Verschil tussen de theologie van Paulus en Jakobus

[Spreeuw]

O.K. dat weet ik niet.
Wat ik wel zeker weet is dat de canon een officieel karakter kreeg in de Paasbrief van de Alexandrijnse bisschop Athanasius in 367, waarin deze de 27 boeken van het Nieuwe Testament als gezaghebbend voor de christelijke kerk aanmerkte. Latere concilies hebben dit steeds bevestigd.

Dus de laatste 1650 jaar is er geen discussie, behalve dan natuurlijk "Spreeuw op refoweb".

Spreeuw stop hiermee, kom terug van deze heilloze weg.
Laat je voor een keer "gezeggen" door een broeder.
Dit zijn ketterijen.

Ik laat me voor deze keer gezeggen. Ik heb de argumenten gelezen van een website die laat zien dat er geen echte tegenstelling is tussen Paulus en Jakobus:

http://johnveldhuis.com/bijbelse-theologie-2/jakobus/

Trouwens, Luther twijfelde heel erg aan Jakobus, dus ik denk niet dat het waar is dat hier de laatste 1650 jaar geen discussie over geweest is.

Toen ik de Jakobusbrief doorlas, kwam ik een interessant gedeelte over rijkdom tegen. Jakobus schrijft dat er vele rampen over rijken zullen komen. Ik heb hier ook een topic over geopend. Als ik Jakobus goed begrijp, is rijkdom verboden.

[rotterdam]

Ik laat me voor deze keer gezeggen.

Halleluja

[mealybug]

Het komt er dus op neer, min of meer, dat de Jakobus brief geschreven werd aan de joden exclusief nog, voordat Jezus zich openbaarde in Paulus, en het geheimenis bekend werd gemaakt, nadat het geduld met de joden op was.

[Spreeuw]

Het komt er dus op neer, min of meer, dat de Jakobus brief geschreven werd aan de joden exclusief nog, voordat Jezus zich openbaarde in Paulus, en het geheimenis bekend werd gemaakt, nadat het geduld met de joden op was.

Ik vraag me nog wel af hoe het komt dat Jakobus de Joden zo erg op de werken moest wijzen. Dat was voor hen toch gesneden koek, zou je zeggen. Denk aan de Farizeeërs en schriftgeleerden, zij waren zo wettisch als het maar zijn kan. Waren de Joden zo gemakzuchtig geworden?

[mealybug]

Ik vraag me nog wel af hoe het komt dat Jakobus de Joden zo erg op de werken moest wijzen. Dat was voor hen toch gesneden koek, zou je zeggen. Denk aan de Farizeeërs en schriftgeleerden, zij waren zo wettisch als het maar zijn kan. Waren de Joden zo gemakzuchtig geworden?

De meesten kenden de wet niet eens meer, geloof ik.
EN de farizeers hadden alles verdraaid in eigen voordeel, Zo hadden ze van alles toegevoegd en verzwaard, b.v. de sabbatgewoonten en geboden.
De mensen waren gaan denken dat je naar de hemel zou gaan wanneer je de wet hield, ook zondr liefde, of zelfs geloof.

[rotterdam]

De meesten kenden de wet niet eens meer, geloof ik.
EN de farizeers hadden alles verdraaid in eigen voordeel, Zo hadden ze van alles toegevoegd en verzwaard, b.v. de sabbatgewoonten en geboden.
De mensen waren gaan denken dat je naar de hemel zou gaan wanneer je de wet hield, ook zondr liefde, of zelfs geloof.

Joz 6,25 ; Zo liet Jozua de hoer Rachab in leven, met de familie van haar vader en alles wat van haar was. Zij heeft tot op deze dag in het midden van Israël gewoond, omdat zij de boden verborgen had die Jozua gestuurd had om Jericho te verkennen.

Heb 11,31 ; Door het geloof is Rachab, de hoer, niet omgekomen met de ongehoorzamen, omdat zij de verkenners met vrede had ontvangen.

Jak 2,25 ; En is Rachab, de hoer, niet op dezelfde manier uit werken gerechtvaardigd, toen zij de boden heeft ontvangen en langs een andere weg heeft laten weggaan?

[gravo]

[quote="rotterdam"
De samenstelling van de canon is een religieuze doctrine. D.w.z. een leerstelling of dogma's bedoeld om niet ter discussie te staan (...).[/quote].

