De man is het hoofd van zijn vrouw

[naamloos]

Dit lijkt me een typisch gevalletje van onderdanig zijn om je man te winnen voor het geloof.
Dat zou ik persoonlijk reuze moeilijk vinden (vanuit mezelf nooit op te brengen, daar zou ik turbo-kracht van boven voor nodig hebben). Echter is dit nog steeds iets anders dan onderdanig-onderworpen zijn vanwege je geslacht.

Waarom? Ze deed het eerst niet, maar toen was ze nog niet bekeerd zei ze, ze geloofde wel en had belijdenis gedaan, maar ze had geen persoonlijke relatie met God en was ook door het huwelijk helemaal van God afgeraakt. Ze hadden altijd ruzie en gelazer herinner ik me, maar sinds haar bekering ging ze bij God over hem klagen en hoe zielig ze wel niet was, en Hij zei dat ze moest doen wat er in het Woord staat.
Evenzo gij, vrouwen, weest uw mannen onderdanig, opdat, ook indien sommigen aan het woord niet gehoorzaam zijn, zij door de wandel hunner vrouwen zonder woorden gewonnen worden, 2 doordat zij uw reine en godvrezende wandel opmerken.
En ook: vergeven en zegenen, d'r levensmotto.

Evenzo gij, vrouwen, weest uw mannen onderdanig, opdat....
En dat evenzo, moet je ook even teruglezen, volgens mij slaat dat op wat er vlak voor werd gezegd: 2: 15 Want zo is het de wil van God, dat u door goed te doen het onverstand van de dwaze mensen de mond snoert;

Overigens zou ik het ook niet op kunnen brengen, heb het een jaartje geprobeerd maar werd zelf een bazig loeder, LOL.

Hmm, volgens mij heb ik dat veel liever dan een hielenlikker.
Sorry hoor, maar ik vind onderworpenheid op basis van geslacht tenenkrommend.
Iets wat onrechtvaardig lijkt is over het algemeen ook onrechtvaardig.

[Bambi]

De vrouw is geschapen, omdat de man een maatje mistte.
Iemand die hem hielp en het tegenovergestelde is van hem.
Oftewel: Iemand die hem aanvult.
En niet zijn slavin.

Vroeger was dat simpel: de man zorgde voor het inkomen en deed de mannenklussen.
En de vrouw zorgde voor de rest.
De man is praktischer ingesteld en de vrouw meer op gevoel.
Het lichaam van de man is sterker, dan dat van de vrouw.
En zo zorgden ze er samen voor dat het gezin draaide.

En dat werkt in iedere relatie weer anders, daar zijn geen strikte regels voor.
Als je er maar samen voor zorgt dat alles draait.


Zo bedoelde Paulus het ook als hij zegt dat de man het hoofd is van het gezin, als Jezus voor de Gemeente.
En de vrouw onderdanig, daar zit het woord 'onderdanen' in, het lichaam dus.
De Gemeente is ook het lichaam.
En het hoofd kan veel willen, maar als het lichaam niet meedoet, gebeurt er niets.
En zo werkt het ook andersom.
Een vrouw is niet de slavin van de man, de Gemeente is toch ook niet de slavin van Christus?
De Gemeente is juist bevrijdt van het juk.

[Boerin]

Sorry hoor, maar ik vind onderworpenheid op basis van geslacht tenenkrommend.
Iets wat onrechtvaardig lijkt is over het algemeen ook onrechtvaardig.

Als iemand de baas gaat uithangen en de ander domineren is ook onrechtvaardig. Als zelfs de Heer dat niet doet kan dat niet met de tekst bedoeld worden. Vrouwen kunnen er ook wat van trouwens, dat vind ik nog erger dan andersom.
Als mensen die tekst gewoon gebruiken om lekker hun eigen zin te doen krijg je overheersing.

Indien iemand de eerste wil zijn, die zal de allerlaatste zijn en aller dienaar.

[mohamed]

Alles wat niet uit liefde gebeurt is onrechtvaardig.

