dalethvav schreef:Er is inderdaad maar één doop. Dat is ook wat "Nicea" belijdt. Maar dat is nu juist waar het wringt: In de klassieke formulieren (en de daarmee samenhangende dooppraktijk). Dáár wordt het onderscheid aangebracht. Niet in de bijbel.
Er wordt in de klassieke formulieren geen onderscheid gemaakt dat erop neer zou komen dat er sprake zou zijn van 2 verschillende dopen. Het enige onderscheid dat gemaakt wordt, is tussen de natuurlijke vermogens van de dopelingen. Je zou een gedoopte baby kunnen vergelijken met een avondmaalganger die geen armen meer heeft: die pakt zelf het stukje brood niet (wat wel bij het instellingsbevel van het avondmaal hoort: "
neemt, eet", Matth. 26:26), maar krijgt het in de mond gestopt door een broeder/zuster. Daarmee zeggen we ook niet dat er 2 soorten avondmaal zijn. Zo is het ook bij de doop, al is het hier iets dat een kind nog niet kan, nl. zijn/haar geloof belijden. Dat komt later en juist daarom ligt er dan ook in de gereformeerde theologie een heel sterke link tussen doop-belijdenis-avondmaal.
dalethvav schreef:Ik denk dat de bijbel ons leert dat juist wél het geloof de grond is voor de doop (en het geloof uiteraard Gods genadige ontferming).
Veelzeggend is daarbij b.v. het bijbelgedeelte over de kamerling uit Ethiopië: "En terwijl zij onderweg waren, kwamen zij bij een water. En de kamerheer zei: Kijk, daar is water; wat verhindert mij gedoopt te worden? En Filippus zei: Als u met heel uw hart gelooft, is het geoorloofd. En hij antwoordde en zei: Ik geloof dat Jezus Christus de Zoon van God is." (Hand. 8:36-37).
Het is in die zin veelzeggend dat voor volwassenen we niemand ten doop mogen houden dan die belijden in Jezus Christus te geloven. Maar dat ontkent niemand. De vraag gaat over de kleine kinderen van de gelovigen. Daarover dienen we een theologische keuze te maken op grond van de beperkte gegevens die gaan over hoe de Bijbel over kinderen spreekt.
dalethvav schreef:Maar er zijn ook andere bijbelgedeelten. Wat ik niet kan vinden zijn bijbelgedeelten waaruit duidelijk wordt dat het verbond de grond van de doop is.
Als je beseft dat het verbond het genadige raamwerk is waarmee God zich wendt tot de verloren mensheid en Zijn gelovigen daarin opneemt, dan wordt ook duidelijk dat het geloof niet een losstaand iets is, maar zich juist binnen het verbond afspeelt. Dat blijkt al in de verbondsbelofte aan Abraham: "In uw zaad zullen alle volken van de aarde gezegend worden" (Gen. 22:18, Gal. 3:8,16 enz.). Dus als je zoekt naar de verbinding tussen verbond en geloof, dan kun je daar meer lezen. De zegening die wij als heidenen ontvangen, is de zegening die beloofd is aan Abraham (verbondsbelofte) en die zegening is dat wij delen in het beloofde zaad, nl. Christus.
dalethvav schreef:Kinderen worden m.i. geen lid van de gemeente door de doop (dan is de doop in inwijdingsritueel geworden) maar de kinderen zijn sowieso al (ge)heilig(d) apart gezet vanwege het geloof van (één) van de ouders (1 Kor. 7).
Dat ben ik met je eens. We dopen de kinderen dan ook niet om ze in het verbond te krijgen, maar omdat ze er al in zijn. Want God zegt dat Hij de Vader is van de gelovigen en hun kinderen. Dat laat onverlet dat de doop daarmee wel het sacrament van de inlijving is. Niet om ze in het verbond in te lijven, maar omdat ze er al in ingelijfd zijn.
dalethvav schreef:In direkte zin wel ja. Tot die conclusie zou je kunnen komen als je verbond-doop-geloof door elkaar gaat halen of, zo je wilt bij elkaar trekt.
