Jeugdkerken

[Het Weermannetje]

Maar niemand wil het aannemen!!!!!!!!!!!!!!! Het is erg genoeg. He laten we stoppen, over dit punt worden we het toch nooit helemaal eens.

[Aragorn]

Maar niemand wil het aannemen!!!!!!!!!!!!!!! Het is erg genoeg. He laten we stoppen, over dit punt worden we het toch nooit helemaal eens.

Uit het feit dat er volgens jou zo snel bekeerde mensen gekweekt worden zouden we juist kunnen opmaken dat een heleboel mensen het juist wel willen aannemen.

Dat was heel wat anders, dat was in een zendingsroeping. Paulus moest zich toen aanpassen aan de gewoonten, maar hij bracht precies hetzelfde.

Juist. En in de jeugdkerk passen ze zich ook aan aan de belevingswereld van jongeren, maar brengen precies hetzelfde.

[rosekapje]

Er worden daar soms zo gauw bekeerde mensen gekweekt. Ja, ik zeg het wel een beetje grof, maar zo zie ik het.

Wil je dit misschien nog nader uitleggen? Je bedoelt misschien te zeggen dat er daar zoveel jongeren zijn die ineens bekeerd zijn, maar je vraagt je af, in hoeverre dat doorgaat in de rest vasn zijn haar leven? Nou, ik moet zeggen dat ik ook met die vraag zit, maar echt niet alleen mbt jeugdkerken ik vraag me ook weleens af in mijn eigen kerk, misschien juist nog wel vaker.

Jullie hebben het over zending, ik denk dat het juiste woord evangelisatie is... Als ik kijk hoeveel mensen er getrokken worden tot de jeugdkerken, dan vind ik dat echt hardstikke mooi. Ook jongeren die nieuwsgierig zijn of meegenomen worden die bijna niks van God en Zijn Woord weten. Die daar geraakt worden door de liefde van God, door het evangelie! Daar kan mijn kerk een voorbeeld aannemen, als die ook eens wat meer aan evangelisatie deed, zich meer zou richten op jongeren, maar ik weet dan voelen de ouderen zich weer buitengesloten of gepasseerd . Dan waren er misschien geen jeugdkerken geweest.

Ik denk dat er niks mis is met de ontwikkeling van jeugdkerken.

[@mic]

Maar niemand wil het aannemen!!!!!!!!!!!!!!! Het is erg genoeg. He laten we stoppen, over dit punt worden we het toch nooit helemaal eens.

Hoe kan het dan dat er toch mensen tot bekering komen?


p.s. kun je je nick gewoon hetzelfde houden, dat is iets handiger voor het overzicht.

[Aragorn]

p.s. kun je je nick gewoon hetzelfde houden, dat is iets handiger voor het overzicht.

wist niet eens dat je die kon veranderen..

[Marnix]

Bij mij is mijn geloof in een jeugdkerk weer gaan leven.... nu ga ik met plezier naar de kerk en zet ik me voor Gods zaak in. Mijn leven is er echt ontzettend door veranderd. Daarnaast ken ik een heleboel mensen die in de jeugdkerk weer, of voor het eerst tot geloof zijn gekomen.

Om dat de bereiken is het evangelie niet aangepast, er wordt dezelfde Jezus beleden en tot dezelfde Vader gebeden als in de tradionele kerk... het verschil is dat de vorm anders is, het wordt zo gebracht dat het jongeren (en niet alleen jongeren) aanspreekt, raakt... daarnaast kunnen jongeren er zichzelf zijn, ze kunnen laten zien dat ze blij zijn... vaak druist wat er in de kerk gebeurt tegen het logische denken van jongeren in.... Wat dat betreft denk ik dat het goed is om eens als kerk ook na te gaan denken... en niet de schuld lekker eenvoudig op jongeren af te schuiven (want de kerk doet het toch altijd goed?)

[Het Weermannetje]

Oke, echt het laatste berichtje dan: Je kunt ook denken dat je iets aanneemt.

[Aragorn]

Oke, echt het laatste berichtje dan: Je kunt ook denken dat je iets aanneemt.