[Mortlach]

De man is praktischer ingesteld en de vrouw meer op gevoel.

Ook alleen maar omdat jongens van jongs af aan wordt aangeleerd niet naar gevoelens te luisteren en meisjes dat ze vooral niets praktisch mogen doen.

Ik kan daar steeds slechter tegen: alsof het een feit is dat de man X of de vrouw Y is, terwijl het gewoon komt door generaties van vorming dat iedereen zo denkt.

Het lichaam van de man is sterker, dan dat van de vrouw.
En zo zorgden ze er samen voor dat het gezin draaide.

Hoewel dat over het algemeen misschien wel waar is, zegt dat volgens mij niets over hoe de verhoudingen in een relatie zouden moeten liggen. Ik bedoel, heersen over je vrouw omdat jij als man toevallig 1.85m bent en je vrouw 1.70 is nogal vreemd. Als ze me vraagt iets van een hoge plank te pakken, omdat ik erbij kan en zij niet, dan doe ik dat gewoon. Het maakt mij verder niet beter of verantwoordelijk.

En dat werkt in iedere relatie weer anders, daar zijn geen strikte regels voor.
Als je er maar samen voor zorgt dat alles draait.

Jammer dan alleen dat die bijbelverzen zo vaak worden misbruikt als strikte regels.

woord 'onderdanen' in, het lichaam dus.
De Gemeente is ook het lichaam.
En het hoofd kan veel willen, maar als het lichaam niet meedoet, gebeurt er niets.

Echt? Dus de vrouw kan gewoon tegen de man zeggen dat 'ie het maar heeft uit te zoeken? Dus dat gehoorzamen bedoelen we eigenlijk helemaal niet zo?

En zo werkt het ook andersom.
Een vrouw is niet de slavin van de man, de Gemeente is toch ook niet de slavin van Christus?
De Gemeente is juist bevrijdt van het juk.

In ideale situaties misschien. Jammer is alleen dat de werkelijkheid toch wat weerbarstiger is. Je wilt niet weten hoeveel vrouwen er worden misbruikt met deze verzen om dat goed te praten.

[schelpje3]

@Mortlach, maar jij bent waarschijnlijk opgegroeid in een gezin waar vader en moeder evenveel zeggenschap hadden.
Dan vind jij het volstrekt normaal.
Maar ik ken mannen, nog vrij jong, die het autoritaire van hun pa hebben overgenomen en de emancipatie van de refo-vrouw, staat ook niet stil, dus dat geeft wel eens wrijving.
Mijn vader en moeder hadden een vrij traditioneel huwelijk, maar dat hebben wij, kinderen, toch niet overgenomen merk ik. Het is ook een tijdgeest?
Ik zie mijn man niet als "het hoofd". En hij zichzelf ook niet.
Veel dingen rollen eigenlijk als vanzelf.

[Spreeuw]

De vrouw is geschapen, omdat de man een maatje mistte.
Iemand die hem hielp en het tegenovergestelde is van hem.
Oftewel: Iemand die hem aanvult.
En niet zijn slavin.

Vroeger was dat simpel: de man zorgde voor het inkomen en deed de mannenklussen.
En de vrouw zorgde voor de rest.
De man is praktischer ingesteld en de vrouw meer op gevoel.
Het lichaam van de man is sterker, dan dat van de vrouw.
En zo zorgden ze er samen voor dat het gezin draaide.

En dat werkt in iedere relatie weer anders, daar zijn geen strikte regels voor.
Als je er maar samen voor zorgt dat alles draait.


Zo bedoelde Paulus het ook als hij zegt dat de man het hoofd is van het gezin, als Jezus voor de Gemeente.
En de vrouw onderdanig, daar zit het woord 'onderdanen' in, het lichaam dus.
De Gemeente is ook het lichaam.
En het hoofd kan veel willen, maar als het lichaam niet meedoet, gebeurt er niets.
En zo werkt het ook andersom.
Een vrouw is niet de slavin van de man, de Gemeente is toch ook niet de slavin van Christus?
De Gemeente is juist bevrijdt van het juk.

