Chaya schreef:We praten hier niet over een dip, het even niet zien zitten, we hebben het over een ernstige aandoening.
Er zijn zelfs predikanten die burn out of depressief geraken.
Maar daar begint het vaak wel mee... Wbt overspannen/opgebrande predikanten: Dat komt vaak omdat predikanten hun taak ernstig overschatten. Het ambt predikant kom ik niet tegen in de Bijbel. In veel gemeenten wordt de predikant, of voorganger zoals u wil, boven de ouderlingen geacht/gesteld! Als een soort opperoudste. Terwijl ze eigenlijk onder de hoede van de oudsten (het enige ambt tezamen met die van diaken die ik in de Bijbel kan terugvinden) horen te vallen.
Chaya schreef:Lees eens in de Bijbel hoe sommige van God's geroepen profeten het soms ook helemaal niet meer zagen en zich eenzaam en verlaten konden voelen. (Elia, God stuurde hem alleen de raven!)
Heel goed van u dat u
Elia aanhaalt! Elia werd nagejaagd, werd gevoed door de raven en gedwongen te delen in de schamele kost van de weduwe terwijl zijn leven aan een zijden draad hing, omdat hij streed voor Gods waarheid versus baälisme. Bang voor een vrouw verborg hij zich in een spelonk en voelde acuut de pijn van afwijzing en eenzaamheid.
Hierin is hij niet uniek! Bijna elke man van God vond zichzelf in een gelijkaardige geestestoestand.
Mozes vluchtte naar de andere kant van de woestijn en besteedde 40 jaar aan de zorg voor een kudde weerbarstige schapen, tot al zijn hoop en zijn dromen over grootheid en bestemming waren uitgestorven.
Job ventileerde openlijk zijn frustraties, hoofdstuk na hoofdstuk, na het verlies van alles behalve zijn vrouw die hem uitschold voor zijn ongeluk, en drie “vrienden” die hem beschuldigden van alle soorten denkbeeldige zonden. Als u leest over de
profeten van het Oude Testament dan vind u dat elkeen van hen de pijn voelde van eenzaamheid en hopeloosheid terwijl zij iedereen om hen heen de Levende God zagen verlaten voor stomme afgoden. Om nog maar te zwijgen van de vele voorbeelden die beschreven worden in de psalmen.
Asaf , een psalmist nota bene, was ook ooit eens als een beest!
Koning Salomo kwam er al vroeg achter en beschrijft in het boek
Prediker, dat een leven dat niet functioneert overeenkomstig Zijn ontwerp slechts leidt tot frustratie en miserie...
Johannes de Doper die vrijmoedig Jezus aankondigde als de Messias. Maar kort daarna werd hij in de gevangenis geworpen waar zijn hoop en geloof langzaam wegebde totdat zelfs hij zich afvroeg of Jezus wel degelijk de Beloofde was... Tegen het eind van
Paulus’ bediening zag hij rond en ontdekte dat hij en
Timotheüs de enigen waren van de vele predikers die gelijkgestemd waren en dat alle anderen hun eigen belangen zochten. Na een van zijn verhoren in Rome bleek hij hetzelfde te voelen als Elia toen hij zei: “Bij mijn eerste verdediging was er niemand die mij bijstond, maar zij hebben mij allen in de steek gelaten. Het moge hun niet toegerekend worden”.
Johannes werd verbannen, alleen op Patmos, en de laatste
twee profeten zullen verworpen en gedood worden in Jeruzalem.
Zelfs de
Heer Jezus was niet immuun voor de pijn van afwijzing. Op een dag volgden duizenden Hem en genoten van het voedsel waarin Hij voorzag. Enkele dagen later predikte Hij in Kapernaüm en het volk begon Hem tegen te staan en ze verlieten Hem zodat bleek dat Hij werd achtergelaten met slechts de twaalf. Ik kan me de ontmoediging in Zijn stem inbeelden toen Hij zich tot hen keerde en vroeg: “Wilt gij ook niet weggaan?” Kan u zich de teleurstelling en verlatenheid in Jezus’ ogen inbeelden toen Hij de blik op Petrus richtte die drie keer loochende dat hij zelfs maar Jezus kende? Toen Hij aan het kruis hing had bijna iedereen Hem in de steek gelaten, en tenslotte keerde zelfs Zijn Vader Hem de rug toe...
En nu moet u mij eens vertellen naar welke psychiater/psycholoog/hulpverlener deze mensen zijn gegaan?
Chaya schreef:Je kunt als leek niet iemand uit een ernstige depressie praten of bidden. Dat is heel naief gedacht
Dat vind ik een ernstige onderschatting van Gods beloften.
Leer mij de relatie maar kennen en ontdekken met de Vierde man in de vurige oven! (Daniel 3)
Met vriendelijke groeten,
Sjors.