elbert schrijft:
Daarmee zeggen we feitelijk hetzelfde, maar spreken we op een verschillende manier over continuïteit.
Nee, daarmee zeggen wij niet hetzelfde want zoals als jij het opvat zijn alleen de uiterlijke tekenen veranderd, maar ik zeg dat de doop en het H.A.helemaal geen sacramenten van het verbond met Abraham zijn.
Het sacrament van het verbond met Abraham is slechts de besnijdenis. Het pascha en de besnijdenis (continuïteit!) zijn dat van het Sinaiverbond. En doop en avondmaal zijn dat van het nieuwe verbond.
Ook dat is niet correct: besnijdenis en pascha zijn geen sacramenten van het Sinaïverbond, dat helemaal geen sacramenten heeft, wel een teken als trouwring en dat is de sabbat ( Ezech.20:12 ) .Want de belofte wordt door wet die pas na 430 jr gegeven is niet krachteloos gemaakt Gal.3:17. En ook het pascha is al voor de wetgeving ingesteld. Want dat is de gedachtenis van de uittocht uit Egypte, ook niet op grond van de wet, maar op grond van het verbond met Abraham zie Ex.2:24.
Hier gaan inderdaad onze wegen uiteen. Er is feitelijk geen sprake van identiteit buiten God in Christus om. Hij is de identiteit van Israël en de gemeente. Er is dan ook geen sprake van een verschillende relatie, maar wel van een verschillende bediening. Zo is de bediening bij Abraham anders, maar is het geloof in wezen hetzelfde.. Elbert
Ook hier dwing je mij weer tot herhaling van wat ik reeds eerder uitvoerig uitgelegd heb. Ik zal het dus nog een keer met andere woorden proberen:
De Messias is de hemelse Bruidegom van Zijn Gemeente, maar naar Zijn mensheid is Israël niet de bruid, maar de moeder van de Messias. Zie Jes 9:5; Openb.12:5 En juist naar Zijn mensheid is Hij de wettige Erfgenaam van de troon van David zie Luk.1:32,33. En als Hij straks als de Koning komt om Israel te redden en te herstellen dan komt Hij niet om met Zijn volk te trouwen, maar om het te regeren. Maar de positie van de Gemeente is een geheel andere. Want zij wordt dan met Hem geopenbaard in een verheerlijkt opstandingslichaam. Fill.3:21; Koll.3:4 en 1 Joh.3:2. En dan zal zij met al de heiligen uit de 1e opstanding met Hem over het rijk regeren . 1 Kor.6:2,3; Tim 2:12;Openb.20:4. Is dat een andere relatie of niet? En nu kom je natuurlijk met Hos 2 en andere teksten waar Israël als vrouw wordt voorgesteld. Maar niet als de vrouw van de Messias, maar als de vrouw van JHWH Die aan de Sinaï een huwelijksverbond met Israël gesloten had en dat trouweloos door het volk verbroken was. Dat is dus beeldspraak met een heel andere lading. Ik hoop dat het zo duidelijk is Maar ik blijf niet eindeloos herhalen omdat die onbijbelse verbondsleer tegen alle recht en reden in ieder geval overeind moet blijven. Ik merk dat je zelf met mealybug dit probleem ook hebt.
Maar je volgt hier wel een eigenaardige redenering en wringt je in 1000 bochten om overeind te blijven. Want toen ik erop wees dat voor de besnijdenis niet het geloof van de ouders, maar het bevel van God beslissend was maar dat dat voor de doop niet opgaat, trachtte je eerst mij door het voorbeeld van Abraham wijs te maken dat Israël wel degelijk een gelovig volk was .Maar toen die vlieger niet opging waren die kinderen opeens deelgenoten van het heil, ongeacht geloof of ongeloof van de ouders! En wie zegt jou dat die kinderen van 1 kor.7:14 ook gedoopt waren? Dat staat er niet, maar is je eigen conclusie ! ereunao