Jezus is wel leidend voor de christelijke gemeente. Dat bedoelt Paulus ook. De christelijke gemeente luistert naar de woorden van Jezus. De vergelijking met Christus maakt Paulus in de relatie tussen man en vrouw. De vrouw hoort naar de man te luisteren, als ik Paulus goed begrijp.

[Spreeuw]

Grappig hoe de teksten uit Efeziërs en zo hier goed worden gepraat.

Wanneer ik hetzelfde type teksten uit Plutarchus zou citeren, zou iedereen het achterhaalde onzin vinden.

Waarom zou iedereen dat "achterhaalde onzin" vinden?
Waarom is het achterhaald?

[Mortlach]

@Mortlach, maar jij bent waarschijnlijk opgegroeid in een gezin waar vader en moeder evenveel zeggenschap hadden.
Dan vind jij het volstrekt normaal.
Maar ik ken mannen, nog vrij jong, die het autoritaire van hun pa hebben overgenomen en de emancipatie van de refo-vrouw, staat ook niet stil, dus dat geeft wel eens wrijving.
Mijn vader en moeder hadden een vrij traditioneel huwelijk, maar dat hebben wij, kinderen, toch niet overgenomen merk ik. Het is ook een tijdgeest?
Ik zie mijn man niet als "het hoofd". En hij zichzelf ook niet.
Veel dingen rollen eigenlijk als vanzelf.

Dan ben je dus eigenlijk niet Bijbels bezig...

Ik erger me gewoon aan die mannen die hun autoritaire trip goedpraten met allerlei bijbelverzen. Nee, zo is het allemaal niet bedoeld, maar het is wel de realiteit.

Of relaties waarbij beide partners worden gegijzeld door dat vers. De man wil misschien wel helemaal niet het hoofd zijn, en de vrouw wil misschien wel helemaal niet gedwee gehoorzamen. En toch doen ze het, omdat ze denken dat het zo hoor, of omdat hun omgeving nu eenmaal zegt dat het zo hoort.

[Bambi]

Ook alleen maar omdat jongens van jongs af aan wordt aangeleerd niet naar gevoelens te luisteren en meisjes dat ze vooral niets praktisch mogen doen.

Ik kan daar steeds slechter tegen: alsof het een feit is dat de man X of de vrouw Y is, terwijl het gewoon komt door generaties van vorming dat iedereen zo denkt.

De man moest vroeger letterlijk zorgen voor brood op de plank.
Dus door te jagen en het land te bewerken.
Dan kon hij niet even op zijn gemakje een potje gaan zitten janken.
Nu is er meer ruimte voor.

Hoewel dat over het algemeen misschien wel waar is, zegt dat volgens mij niets over hoe de verhoudingen in een relatie zouden moeten liggen. Ik bedoel, heersen over je vrouw omdat jij als man toevallig 1.85m bent en je vrouw 1.70 is nogal vreemd. Als ze me vraagt iets van een hoge plank te pakken, omdat ik erbij kan en zij niet, dan doe ik dat gewoon. Het maakt mij verder niet beter of verantwoordelijk.

Zeg ik dan dat de man mag heersen over de vrouw?

Echt? Dus de vrouw kan gewoon tegen de man zeggen dat 'ie het maar heeft uit te zoeken? Dus dat gehoorzamen bedoelen we eigenlijk helemaal niet zo?

En ook hier vat je wat ik zeg weer (bewust) verkeerd op.
Hiermee wilde ik juist zeggen dat ze samen ergens over eens moeten zijn, omdat het lichaam anders verdeeld is.

[mohamed]

Ik moest er niet aan denken om met iemand te trouwen die maar een helft van de bijbel interesseert. Ja, behalve als het hooglied is.

Echter mensen die met de bijbel in de hand elkaar vertellen hoe en wat? Alsjeblieft niet zeg, stelletje controlfreaks.