Daar heb je op zichzelf gelijk in. je moet van goede huize komen om de basisdoctrines van het christelijk geloof te herzien.
Maar dat wil niet zeggen dat ze niet altijd, overal en constant ter discussie worden gesteld. De kerkelijke leer ligt niet alleen vast in een aantal grote en eerbiedwaardige belijdenissen, die leer wordt ook in eindeloze kleinere fragmenten verwoord en gepraktiseerd. Juist op dat niveau zijn er verschillen in denkwijze, interpretatie en gewoonte.
Soms worden die zo belangrijk dat ook een herziening van een belangrijker dogma noodzakelijk is.
In de RKK kun je dat heel precies aanwijzen, omdat de geloofsleer daar heel officiëel en centraal wordt beheerd.
In protestantse kerken ligt dat weer anders. Daar treden dezelfde fenomenen op, maar veranderingen in kerken of gemeenten kunnen daar onafhankelijk van elkaar flink doorgroeien. Er is op het gebied van de geloofsleer dan ook een grote diversiteit bij de protestanten. Zowel in evangelische als kerkelijke kringen.

Soms kun je nauwelijks nog aanwijzen wat nu vastgelegde geloofsdoctrines zijn. Die gaan bijna per gemeentelid variëren. Men denkt dan nog dat er een grote gemeenschappelijke noemer is, maar in feite heeft iedereen de vrijheid in deze kerken al aangegrepen om zich een vastomlijnd eigen idee over God, geloof, kerk en wereld te vormen. Maar ja, dat was ook precies wat de Reformatie als nieuw element heeft ingevoerd: zelf, als individuele mens tegenover God staan, zelf de Bijbel lezen, zelf denken en geloven.

De leerstelling dat de Bijbel Gods onfeilbare Woord is, houdt dat niet tegen. Het versterkt het eerder. Want nu kan elke gelovige zich baseren op een foutloze bron en zo zijn eigen gelijk moeiteloos claimen: "kijk, hier staat het...dus ik heb gelijk".
Daarmee compleet over het hoofd ziende hoezeer iemands eigen persoon, blik en achtergrond de teksten van de Bijbel al bij voorbaat interpreteren en inkleuren. Je leest altijd wat je wilt lezen, als je je als rechtgeaarde protestant bedient van het recht om het helemaal zelf te mogen doen. Je hebt met niemand wat te maken. Al heeft de kerk duizend doctrines....jij hebt de Bijbel aan de kant, dus het is zoals jij zegt.
Dat vliegt helemaal uit de bocht, wanneer er een ongevoelige ongeestelijke, letterlijke lezing wordt toegepast. Dan hoef je helemaal niet meer na te denken. Dan wordt de eigenwijzigheid ook nog eens gecombineerd met een geestdodende platheid.
Van die schreeuwerige christenen krijg je d'r van, die het allemaal zo goed weten, omdat het allemaal zo simpel is. Lekker hoor, zo simpel.


Maar terug naar de gewone, geestelijk volwassen christen: zoveel hoofden, zoveel zinnen. Voor velen zijn de grote kerkelijke belijdenissen nog steeds waardevol, maar of ze ook nog bindende, vormende of zelfs corrigerende kracht hebben...dat is maar de vraag.

gravo

[mealybug]

Al heeft de kerk duizend doctrines....jij hebt de Bijbel aan de kant, dus het is zoals jij zegt.
Dat vliegt helemaal uit de bocht, wanneer er een ongevoelige ongeestelijke, letterlijke lezing wordt toegepast. Dan hoef je helemaal niet meer na te denken. Dan wordt de eigenwijzigheid ook nog eens gecombineerd met een geestdodende platheid.
Van die schreeuwerige christenen krijg je d'r van, die het allemaal zo goed weten, omdat het allemaal zo simpel is. Lekker hoor, zo simpel.

''Al heeft de kerk duizend doctrines''

Ten eerste helpen die 1000 doctrines zowiezo nergens voor, natuurlijk, want is allemaal 'moet moet moet en mag niet en mag wel'.
Wie zich niet eerst bekeerd en wedergeboren is, heeft misschien behoefte aan dergelijke ''kerkelijke waarheden'' maar dat is slechts een valkuil en vervangng van allerlei werkheiligheid en ter bevrediging van het ijdele vlees.
Wie zich wel bekeerd heeft , behoort toe aan Christus en niet aan een beaalde kerk.
Dat wordt dan de hoofdzaak, en hij zal daaruit leven.
Niet allerlei doctrines, maar HIJ is de Waarheid, en de Weg en het Leven.
Eenmaal bekeerd en verzegeld met de heilige Geest, zal Die samen met en in de bekeerde leven.

Voor de nog onbekeerde is het niet een kwestie van 1000 doctrines, maar 1000 verschillende doctrines, die door even zo veel kerken geclaimd worden als zijnde de ware, zaligmakende leer.De zoekende ziel weet niet meer wat hij moet doen, welke kerk is nu de juiste, gaat hij denken...
(En wie was ook al weer de geestelijke vader van de verwarring?)
Daarme wordt ook vergeten dat geloven is: belijden van zonden en het oude vleselijke leven voor dood houden, (bekeren) en wedergeboren worden, (ipv catechismussen, leerregels en tradities erin stampen.)
De ''ware leer'' is belangrijker geworden dan de bekering.

