Samanthi schreef:Welke bewijzen zijn er voor een theoretische wetenschap?
Het blijft een theorie, het is niet statisch, het verandert met elke nieuwe opgravingen krijg je andere theorieën.
Ik heb Psychologie gestudeert, dat is (een van) de jongste wetenschap, als je ziet hoeveel theorieën of leerstukken er daar veranderd zijn en die waren zogezegd wetenschappelijk onderbouwd.
Dat is ook zo met evolutie theorie het is niet te verklaren of te bewijzen.
Als je zelf toch psychologie hebt gestudeerd, dan moet je toch iets van de wetenschappelijke methode afweten? Een theorie in wetenschappelijke zin is een verzameling
bewezen verklaringen voor natuurlijke verschijnselen. Het lijkt me dus juist wel te bewijzen en te verklaren. Dat is totaal niet wat men in de volksmond met "theoretisch" bedoeld.
Bedenk je eens, dat je aan de universiteit wel atoom
theorie kunt studeren, maar geen atoom
praktijk. Dat atomen bestaan als verklaring voor materie is een theorie. Dat massa elkaar aantrekt via iets dat we zwaartekracht noemen, is slechts een theorie. Dat ziekten over het algemeen worden veroorzaakt door microben, is ook een theorie. Dat soortvorming optreedt als gevolg van mutatie en selectie, is ook een theorie. Aan die eerste drie theoriën twijfelt geen mens meer, maar die laatste, dan is het ineens "maar een theorie."
Wetenschap past zich wel aan aan nieuwe ontdekkingen, dat klopt. En het is altijd mogelijk dat ze morgen iets vinden dat niet in te passen is in bestaande theoriën. En dan moet er iets nieuws komen. Dat gebeurde toen we van geocentrisme naar heliocentrisme gingen; dat gebeurde toen we van het elementensysteem (vuur, water,lucht, aarde) naar atoomtheorie gingen; en dat gebeurde toen we van schepping naar evolutie gingen. En we gaan slechts bijzonder zelden terug naar afgewezen ideeën.
Zelfs als zou blijken dat atoomtheorie niet klopt - wat onvoorstelbaar zou zijn - dan gaan we echt niet terug naar de elementen van Aristoteles. Ook komt de aarde niet in het midden te staan als blijkt dat het heliocentrisme ondanks bijna 4 eeuwen onderzoek toch niet klopt. En mocht er iets gevonden worden waardoor soortvorming door mutatie en selectie niet waar blijkt, dan lijkt het me sterk dat we teruggaan naar creationisme.
De Bijbel ook niet, maar dat is niet iets dynamisch, de God van de Bijbel veranderd niet.
De schepping is een gegeven je kunt het niet bewijzen, Het is geloof wat je drijft.
De God van de Bijbel verandert niet? Hmm, dan heb ik de overgang van OT naar NT toch niet helemaal goed begrepen. Maar enfin, daar gaat het niet om. Als ik moet kiezen tussen iets onbewijsbaars en iets bewijsbaars, dan kies ik het bewijsbare. Dus evolutietheorie. Want dat valt wél te bewijzen en wordt al 150 jaar bewezen.
Maar je kunt het ook omdraaien. Als ik moet kiezen tussen iets wat nooit of te nimmer te ontkrachten is, en iets wat dat wél is, dan kies ik het laatste. Er zijn scenario's denkbaar waarin ik zou moeten toegeven dat evolutie niet klopt. Een fossiel konijn in een Precambrische aardlaag, bijvoorbeeld. Terwijl als je het een gelovige vraagt wat er voor nodig is om hem/haar te laten toegeven dat hij/zij het mis heeft, het antwoord vaak "dat bestaat niet" is.
Dan heb je dus een ondoordringbaar geloof. Rede staat volledig buiten spel. ik geloof het, omdat ik het geloof en dat staat volledig los van de werkelijkheid. Het probleem is dat je met die houding alles kunt geloven. Bijvoorbeeld: Ik geloof dat een almachtige Godheid het universum afgelopen dinsdag heeft geschapen - inclusief leeftijd, historisch materiaal en herinneringen. Dat geloof is niet vatbaar voor rede, want ik geloof het nu eenmaal.
Ik geloof wel van harte dat er veranderingen optreden in de loop van de jaren, als je het versnelt krijg je kleurslagen, ook aanpassing kun je versnellen, een wilde cavia heeft een ander darmstelsel als een cavia die je in de winkel koopt, het darmstelsel heeft zich aangepast aan het voedsel wat mensen hem voorzetten.
En ijsberen waren eerst bruin, die stammen namelijk af van de grizzlyberen. IJsberen hebben zich ondertussen dermate aan hun omgeving aangepast, dat de twee soorten geen nakomelingen meer kunnen krijgen en er dus soortvorming heeft opgetreden. Waarom zou dat dan niet kunnen? Het vergt alleen wat meer aanpassingen aan allerlei organen, maar je geeft al toe dat die gewoon mogelijk zijn.
Ik denk bijvoorbeeld dat de eerste mensen bruin waren, als je je een btje in de erfelijkheidsleer verdiept kom je daar achter, hoe er nu verschillende kleuren mensen zijn weet ik niet, is het aangepast aan het klimaat?
Ik weet het echt niet, ook daar zijn verschillende theorieën over, maar dat er iets veranderd is in de loop van de jaren is, zo te zien, toch wel zeker.
Ja, dat heeft te maken met het klimaat. In Afrika, waar de mens vandaan komt, is de zon nogal een probleem. De donkere huid is daar een bescherming tegen. Noordelijker, waar een stuk minder zon is, is het juist een probleem dat er te weinig is, en een blankere huid is effectiever in het opnemen van zonlicht voor vitamine D. Een simpele aanpassing.
Tijdens de migratie naar het noorden hadden de mensen met een iets lichtere huid dus een voordeel: ze maakten beter Vit D aan. Daardoor waren ze gezonder en konden ze meer nageslacht verwekken. En zo verspreidden de genen voor een steeds lichter wordende huid zich door de genenpoel in het Noorden, terwijl in Afrika de mensen met een donkere huid juist in het voordeel waren. Evolutie, puur en simpel.
](./images/smilies/eusa_wall.gif "Brick wall")
.
