In hunne grijze dagen...

[Spreeuw]

Psalm 92:8 Berijming 1773
In hunne grijze dagen
Blijft hunne vreugd gewis;
Zij zullen, groen en fris,
Gewenste vruchten dragen;
Om met verheugde monden
Te roemen 't recht mijns Gods.
In Hem, mijn vaste rots,
Is 't onrecht nooit gevonden.

Zingen: http://www.psalmboek.nl/zingen.php?psID ... ID=8&s=rit


Deze woorden spreken voor zich. In hun grijze dagen brengen zij gewenste vruchten voort om het recht van God te roemen. Gaat het geloof bij oudere mensen meer functioneren? Als je in je jonge leven reeds gelovig bent, komt het geloof in de ouderdom dan nog meer tot uiting (in bijvoorbeeld vruchten van geloof en bekering)? Wil deze Psalm ons dit leren, of ben ik nu op een dwaalspoor beland?

Ik heb bij verschillende oudere mensen meegemaakt, dat zij juist in hun ouderdom, vlak voor hun sterven, meer van God gingen getuigen, veel meer dan in hun jongere jaren.


In de onberijmde tekst (NBG'51) staat het zo, en dan neem ik de verzen 13 en 14 mee:

13 De rechtvaardige zal groeien als een palmboom,
opschieten als een ceder van de Libanon;
14 geplant in het huis des HEREN
groeien zij in de voorhoven van onze God;
15 zij zullen in de ouderdom nog vrucht dragen,
fris en groen zullen zij zijn;
16 om te verkondigen, dat de HERE waarachtig is,
mijn rots, in wie geen onrecht is.

[Chaya]

Zoek uw schepper in de dagen van uw jeugd, eer dat de kwade dagen komen, is de oproep.

Ik kom wekelijk in het verpleeghuis, waar mensen verblijven wier gedachten versluierd zijn.
Ze kunnen niet meer discussiëren, soms niets meer zeggen, maar als Gods Woord opengaat, gaan hun gezichten open. Ze kunnen alle Psalmen vlekkeloos meezingen.
Tijdens het Bijbel lezen vullen ze aan.
Het zijn mensen die de Heere gezocht hebben toen ze nog goed bij hun verstand waren.
Maar nu zitten ze in hun grijze dagen, maar de Heere woont in hun hart.
En daar roemen ze over, in alle eenvoudigheid.
Het ontroert mij altijd zeer.

[learsi]

Sv......In de grijze ouderdom zullen zij nog vruchten dragen..........
Waar de wereld uit de ouderdom geen profijt meer kan trekken en deze ouderen afgeschreven worden en vaak enkel geld kosten, daar noemt de Psalmist de in het huis des Heeren geplanten in hun ouderdom vet en groen.
"Vet" in het Hebr.:..........vol merg, pittig, kernachtig, krachtig
Zodat ze op zelfs als ze oud worden, op heerlijke wijze kunnen spreken van/over hun Heere.

h.g.
Learsi

[learsi]

Het groene duidt in het Hebr. op bloesem, frisheid en sappigheid.

Zo een boom staat daar in volle glorie. Geen verlept stammetje met wat oud en verkreukeld blad eraan. Nee, die boom draagt zelfs in zijn ouderdom bloesem (en vrucht?) en oogt fris.
Het spreekt ervan dat Gods werk in zo een mens voortgang heeft. En dat zo een mens toch nog weer op nieuwe en ongedacht frisse wijze over Zijn Heere kan en mag spreken.
h.g.
Learsi

[Marnix]

Inderdaad, Spreeuw, de vergelijking die getrokken wordt is die met een boom. De rechtvaardigen zijn als palmen die bloeien en groeien. Zelfs als ze oud zijn zijn ze nog fris en groen en dragen ze vrucht. Er wordt hier niet verwezen naar meer vrucht als je oud bent of zo. Je kan er dus niet uithalen dat juist oude mensen extra veel uiting geven aan hun geloof.

Nou is het inderdaad wel zo dat oude mensen vaak een doorleefd geloof hebben en ze veel vertrouwen in Hem stellen, dat wil ik niet ontkennen. Jongeren daarentegen zijn bijvoorbeeld soms weer heel enthousiast en bevlogen en zo draagt iedereen op zijn / haar manier vrucht.

[Boerin]

In hunne grijze dagen
Blijft hunne vreugd gewis;
Zij zullen, groen en fris,
Gewenste vruchten dragen;

Prachtig en ik word met de dag grijzer, lol.

[mohamed]

Zoek uw schepper in de dagen van uw jeugd, eer dat de kwade dagen komen, is de oproep.

Ik kom wekelijk in het verpleeghuis, waar mensen verblijven wier gedachten versluierd zijn.
Ze kunnen niet meer discussiëren, soms niets meer zeggen, maar als Gods Woord opengaat, gaan hun gezichten open. Ze kunnen alle Psalmen vlekkeloos meezingen.
Tijdens het Bijbel lezen vullen ze aan.
Het zijn mensen die de Heere gezocht hebben toen ze nog goed bij hun verstand waren.
Maar nu zitten ze in hun grijze dagen, maar de Heere woont in hun hart.
En daar roemen ze over, in alle eenvoudigheid.
Het ontroert mij altijd zeer.

Hoewel ik me voor kan stellen dat het jou ontroert, denk ik dat je in een verpleeghuis in een Arabisch land iets anders zal zien. Waar de oudjes die jij meemaakt de Bijbel aanvullen, doen zij dat bij de Koran, zo dunkt mij.

[MoesTuin]

Waar liefde woont

De grijze dame
die hij bezocht
was in haar eenzaamheid
verleerd
om een gesprek te voeren.
Omdat zij zwijgen bleef
wist hij ten diepste
niet meer wat hij
aan moest roeren.

Ten einde raad
zong hij voor haar
een tikkeltje verlegen
de oude psalm:
“Waar liefde woont
gebiedt de Heer
Zijn zegen….”
Ontroerd zag hij
haar lippen meebewegen.

Zijn stem brak daar
waar zij begon te spreken.

In hunne grijze dagen...
de mens wordt op zich zelf terug geworpen
en vind het niet, enkel in de Heere God alleen.
Gezegend ben je dan, als je je laat vinden door God en leeft in afhankelijkheid van Hem
en je Zijn Liefde kan uitdragen op anderen......
Dan ben je nooit meer alleen, maar in Hem geborgen
en er ligt een rijke Toekomst voor je!

https://www.youtube.com/watch?v=nWJ8FP_zUEk