Beste Sjors, ik heb het een en ander uit je bronnen gelezen en ik heb me er ook wel eens eerder een beetje in verdiept. Als ik het goed begrijp kunnen alle argumenten als volgt samengevat worden:
De Textus Receptus is de waarachtigste tekstsamenstelling omdat hij het best, of zelfs als enige, aansluit bij hetgeen door (reformatorische) christenen geloofd wordt. Andere tekstsamenstellingen en -overleveringen zijn ondergeschikt aan de Textus Receptus omdat in de andere een aantal beleden geloofswaarheden minder goed naar voren komen ten opzichte van de Textus Receptus, of in sommige verzen zelfs afwezig zijn.
Verwoord ik dat zo juist?
Eén ding begrijp ik dan niet zo goed. Waarom zou hetgeen wij geloven bepalen wat in de Bijbel staat? Ik zou eigenlijk verwachten dat het andersom zou zijn: de Bijbel bepaalt hetgeen wij behoren te geloven. Wij proberen baseren immers onze geloofsbelijdenissen op de Bijbel en indien wij iets foutief geloven proberen wij datgene aan de hand van de Bijbel recht te zetten.









