Cicero schreef:Nou, ik zie wel een probleem hier. Wat je hier in feite zegt, dat op zich normale menselijke gevoelens (seksuele aantrekkingskracht) door een gevolg van de zonde zonde worden. Maar dat is vreemd. Want bijv. gehandicapt zijn is ook een gevolg van de zonde. Is het gedrag van iemand met Gilles de la Tourette, die door een gevolg van de zonde steeds onkuise taal en vloeken uitslaat, ook zonde? Zal God dat zo iemand aanrekenen?
(Voor de duidelijkheid: ik bevraag slechts het reformatorische paradigma hier.)
Uhm, eh ik ben de woordvoerster hiervan?
Nee dat zal God hem niet aanrekenen denk ik. Dit ligt in dezelfde lijn als iemand met dementie die opeens gaat vloeken.
Die vloeken zitten in ons allemaal, daar ben ik van overtuigd, er ligt slechts een dun laagje beschaving op. Bij de één iets dikker dan de andere.
Ik vloek wel eens in mijn droom. Vreselijk is dat. Geen idee waar dat vandaan komt. Maar ik ben in die droom dan wel ontzettend boos.
Handicap en ziekte zijn inderdaad een gevolg van de zondeval. Er is geen volmaaktheid op deze aarde.
Cicero schreef:Weet ik veel. Ik heb daar niet zo'n sterke mening over.
Okay. Sommigen vonden het homo-worden/zijn erger dan het feit dat hij zijn vrouw en kinderen verliet.
Anderen vonden het veel erger dat hij zijn geloof had losgelaten (maar was het dan wel waar geloof?)
Ik vroeg je dit om een voorbeeld te geven hoe ingewikkeld het is. In onze ogen is de ene zonde erger dan de andere, maar zo ziet God dat niet.
Ik denk dat we ook niet moeten gaan vragen: wat rekent God nu zwaarder aan, dit of dat?
We zijn allen schuldig, ook al leef je voor het oog van de mensen netjes, trouw en vroom.
Maar ik durf niet te zeggen dat God homofiele gevoelens in iemand gelegd heeft, met als doel hem alleen een leven vol strijd aan te bieden.
God legt iemand soms wel een zwaar kruis op, zwaarder dan gemiddeld.
Het zit in de mens denk ik, om dat kruis zo snel mogelijk af te schudden.
Of een oplossing te bedenken om dat kruis heel licht te maken.
Maar is dat Bijbels?