat zij over
hem bidden, hem zalvende met olie in de Naam des Heeren. En het gebed des geloofs zal de
zieke behouden, en de Heere zal hem oprichten, en zo hij zonden gedaan zal hebben, het zal
hem vergeven worden. (Jak.5:14-15)

Ik lees hier duidelijk een middel om gebruik van te maken bij ziekte. Vraag ik me wel af of dit dan nodig is bij elk griepje of verkoudheid. Ik lees hier geen instructies voor het opzoeken van grote gebedsgenezingsbijeenkomsten cq campagnes of aparte gebedsgenezers die een bijzondere gave zouden hebben. Het gaat om aanwenden van oudsten. Daar ga je niet naar toe, maar die roep je bij je. De nadruk ligt niet op de oudste, maar op het gebed. Er gaat iets intiems van uit, omdat het besloten aandoet.

[pannenkoek]

Hoeft mijns inziens niet persé in de gemeente.

Onze zoon heeft 8 jr geleden heftige aanvallen ervaren van de duivel. Iedere keer ging mijn man met hem bidden. En na ieder gebed vroeg mijn man hoe het was. ze gingen weer bidden en Bijbellezen. Hij heeft als het ware gezegd wat Jezus zegt in Markus 9 vers 25: "Ik beveel u, ga uit van hem, en kom niet meer in hem." Na 4x een gebed gedaan te hebben werd onze zoon rustig. Tot op de dag van vandaag.
Ik heb het toen als heel bijzonder ervaren. Vaak gaan we met zo iemand naar de huisarts op psychiater, maar een krachtig gebed vermag veel! Dat hebben we zelf ervaren.

[rotterdam]

Ziekenzalving is één van de 7 RK sacramenten.

Volgens het geloof en de leer van de katholieke Kerk is de ziekenzalving één van de zeven sacramenten van het Nieuwe Verbond die door Jezus Christus onze Heer zijn ingesteld. Zo lezen we in het evangelie volgens Marcus: “Ze dreven veel demonen uit, zalfden veel zieken met olie en genazen hen.” (6,13) en werd ook aanbevolen en uitdrukkelijk verkondigd in de brief van de apostel
Jakobus: “Is iemand onder u ziek? Laat hij de oudsten van de gemeente roepen; zij moeten een gebed over hem uitspreken en hem met olie zalven in de naam van de Heer. En het gelovig gebed zal de zieke redden en de Heer zal hem oprichten. En als hij zonden heeft begaan, zal het hem vergeven worden.” (Jak 5, 14-15).

Wat gebeurt er precies wanneer de ziekenzalving wordt toegediend?; De aanwezigen worden begroet en eventueel besprenkeld met wijwater. De bedienaar leidt de plechtigheid in met een kort woord en bidt voor de zieke(n). Daarna volgt de schuldbelijdenis. Zoals in elke liturgieviering wordt dan een toepasselijke lezing uit de heilige Schrift gelezen. De aansluitende voorbede is gericht op deze zieke(n) en andere zieken, op de ziekenverzorgers, de familieleden en vrienden van deze zieke(n). De kern van het sacrament bestaat uit de zalving van de zieke op voorhoofd en handen, onder het uitspreken van deze woorden: “Moge onze Heer Jezus Christus door deze heilige zalving en door zijn liefdevolle barmhartigheid u bijstaan met de genade van zijn heilige Geest. Amen. Moge Hij u van zonden bevrijden, u heil brengen en verlichting geven. Amen.”
Deze zalving wordt ingeleid door een dankgebed over de ziekenolie en afgesloten met een gebed om Gods liefdevolle hulp voor de zieke(n) die bediend is/zijn. De viering wordt besloten met het bidden van het Onze Vader en de zegen door de priester. Bij acuut stervensgevaar beperkt de viering zich tot de belangrijkste elementen.

[Chaya]

Ziekenzalving. Wie heeft het ooit meegemaakt? Waarschijnlijk is in de Gereformeerde Gemeenten nooit een zieke gezalfd. De laatste jaren gebeurt het wel met enige regelmaat in Gereformeerde Bondsgemeenten. Ook in de Bijbel komen we het tegen. Tot tweemaal toe wordt het met name genoemd. In Markus 6:13 staat dat de twaalf discipelen vele zieken zalfden en hen gezond maakten. Verder komen we de ziekenzalving tegen in een opmerkelijk gedeelte in Jakobus 5: S­ IS. De apostel stimuleert zieken om de ouderlingen van de gemeente te laten roepen om over hen te bidden en hen met olie te zalven. Hoe moeten we dit gedeelte uitleggen? En wat is de betekenis voor onze tijd? Moeten wij ook vandaag de ziekenzalving toepassen?

Hoewel Jakobus een duidelijke plaats inruimt voor de ziekenzalving, is dit niet het voornaamste. Belangrijker is het gebed. En dan wel in het bijzonder het gebed des geloofs. De zieke moet alles van de Heere verwachten en zich zonder twijfel aan Hem toevertrouwen (zie Markus 11:24 en Jak. 1:6.