[Bambi]

Jezus is wel leidend voor de christelijke gemeente. Dat bedoelt Paulus ook. De christelijke gemeente luistert naar de woorden van Jezus. De vergelijking met Christus maakt Paulus in de relatie tussen man en vrouw. De vrouw hoort naar de man te luisteren, als ik Paulus goed begrijp.

Jezus waste de voeten van Zijn discipelen en heeft zelfs Zijn leven voor de Gemeente gegeven.
De Gemeente volgt wat Hij zegt op, omdat Hij precies weet wat goed voor ons is en wat niet.
Wel wat anders dan heersen hè?

[Mortlach]

De man moest vroeger letterlijk zorgen voor brood op de plank.
Dus door te jagen en het land te bewerken.
Dan kon hij niet even op zijn gemakje een potje gaan zitten janken.
Nu is er meer ruimte voor.

We sliepen vroeger ook in een bedstee en poepten in een pot onder het bed. Doen we tegenwoordig toch ook niet meer.

Zeg ik dan dat de man mag heersen over de vrouw?

De bijbel zegt het in ieder geval wel.

En ook hier vat je wat ik zeg weer (bewust) verkeerd op.
Hiermee wilde ik juist zeggen dat ze samen ergens over eens moeten zijn, omdat het lichaam anders verdeeld is.

Oké, dan betekent dat heersen en gehoorzamen dus niks.

Stel nou dat er een situatie is waar je echt niet uitkomt. Wie moet er dan toegeven, bijbels gezien?

Begrijp me niet verkeerd. Ik wil je niet persoonlijk aanvallen. Ik begrijp het alleen niet dat sommige mensen de mond volhebben van kaft tot kaft, maar als er dan een lastig vers is, dan is het ineens, mits, maar of misschien. Dan is het ineens tijdsgeest, dan betekent het ineens niet wat er staat.

Eigenlijk hoop ik gewoon op iemand die zegt: "ja, dit vers in de Bijbel wordt al eeuwenlang misbruikt, ja, dit bijbelse idee is in het licht van de moderniteit achterhaald en het is niet wenselijk als we terugkeren naar die situatie.

[Mortlach]

De Gemeente volgt wat Hij zegt op, omdat Hij precies weet wat goed voor ons is en wat niet.
Wel wat anders dan heersen hè?

Oftewel alle zondige mannen zijn een afspiegeling van de perfecte Jezus. Zwijg, vrouw, ik weet precies wat goed voor jou is... Als je als vrouw tegen je man ingaat, ga je eigenlijk tegen God zelf in. Oftewel, je man = God.

[schelpje3]

Dan ben je dus eigenlijk niet Bijbels bezig...

Ik erger me gewoon aan die mannen die hun autoritaire trip goedpraten met allerlei bijbelverzen. Nee, zo is het allemaal niet bedoeld, maar het is wel de realiteit.

Of relaties waarbij beide partners worden gegijzeld door dat vers. De man wil misschien wel helemaal niet het hoofd zijn, en de vrouw wil misschien wel helemaal niet gedwee gehoorzamen. En toch doen ze het, omdat ze denken dat het zo hoor, of omdat hun omgeving nu eenmaal zegt dat het zo hoort.

Misschien ben ik idd niet Bijbels bezig nee, maar ik kan niet uit de Bijbel halen dat mijn man altijd, in alle gevallen de baas zou moeten zijn.
Zo werkt het ook niet in een huwelijk.
Toen hij vroeger vaak in het buitenland zat, er was geen mobiele telefoon, moest ik wel eens een bepaalde beslissing nemen.
Dat is nooit een punt geweest. Misschien wel als ik stomme dingen had gedaan.
Eigenlijk is het zo dat hij mij in een bepaald opzicht is gevolgd, nl. naar welke kerk we gingen. Want hij ging vóór die tijd nergens.

En ik denk ook dat sommige mannen misbruik maken van dit Bijbelvers. Maar echt gehoorzamen? dat wordt minder denk ik hoor. De "omgeving" emancipeert ook mee, omdat veel vrouwen zijn gaan werken.