Mortlach schreef:Het zou voor de grap eens een christen zijn geweest die om zijn geloof bij een bedrijf was geweigerd, was je dan net zo verontwaardigd geweest?
Misschien moet je dan wel juist blij zijn als christen. Ik zat even te denken aan de apostelen, die afgeranseld werden en blij en verheugd waren dat ze mochten lijden om de naam van Christus. Ik kan het alleen zo snel even niet vinden waar dat zou moeten staan. Ergens in Handelingen of zo.
Mortlach schreef:Een béétje extreem? Doe even lekker normaal, man. Moet ik je echt gaan uitleggen wat het verschil is tussen moord en doodslag willen aanrichten en het zoeken van een stageplaats? Ik doe het graag hoor, als je het echt niet begrijpt.
Het was natuurlijk niet het gelukkigste voorbeeld wat ik erbij nam. Dat voelde ik meteen wel aan. Iemand anders misschien een beter voorbeeld? Het lukt nu even niet zo snel om er een te bedenken.
Mortlach schreef:En in mijn wereldbeeld mag jij dat vinden. Ik mag het tegenovergestelde in jouw wereldbeeld niet vinden. Daarom is mijn wereldbeeld beter. Als de Joods-Hindoeistische burgemeester van het plaatselijke dorp besluit om dubbel-religieuze redenen dat men voortaan geen biefstukje in roomsaus meer mag eten, dan zie ik echt totaal niet in waarom ik mij daar iets van zou moeten aantrekken. Dat die meneer/mevrouw dat zelf niet wil, is helemaal prima, maar waarom zou ik last moeten ondervinden van andermans geloof? Vrijheid van geloof is een groot goed, maar het betekent ook dat ik de vrijheid heb geen nadeel van jouw geloof te ondervinden. Je mag natuurlijk een argument maken tegen de vrijheid van geloof; ik ben zeer benieuwd.
In een christelijke levensvisie is heel wat meer ruimte voor vrijheid van geloof dan in bijvoorbeeld een islamitische levensvisie, helemaal vergeleken met de visie van radicale moslims. Als het aan die laatsten ligt kan er geen enkele kerkdienst meer gehouden worden.
Als ik mij vrij absoluut uitdruk aangaande de waarheid is het er mij niet om te doen om de vrijheid van geloof aan banden te leggen. Maar ik vind het wel zo helder om dingen duidelijk te zeggen.
Maar goed, vrijheid van geloof... Dan hebben we dus meteen een prachtig argument om dat bedrijf de ruimte te geven om zo'n openlijk homoseksuele stagaire te weigeren! Hij vindt wel een ander bedrijf. Waarom zou dat ene specifieke bedrijf nadeel moeten ondervinden van het seculiere geloof dat homoseksualiteit oké is?
Vrijheid van geloof is een afspraak om als mensen vredig samen te kunnen leven. Het geeft ruimte aan de subjectieve behoefte van mensen.
Er bestaat echter ook zoiets als de waarheid zelf. En het is verstandig daar acht op te slaan. Die professor in dat artikel zei op een gegeven moment zoiets als: 'je moet de waarheid niet willen weten, maar ieder moet het zijne kunnen geloven.' Dan verabsoluteer je het subjectieve wel onbeperkt, en veronachtzaam je de objectieve waarheid. Als ik een rood stoplicht zie, is het duidelijk dat het de bedoeling is van de wetgever dat ik op zo'n moment daarvoor stop. Dat is een objectief feit. Daar kan ik het mijne van vinden, maar dat wordt waarschijnlijk niet zo relevant geacht. Zoiets moet toch ook te zeggen zijn aangaande ons doel van ons leven, en onze levensbestemming? Het christelijke geloof geeft daar een bepaald antwoord op. Wie heeft er wat aan om voor eeuwig verloren te gaan, de verdoemenis in?
Dat is geen betoog tegen de vrijheid van geloof. Als iemand christen wordt, zal die dat in vrijheid moeten doen, want anders is dat geloof waarschijnlijk niet echt. Maar in het argumenteren voor subjectieve vrijheden mis ik wel eens de notie voor het objectieve. Het objectieve geeft zin aan het subjectieve. Zonder het objectieve hangt het subjectieve in de lucht, en verwordt het tot irrationele onzinnigheid.