Als je ze m.i. ziet in het juiste perspectief zou dat best wel eens tot een andere conclusie/opvatting kunnen leiden, maar dat kan dan wel gaan ten koste van een bepaalde verbondsvisie. Het zij zo als ik bij die verbondsvisie niet direkt een bijbelse grond voor kan vinden.
Het (nieuwe) verbond is gesloten met Israël en de gelovigen uit de heidenen mogen daarin mee-delen als mede-burgers (Ef. 2). Dat verbond werd bekrachtigd bij het 1e avondmaal en niet bij de doop. Althans, ik kan dat niet vinden in de bijbel.
Als je het verband niet ziet (en het gaat hier wel om zien, want het is een theologische conclusie), dan moet je ook voor lief nemen dat volgens je eigen visie de doop een fremdkörper is in de Bijbel, omdat het blijkbaar niet gerelateerd is aan het nieuwe verbond. Dan is het wel merkwaardig dat de instelling van de doop:
1. wel samenvalt met het nieuwe testament (verbond)
2. dat het samenvalt met het doopbevel van Christus om alle volken te dopen (Matth. 28:19) (zendingsbevel van het nieuwe verbond!)
3. wat een vervulling betekent van de beloofde verbondszegen aan Abraham (Gen. 22:18, Gal. 3:8, 16)
4. dat het een teken is van de afwassing van zonden (Hand. 22:16)
5. en dus verwijst naar het bloed van het verbond (nl. het bloed van Christus, Hebr. 10:29)
6. dat niet alleen de drinkbeker van het avondmaal (het enige verbondsteken volgens sommigen) maar ook de doop verwijst naar het offer van Christus en wel in dezelfde teksten (Mark. 10:38-39) ("Kunt u de
drinkbeker drinken die Ik drink, en met de
doop gedoopt worden waarmee Ik gedoopt word?"). Of denk je dat Christus die parallel van drinkbeker en doop toevallig gebruikt?
enzovoorts
dalethvav schreef:Wellicht heb ik onderstaand voorbeeld al eens eerder aangehaald. maar voor de duidelijkheid dan nog maar eens een keer: Wanneer ouders een testament (verbond) opmaken, wordt er veelal een clausule in opgenomen dat de erfenis alleen de kinderen en niet de partners van de kinderen toekomt. Normaal gesproken, wanneer de ervende kinderen en de partners bij elkaar blijven délen de partners in de ‘zegeningen’ van de erfenis. Feitelijk is het testament echter enkel en alleen voor de kinderen. M.a.w., het ‘slechts’ delen in de erfenis betekent nog niet dat het eigenlijke testament (verbond) toegeëigend kan worden door de partner. Zo werkt dat niet.
En de relatie met het
Bijbelse spreken over het verbond is? Dit is me veel te westers/seculier gedacht en te weinig Bijbels. In de Bijbel is het zo dat wie deelt in de verbondszegeningen ook verbondskind is. De verbondszegening is nl. delen in Gods genade in Christus, en dus in het nieuwe verbond.
dalethvav schreef:Overigens kan ik me wel vinden in de conclusie van ereunao: "Het is nu bijna een half jr geleden dat ik op deze topic gepost heb en ik constateer dat Verbonds Dopers ( V.D ) en Geloofsdopers (G.D.) nog geen stap dichter bij elkaar gekomen zijn. Het is gewoon een patstelling,"
Dat is inderdaad zo. Overigens voegt ereunao er nog een extra complexiteit aan toe, nl. een vorm van bedelingenleer, waar je dan ook nog eens van mening over kunt verschillen. Daar wordt het echt niet gemakkelijker van.
Laat de woorden van mijn mond en de overdenking van mijn hart welgevallig zijn voor Uw aangezicht, HEERE, mijn rots en mijn Verlosser! (Ps. 19:15)
](./images/smilies/eusa_wall.gif "Brick wall")