Geluid is rondom ons. Maar is er ook weleens stilte? Zoek je die op, of vermijd je juist de stilte?
Het woord stilte komt ook in de Bijbel voor. Soms is het een beklemmende stilte, soms een weldadige.
Ik las dit kindergedichtje, vond het wel veelzeggend in alle eenvoud:
de stilte
als de meester jou een vraag stelt
en je weet het antwoord niet
de stilte
als je broertje keihard valt
vlak voor hij in huilen uitbarst
de stilte
zo fijn
als papa eindelijk de stofzuiger uitzet
de stilte
als je vraagt
waarom mama ruzie heeft met oma
de stilte
die je opzoekt
als je heel graag even alleen,
helemaal alleen met jezelf wilt zijn.
Gerrie Huiberts
Mijn ziel is immers stil tot God. Psalm 62.
Wie houdt ook van de stilte en vind daarin rust?