Tja, dat kan.. maar om iedereen die in een jeugdkerk tot geloof komt daarvan te betichten... Ik signaleer hier en daar een houding van: als er ergens wat meer mensen (tegelijk) tot geloof komen zal dat wel ingebeeld zijn. Dat lijkt me een vooronderstelling die moeilijk hard te maken is.

[@mic]

Oke, echt het laatste berichtje dan: Je kunt ook denken dat je iets aanneemt.

is dat zo? volgens mij is aannemen een daad. Je kunt denken dat je zalig bent zonder dat het echt zo is, maar denken dat je het aanneemt zonder het dat je het doet? mmm kbetwijfel of dat kan.

[Marnix]

Tja... zit wat in he... jammer dat bij jeugdkerken gelijk weer wordt getwijfeld of het wel echt is... dit komt volgens mij gewoon omdat mensen bang zijn voor vernieuwingen, en daarom gaan twijfelen aan alles wat daardoor gebeurt. In de kerk twijfel je toch ook niet als iemand zegt tot geloof te zijn gekomen? Of ga je dan ook roepen dat het waarschijnlijk wel nep zal zijn?

[Poolrev]

Zo makkelijk is het wel... maar "je zonden bij het kruis neerleggen" is niet 's avonds bidden: Vergeef mijn zonden in Jezus naam amen... het moet wel uit je hart komen... oprecht berouw heet dat in een mooie traditionele term.

Helemaal mee eens, maar ik krijg heel vaak het idee, zowel bij evangelische als bij refomatorische, dat het alleen maar om het vergeving vragen gaat, de vorm dus. Ik denk dat de kerk (maakt nie uit welke) de laatste tijd erg verzakelijkt is, als je begrijpt wat ik bedoel. Tis onpersoonlijk en 'koud' geworden, het geloof is een 'ding' zeg maar. Vind dit heel jammer.

Het draait om geloof in Hem. Ieder die gelooft dat Jezus Heer is en dat God Hem uit de dood heeft opgewekt zal gered worden. Zo lief had God de wereld dat God zijn eniggeboren Zoon gaf opdat ieder die in Hem gelooft niet verloren gaat maar eeuwig leven heeft. Als jij in Jezus offer voor jou gelooft, zijn je zonden je vergeven en krijg je eeuwig leven. Het staat zwart op wit in de bijbel dus verzin er alsjeblieft niet allemaal extra dingen bij waar je aan moet voldoen om gered te worden.

Overigens zeg je als reaktie op mij dat je evangelischen op dit punt te makkelijk vindt denken maar ik ben niet evangelisch

Misschien snap ik wat je bedoelt.... maar zou je willen aangeven wat je nog meer moet doen naast je zonden naar het kruis brengen en oprecht om vergeving vragen? Zou je me dat kunt vertellen en bijbels onderbouwen?

Na, de post is niet in de eerste plaats een reaktie op jouw post hoor. sorry als t misschien zo overkomt. Zie het niet als een persoonlijke 'aanval'.

Ik denk dat ik je een beetje verkeerd heb begrepen, maar t staat er zo oppervlakkig; Je belijd je zonden voor God, je zegt dat je gelooft en berouw hebt over je zonden, en je bent bekeerd. Zo komt het tenminste op mij over. Daarom zei ik dat het zo simpel niet is.

Ik vind dat er een soort tendens heerst zo van dat je God als 'vriend' kan zien. De almachtige grootheid van God wordt zo vaak vergeten, Hij is toch immer veel groter en machtiger als ons mensen. Als je dat gaat beseffen dan wordt je zelf heel 'klein'. En dan hoef je niet meer zo nodig met je armen in de lucht te staan.

[Aragorn]

Helemaal mee eens, maar ik krijg heel vaak het idee, zowel bij evangelische als bij refomatorische, dat het alleen maar om het vergeving vragen gaat, de vorm dus. Ik denk dat de kerk (maakt nie uit welke) de laatste tijd erg verzakelijkt is, als je begrijpt wat ik bedoel. Tis onpersoonlijk en 'koud' geworden, het geloof is een 'ding' zeg maar. Vind dit heel jammer.

Daarom gaat men misschien ook wel naar zo'n jeugdkerk, waar het geloof geen koud ding is, maar warm en levend..?