In de loop der eeuwen hebben de meeste schriftverklaarders aangenomen dat de ziekenzalving tijdelijk heeft plaatsgevonden. De zalving met olie van zieken door ouderlingen is al vroeg in de kerkgeschiedenis achterwege gelaten. Johannes Calvijn gebruikt in zijn commentaar op Jakobus 5 krasse taal. Hij noemt degenen die heden ten dage de zalving rekenen tot de sacramenten geen rechte navolgers, maar nabootsers der apostelen.

DIGIBRON-gehele artikel

[rotterdam]

De zieke moet alles van de Heere verwachten en zich zonder twijfel aan Hem toevertrouwen (zie Markus 11:24 en Jak. 1:6.)

Vergelijk wat hier gezegd wordt met Marcus 2 ;
1 En na sommige dagen is Hij wederom binnen Kapernaum gekomen; en het werd gehoord, dat Hij in huis was.
2 En terstond vergaderden daar velen, alzo dat ook zelfs de plaatsen omtrent de deur hen niet meer konden bevatten; en Hij sprak het woord tot hen.
3 En er kwamen sommigen tot Hem, brengende een geraakte, die van vier gedragen werd.
4 En niet kunnende tot Hem genaken, overmits de schare, ontdekten zij het dak, waar Hij was; en dat opgebroken hebbende, lieten zij het beddeken neder, daar de geraakte op lag.
5 En Jezus, hun geloof ziende, zeide tot den geraakte: Zoon, uw zonden zijn u vergeven.

hun geloof - dat is dus het geloof van die vier.

In de loop der eeuwen hebben de meeste schriftverklaarders aangenomen dat de ziekenzalving tijdelijk heeft plaatsgevonden. De zalving met olie van zieken door ouderlingen is al vroeg in de kerkgeschiedenis achterwege gelaten. Johannes Calvijn gebruikt in zijn commentaar op Jakobus 5 krasse taal. Hij noemt degenen die heden ten dage de zalving rekenen tot de sacramenten geen rechte navolgers, maar nabootsers der apostelen.

Niet objectief van Calvijn, reactieverschijnsel op de ziekenzalving in de R.K.K.

Wat is je bron dat de ziekenzalving tijdelijk plaatsgevonden heeft ?
Ik twijfel hieraan, omdat niet alleen de R.K. maar ook alle Orthodoxe kerken dit gebruik kennen.

[MoesTuin]

Ik denk dat Ziekenzalving behoorlijk onderschat wordt.
Het dient een veel prominetere plaats te krijgen binnen het gemeente leven (misschien niet eens zo zeer binnen de dienst, maar wel in praktische uitvoering, waar nodig, desnoods thuis.)
Ik lees even verder mee, maar lees bemoedigende postings.
Het leeft toch wel......
Er wordt hier en daar uitvoering aan gegeven, ziekenzalving, met Zegen hierop!

[GDK]

Een belangrijk verschil tussen wat Jacobus over zalving schrijft en de Katholieke ziekenzalving lijkt mij dat de eerste is om te genezen en de tweede om te sterven.

Verder, volgens mij was het in de tijd van Jakobus zo dat ziekenzalving een reguliere behandeltechniek was in de Griekse cultuur. Men ging daarvoor naar de tempel en vroeg de priester te zalven. Christenen konden daar niet aan mee doen, want zij kwamen niet meer in de tempels van de afgoden. Het advies van Jakobus is dan dat de oudderlingen van de gemeente de taak van de priesters overnemen. Zo zorgde hij ervoor dat ook zieke christenen een behandeling konden krijgen. Maar ook bij Jakobus is het niet de zalving die geneest, maar de Heere op het gebed. Zalving is dus geen magische of religieuze handeling maar voelde voor de mensen toen net zoals een bezoek aan de huisarts voor ons.
Calvijn heeft dan wel een beetje gelijk, ziekenzalving is nabootsing en geen navolging.

[Speedy]

Dit stuk heeft wel een bijdrage

http://www.pinxitontwerp.nl/ziekenzalvi ... _14-16.pdf

[Yoshi]

Ik zie de ziekenzalving altijd als onderdeel van de laatste sacramenten. Die hoop ikzelf ook te ontvangen op mijn sterfbed.
De laatste tijd heb ik wel meegekregen dat ziekenzalving bij mij in de parochie ook wordt toegepast op mensen die niet op sterven liggen. Hoe dat in elkaar steekt weet ik eigenlijk niet zo heel goed.

[hans0166]

De laatste tijd heb ik wel meegekregen dat ziekenzalving bij mij in de parochie ook wordt toegepast op mensen die niet op sterven liggen. Hoe dat in elkaar steekt weet ik eigenlijk niet zo heel goed.

omdat ook binnen de Rk het besef een beetje terugkomt dat het is wat de naam zegt : ziekenzalving.
Het is heel lang gezien als stervens sacrament omdat het samen met het viaticum bediend werd. Maar alleen het laatste, het viaticum, is hét stervenssacrament. De teerspijze voor onderweg, de laatste maal deelnemen aan de eucharistie.
Nu dat sinds Vaticanum 2 en de liturgie hervormingen weer uit elkaar gehaald is wordt de ziekenzalving ook wel weer aan "gewone" zieken bediend.

Dat het nog steeds niet vaak gebeurt is een kwestie van volksgebruiken/volksgeloof, voor de meeste gewone gelovigen is de zalving nog steeds het stervenssacrament.