Ben:
Heb je dat verhaal van prof. v.d. Beek op dit topic gelezen inzake het laatste vers van psalm 137? (Neem er maar een vrije middag voor) jvslooten sleepte het aan als voorbeeld.
Nog 1 reactie n.a.v. jou opmerking.
Interessant artikel van Prof. A. van de Beek.
Hij schrijft:
“Het meest opmerkelijk is echter de interpretatie die niet wordt gevonden: een letterlijke overplaatsing naar de eigen context.” Die eigen levenscontext was die van vervolging.
Dat wil zegen dat de vroege christenen niet ook zeiden: laten jouw kinderen voor de leeuwen geworpen worden, zoals jullie met mij doen. Nee, de vroege kerk leefde vanuit de context van Christus, die alle machten overwonnen heeft, de kerkvaders interpreteerden de tekst dus geestelijk, men zocht geen wraak.
Persoonlijk vind ik de ‘rots’ als beeld van Christus gezocht. Wel wordt gewezen op de uitleg van strijd tegen de ‘oude mens’.
In het algemeen kan gezegd dat de strijd van Israel tegen de heidenen bij Paulus geestelijk en innerlijk gezien wordt als de strijd van de Geest tegen de werken van het vlees, de strijd van de nieuwe mens tegen de oude mens: doodt de leden die op de aarde zijn, Col.3:5.
Toch mis ik een invalshoek, eigenlijk 2. Deze vielen misschien buiten het doel van prof. Van de Beek.
1.Ik vraag mij af wat de rabbijnen hierover zoal gezegd hebben.
2.de tekst, vers 9, in zijn eigen contekst, zowel in de psalm zelf als in het OT als geheel.
Ps.137:8.9
8 Babel, weldra word je verwoest.
Gelukkig hij die wraak zal nemen
en jou doet wat jij ons hebt gedaan.
9 Gelukkig hij die jouw kinderen grijpt
en op de rotsen verplettert.
Het plaatje dat opgeroepen wordt is gruwelijk en vreselijk, zeker voor een modern mens, denk ik.
De directe context, vers 8, wijst op een cruciaal gegeven nl. de wet van de gerechtigheid:
Ex.21:23-25
Maar indien er een ander letsel is, zult gij geven leven voor leven,
oog voor oog, tand voor tand, hand voor hand, voet voor voet,
blaar voor blaar, wond voor wond, striem voor striem.
Dit is m.i. van groot belang. Gerechtigheid is iets om je op te verheugen, die kan 'gelukkig' geprezen worden. Deze wet wordt overal gevonden in de bijbel, zeker ook in de Openbaring, dat over Gods rechtvaardige oordelen gaat.
Op.11:18
en de volkeren waren toornig geworden, maar uw toorn is gekomen en de tijd voor de doden om geoordeeld te worden en om het loon te geven aan uw knechten, profeten, en aan de heiligen en aan hen, die uw naam vrezen, aan de kleinen en de groten en om te verderven wie de aarde verderven.
Op.16:6
Omdat zij het bloed der heiligen en der profeten vergoten hebben, hebt Gij hun ook bloed te drinken gegeven; zij hebben het verdiend!
vgl. ook Op.6:10 ; 13:10; Op.18:5-8 ; 19:2; 18:20 ; Mt.7:2.
Verder denk ik ook aan de dood van de eerstgeborenen van Egypte, als laatste plaag/ramp, Ex 12;12,29. Die eerstgeborenen staan voor de toekomst van Egypte: Egypte is onthoofd en zijn toekomst is gesloten, zoals Egypte Israel trachtte te onthoofden en van toekomst beroofde (de dood van de jongetjes in de Nijl). Dat zit ook in de dood van de kleintjes van de dochter van Babel: Babel wordt daarmee, naar recht, onthoofd en van toekomst beroofd, zoals het de toekomst van Israel roofde.
Ook Jeruzalem ondergaat het lot dat zij de profeten, heiligen, apostelen en de Messias heeft laten ondergaan: zij wordt overgelaten aan de heidenen. Of zoals dit in de Openbaring gezegd wordt, zij wordt in de zee der volkeren geworpen zoals zij de Messias in de dood van de zee der volkeren geworpen heeft:
Op.18:20-21 oordeel over de grote stad
Wees vrolijk over haar, gij hemel en gij heiligen, en gij apostelen en profeten, want God heeft uw rechtzaak tegen haar berecht.
En een sterke engel nam een steen op als een grote molensteen en wierp hem in de zee, zeggende: Zo zal Babylon met geweld geworpen worden, de grote stad, en zij zal nooit meer gevonden worden.
Mattheüs 23:37,38
Jeruzalem, Jeruzalem, dat de profeten doodt, en stenigt, wie tot u gezonden zijn, hoe dikwijls heb Ik uw kinderen willen vergaderen, gelijk een hen haar kuikens onder haar vleugels vergadert, en gij hebt niet gewild. Zie, uw huis wordt aan u overgelaten.
Vgl. ook Lukas 21:24:
De inwoners zullen omkomen door het zwaard of in gevangenschap worden weggevoerd en onder alle volken worden verstrooid, terwijl Jeruzalem vertrapt zal worden door heidenen, tot de tijd van de heidenen voorbij is.
Alleen de opstanding van Jeruzalem/Israel, in de Heer, geeft toekomst: het Nieuwe Jeruzalem. Israel/Jeruzalem moet dezelfde weg gaan als haar Messias: die van lijden, dood en opstanding. Want als de Messias van Israel zijn verheerlijking langs die weg heeft ontvangen, kan Israel/Jeruzalem dan tot heil komen zonder die weg te gaan? En dit geldt natuurlijk voor alle mensen.
vriendelijke groet
Aad