Ik vind dat er een soort tendens heerst zo van dat je God als 'vriend' kan zien. De almachtige grootheid van God wordt zo vaak vergeten, Hij is toch immer veel groter en machtiger als ons mensen. Als je dat gaat beseffen dan wordt je zelf heel 'klein'. En dan hoef je niet meer zo nodig met je armen in de lucht te staan.

Ik denk dat het een elkander niet uit hoeft te sluiten. Abraham was God's vriend. En soms zijn wij heel klein en ellendig. En een andere keer weer vol lof over en voor God, met je armen in de lucht. Dat wisselt elkaar toch af?

[Poolrev]

.....vaak druist wat er in de kerk gebeurt tegen het logische denken van jongeren in.... Wat dat betreft denk ik dat het goed is om eens als kerk ook na te gaan denken... en niet de schuld lekker eenvoudig op jongeren af te schuiven (want de kerk doet het toch altijd goed?)

De kerk doet een heleboel niet goed, die is niet volmaakt. En dan maakt het niet uit wat voor een gemeente.
Ik denk dat het per gemeente weer verschillend is hoe er met de jeugd wordt omgegaan. Ik zie bij onze gemeente juist wel een grote betrokkenheid van de jeugd.

[joris]

je moet vogens mij niet kijken wat er in kerken gebeurt, maar wat er bij de jeugdkerk gebeurt.

[Marnix]

Helemaal mee eens, maar ik krijg heel vaak het idee, zowel bij evangelische als bij refomatorische, dat het alleen maar om het vergeving vragen gaat, de vorm dus. Ik denk dat de kerk (maakt nie uit welke) de laatste tijd erg verzakelijkt is, als je begrijpt wat ik bedoel. Tis onpersoonlijk en 'koud' geworden, het geloof is een 'ding' zeg maar. Vind dit heel jammer.

Dat is juist het probleem in de kerk... het is onpersoonlijk geworden... jongeren worden vaak niet betrokken... en niet meer bereikt... dan kun je zeggen: Het gaat niet om jou of om de kerk... maar de kerk moet niet je relatie met God in de weg staan maar die zou in de kerk beter moeten worden. Als dat niet het geval is gaat er iets mis in de kerk.

De vorm is belangrijk.... Anders zou het zijn zoals wanneer je een bord soep hebt... heerlijke soep. En als bestek heb je een vork gekregen... Dan krijg je die lekkere soep niet binnen. Dan kun je zeggen: Het gaat om de inhoud en niet om de vorm.... maar daar heb je niks aan als je die soep niet binnen krijgt Vorm is de drager van de inhoud naar de mensen toe.

Ik denk dat ik je een beetje verkeerd heb begrepen, maar t staat er zo oppervlakkig; Je belijd je zonden voor God, je zegt dat je gelooft en berouw hebt over je zonden, en je bent bekeerd. Zo komt het tenminste op mij over. Daarom zei ik dat het zo simpel niet is.

Het gaat om oprecht berouw... dat is niet altijd makkelijk... daar ging het zondag bij GODfashion ook over... ik heb nog nooit zoveel mensen zien huilen op een avond... om hun zonden.... oprecht berouw is niet simpel... het doet pijn. Maar er is wel vergeving.

Ik vind dat er een soort tendens heerst zo van dat je God als 'vriend' kan zien. De almachtige grootheid van God wordt zo vaak vergeten, Hij is toch immer veel groter en machtiger als ons mensen. Als je dat gaat beseffen dan wordt je zelf heel 'klein'. En dan hoef je niet meer zo nodig met je armen in de lucht te staan.

Je bent klein... dat zag de de dichter van Psalm 8 ook. Wat is de mens dat u naar Hem omziet... Maar toch... heeft God hem bijna goddelijk gemaakt een aangesteld als koning over zee en land. Je bent klein, en toch wil God een hele persoonlijke, intieme relatie met je. Hij wil je Vader zijn, jij mag Zijn kind zijn... en Jezus noemt zichzelf onze broer! Enm weet je de betekenis van het met je handen omhoog staan wel? Het is een symbool van geven. Juist omdat God zo groot is wil je Hem je dankbaarheid, je hart geven.