Boekenlezer schreef:Misschien moet je dan wel juist blij zijn als christen. Ik zat even te denken aan de apostelen, die afgeranseld werden en blij en verheugd waren dat ze mochten lijden om de naam van Christus. Ik kan het alleen zo snel even niet vinden waar dat zou moeten staan. Ergens in Handelingen of zo.
Erg handig als je een sexclub voor sadisten runt.
Mortlach schreef:Het was natuurlijk niet het gelukkigste voorbeeld wat ik erbij nam. Dat voelde ik meteen wel aan. Iemand anders misschien een beter voorbeeld? Het lukt nu even niet zo snel om er een te bedenken.
Dan had je toch even naar je interne censor moeten luisteren en het niet moeten plaatsen.
In een christelijke levensvisie is heel wat meer ruimte voor vrijheid van geloof dan in bijvoorbeeld een islamitische levensvisie, helemaal vergeleken met de visie van radicale moslims. Als het aan die laatsten ligt kan er geen enkele kerkdienst meer gehouden worden.
O, ik twijfel geen moment dat het onder een christendictatuur geen haar beter zou zijn. Echt niet. De enige reden dat er binnen de christelijke levensvisie meer ruimte is, is omdat die eeuwenlang is afgedwongen en ze nu de macht niet meer hebben. Als je je mening toch niet meer kunt opleggen aan anderen, kun je maar beter net zo goed doen alsof je die ruimte altijd al hebt gegeven, nietwaar?
Als ik mij vrij absoluut uitdruk aangaande de waarheid is het er mij niet om te doen om de vrijheid van geloof aan banden te leggen. Maar ik vind het wel zo helder om dingen duidelijk te zeggen.
Maar goed, vrijheid van geloof... Dan hebben we dus meteen een prachtig argument om dat bedrijf de ruimte te geven om zo'n openlijk homoseksuele stagaire te weigeren! Hij vindt wel een ander bedrijf. Waarom zou dat ene specifieke bedrijf nadeel moeten ondervinden van het seculiere geloof dat homoseksualiteit oké is?
Daar ondervind het bedrijf 0 hinder van, gegeven dat die knul zijn werk gewoon goed doet. Dat is het verschil. En trouwens, een bedrijf is geen natuurlijke persoon (in tegenstelling tot in de VS), dus een bedrijf heeft geen gevoelens waar je rekening mee moet houden.
Vrijheid van geloof is een afspraak om als mensen vredig samen te kunnen leven. Het geeft ruimte aan de subjectieve behoefte van mensen.
Er bestaat echter ook zoiets als de waarheid zelf. En het is verstandig daar acht op te slaan. Die professor in dat artikel zei op een gegeven moment zoiets als: 'je moet de waarheid niet willen weten, maar ieder moet het zijne kunnen geloven.' Dan verabsoluteer je het subjectieve wel onbeperkt, en veronachtzaam je de objectieve waarheid. Als ik een rood stoplicht zie, is het duidelijk dat het de bedoeling is van de wetgever dat ik op zo'n moment daarvoor stop. Dat is een objectief feit. Daar kan ik het mijne van vinden, maar dat wordt waarschijnlijk niet zo relevant geacht. Zoiets moet toch ook te zeggen zijn aangaande ons doel van ons leven, en onze levensbestemming? Het christelijke geloof geeft daar een bepaald antwoord op. Wie heeft er wat aan om voor eeuwig verloren te gaan, de verdoemenis in?
Ik geloof uberhaupt niet zo in absolute waarheden, en zie niet in waarom het christelijke geloof nou net precies absoluut zou zijn. Voor hetzelfde geldt hebben de Sikh gelijk. Maar goed, het is sommigen eigen hun subjectieve waarheid te verabsoluteren om haar kracht bij te zetten.
Over dat stoplicht hebben we met zijn allen (in principe) afspraken gemaakt en als je echt wilt, kun je je politiek inzetten die afspraken te veranderen. Aangaande het doel/de levensbestemming zijn we het niet eens eens of zoiets wel bestaat, laat staan dat jouw idee erover absoluut zou zijn.
Maar goed, als het werk verschaffen aan een hardwerkende, enthousiaste knul tegen jouw levensdoel ingaat omdat hij met een verkeerde set geslachtsorganen in huis woont, dan vind ik dat ontzettend sneu.
Dat is geen betoog tegen de vrijheid van geloof. Als iemand christen wordt, zal die dat in vrijheid moeten doen, want anders is dat geloof waarschijnlijk niet echt. Maar in het argumenteren voor subjectieve vrijheden mis ik wel eens de notie voor het objectieve. Het objectieve geeft zin aan het subjectieve. Zonder het objectieve hangt het subjectieve in de lucht, en verwordt het tot irrationele onzinnigheid.
Okee, dus de Sikh hangen de objectieve waarheid aan. En nu?