ds. M schreef:Wanneer kun je dan echt spreken over gevestigde kennis? Kún je het wel echt kennis noemen als je theorie voor een groot deel bestaat uit aannames? Aannemelijkheid en waarheid zijn niet identiek. Een trui met gaten zou ik dus ook niet aan willen trekken, tenzij voor een sponsorloop. Gaten in truien hebben nooit de neiging vanzelf te dichten, wel om almaar groter te worden, totdat de trui uiteenvalt.
Volgens mij valt hij hier in zijn eigen zwaard: De ‘kennis’ die uit de Bijbel naar voren komt is dat gevestigde kennis of toch ook een aanname?
Aan truien met gaten wordt met man en macht gewerkt om die gaten te dichten. Zeker ontstaan er weer nieuwe gaten maar daar wordt vervolgens ook weer aan gewerkt. Dat is de charme van de wetenschap.
Het jammere is altijd dat er zo met die aannames wordt geschermd. Alsof die aannames volledig willekeurig zijn en ook totaal anders zouden kunnen zijn. Ja, er zijn zaken die wetenschappelijk niet te bewijzen zijn, maar nee, die zijn niet willekeurig en inwisselbaar. Aannames als "er bestaat een universum" en "logica klopt" kun je niet bewijzen, maar niemand die twijfelt of ze waar zijn.
Het wordt soms zo voorgesteld alsof de hele theorie van de aannames aan elkaar hangt. Dat valt echt reuze mee. En tja, soms worden aannames die gewoon lijken te werken achteraf ingevuld als er iemand komt die slim genoeg is om een manier te vinden om ze toch te bewijzen. Dat gebeurt in de wiskunde heel regelmatig. Allerlei vermoedens en technieken die lijken te werken worden gebruikt en dan beginnen alle onderzoeken met "gegeven dat het Shio-McKenna-vermoeden klopt, geldt..."
Schermen met aannames komt nooit heel erg sterk over. Het is trouwens ook geen bewijs voor je eigen standpunt, alleen tegen dat van de ander. En dat is een fout die mensen vaak maken. Door evolutie te ontkrachten, bevestig je je eigen idee niet automatisch
De aanvaarding van de evolutietheorie dwingt ons tot een nieuwe uitleg van talloze Schriftplaatsen en -woorden. Daaruit ontstaat het beeld dat de schepping niet volmaakt was.
Wat is daar mis mee zou ik zeggen. De schepping was idd niet volmaakt, maar zeer goed. Dat is toch echt iets anders. De schepping wordt vervolmaakt.
Het is helaas wel een van de struikelblokken. Want gelovigen willen de natuur zien als paradijselijk, pastoraal en idyllisch; de wolf en het lam samen nederliggend in het stro, etc. Terwijl de werkelijkheid is dat de natuur een gruwelijke plek is; dieren zijn ziek, hebben honger en hebben het koud, en als je niet oplet, wordt je opgevreten. Dat is nogal een verschil