mona schreef:Hoe meer Nederlandse Bijbelvertalingen er komen, hoe meer blij ik ben met mijn (H)SV.
Geschikt voor man en vrouw, jong en oud, voor alle beroepen, in huis en buitenshuis te lezen, in vreugde en verdriet, moe of veerkrachtig, dom of briljant, zondig of nog-meer-zondig, alleen of samen, alles is mogelijk met mijn vertrouwde Bijbel. Goddank.
Helemaal mee eens, alleen gebruik ik alleen de SV.
Ik vraag me ook af wat God vindt van al die vertalingen.
Hij heeft geleerd dat mensen mogen bidden als ze iets niet snappen.
Hij heeft de Heilige Geest gestuurd, om uit te leggen wat ze niet snappen.
Hij heeft mensen aangesteld om Zijn Woord uit te leggen.
En in plaats daarvan wordt Zijn Woord iedere keer vertaald.
Kijk alleen maar naar het verhaal van de kamerling.
Die had het Oude-Testament gelezen, in een taal die duizenden jaren oud was.
Gaf de apostel een nieuwere vertaling?
Nee hij vroeg of de kamerling snapte wat hij had gelezen en legde het hem uit.
Als ik me voorstel dat ik iets aan iemand heb verteld en erbij heb gezegd dat als ze het niet snappen dat ze dan aan mij mogen vragen om uitleg of aan door mij aangestelde mensen, of iemand die ik gestuurd heb.
En i.p.v. het daaraan te vragen, worden mijn woorden opnieuw vertaald in een vertaling die kracht aan mijn woorden afdoet.
Dan zou ik me heel erg verdrietig voelen.
En dan gaat het nog maar om woorden van een mens.
Hoe veel te meer is het verdriet van God dan niet, want Zijn Woorden zijn van eeuwigheidswaarde?