pien schreef:Ik vind persoonlijk dat sommige moeders er veel te veel een ding van maken. Zij juichen elkaar toe omdat ze "wel" drie maanden bv hebben gegeven. Of dat hun kinderen groeien dankzij hen.........Get a life, denk ik dan. Ik heb twee keer lang gevoed, en één keer kort (3 maanden). Ik vind het normaal, niet iets om heel trots op te zijn, en ook niet iets om uitentreuren te promoten.
We wonen niet in een ontwikkelingsland, waar de WHO zijn normen op gebaseerd heeft. De fv is hier prima, dus wanneer je er geen zin in hebt of geen tijd voor, prima toch? ik vond het makkelijk, het lukte goed, dus daarom deed ik het. Maar was dat niet het geval geweest, dan had ik zonder schuldgevoel de fles gepakt.
veel moeders zijn al zo onzeker als ze net een baby hebben. Praat ze dan geen dingen aan, en zeker geen schuldgevoel. BV is gezond en makkelijk, maar fv is ook makkelijk, en een prima, bijna net zo gezond alternatief!
Nou, als ik zo al die lege schappen zie in de supermarkt en het gebod dat nu uitgevaardigd is, minimaal 25 euro kopen en dan mag je alleen een blik melkpoeder meenemen, lijkt mij toch wel griezelig. Of valt dat in de praktijk wel mee?
Eén van mijn kinderen moest in het ziekenhuis blijven na de geboorte en de "b.v. maffia" drong aan dat ik moest blijven kolven. Het was amper op gang.
Ik ging dus trouw met mijn flesjes afgekolfde melk naar het ziekenhuis, het kostte me bloed, zweet en tranen, letterlijk. Maar ik moest volhouden zei de verpleging, want het was juist zo nodig voor hem. Okay dan, ik hield vol, tanden op elkaar.
Totdat... ik even terugkeerde naar de voedingskeuken en zag dat ze mijn flesjes in de gootsteen leeg kieperde.
Hij had het nauwelijks gehad, hij moest speciale (sonde)voeding.
Later thuis kwam er geen drup meer, blijkbaar blokkeerde mijn lichaam (of geest) het ging gewoon echt niet meer.
Ik voelde me zo in de maling genomen. Het zal best goed bedoeld zijn geweest, maar zo voelde dat op dat moment niet.