[mohamed]

Volgens de oude gereformeerden is de brief aan de Hebreeën geschreven door Paulus. Het elfde hoofdstuk gaat over geloof en werken.

[Bambi]

Ik vraag me nog wel af hoe het komt dat Jakobus de Joden zo erg op de werken moest wijzen. Dat was voor hen toch gesneden koek, zou je zeggen. Denk aan de Farizeeërs en schriftgeleerden, zij waren zo wettisch als het maar zijn kan. Waren de Joden zo gemakzuchtig geworden?

Jacobus wees er vooral op dat werken uit het geloof voort horen te komen.
Dat zijn ook vruchten uit het geloof.
Daar geeft hij ook een voorbeeld van:

Jacobus 2:
14 Wat nuttigheid is het, mijn broeders, indien iemand zegt, dat hij het geloof heeft, en hij heeft de werken niet? Kan dat geloof hem zaligmaken?
15 Indien er nu een broeder of zuster naakt zouden zijn, en gebrek zouden hebben aan dagelijks voedsel;
16 En iemand van u tot hen zou zeggen: Gaat henen in vrede, wordt warm, en wordt verzadigd; en gijlieden zoudt hun niet geven de nooddruftigheden des lichaams, wat nuttigheid is dat?
17 Alzo ook het geloof, indien het de werken niet heeft, is bij zichzelven dood.

[mohamed]

Wat Jakobus dus bedoelde was dat christenen zich christelijk horen te gedragen en daar ben ik het volkomen mee eens.

[Spreeuw]

Er is nog een tekst die duidelijk over de (menselijke) werken spreekt, dat deze er wel degelijk toe doen:

Openbaring 22:12 (NBG'51)
Zie, Ik kom spoedig en mijn loon is bij Mij om een ieder te vergelden, naardat zijn werk is.

[Boekenlezer]

Een bekend verschijnsel in het Nieuwe Testament is het verschil tussen de theologie van Paulus en Jakobus in de opvatting over de goede werken. Waaruit worden wij gerechtvaardigd: uit het geloof of uit de werken? Paulus ontkent dat we uit de werken der wet gerechtvaardigd worden, terwijl Jakobus juist zegt dat we niet alleen uit het geloof, maar ook uit de werken gerechtvaardigd worden.

Mijn vraag is: hoe moeten we met dit verschil omgaan? Is er iemand die meer gelijk heeft? Of hebben Paulus en Jakobus beiden gelijk? Maar als dit zo is, waarom lijken ze elkaar dan tegen te spreken?

Paulus:
wetende, dat de mens niet gerechtvaardigd wordt uit werken der wet, maar door het geloof in Christus Jezus, zijn ook zelf tot het geloof in Christus Jezus gekomen, om gerechtvaardigd te worden uit het geloof in Christus en niet uit werken der wet. Want uit werken der wet zal geen vlees gerechtvaardigd worden. Galaten 2:16 (NBG'51)

Jakobus:
Gij ziet, dat een mens gerechtvaardigd wordt uit werken en niet slechts uit geloof. Jakobus 2:24 (NBG'51)

Dat is inderdaad een bekende kwestie, die je al gauw gaat opvallen als je de Bijbel een beetje bent gaan lezen. Een goede vraag, die eerst gesteld zal moeten worden, is of er dan sprake is van een werkelijke tegenstelling, of een schijnbare. Beide standpunten zie ik in deze discussie verdedigd. Maar we kennen allemaal wel het verschijnsel van de schijnbare tegenstrijdigheid. In taal kan iets vierkant tegenstrijdig zijn, maar geldt dat dan ook automatisch voor de bedoelde realiteit waarover het gaat? Taal is immers nog niet de werkelijkheid zelf, maar is er een symbool, een weergave van. De werkelijkheid is complexer dan onze taal.

Laatst kwam ik nog een interessante opmerking tegen over de herkomst van de leer van de rechtvaardiging door geloof, uit genade. Nou ja, herkomst? Dat zou betekenen dat het Oude Testament het niet leert, dus dat zal geen goede uitdrukking zijn als zodanig. Maar zoiets als: een stapje eerder in de tijd. Dan gaat het over de zaligspreking van Mattheüs 5:3: "Zalig de armen van geest, want hunner is het Koninkrijk der hemelen." Dr. J. van Bruggen heeft daarover geschreven:

Zalig wie niet méér heeft in te brengen dan een vraag om genezing, hulp en onderwijs: Gods rijk is namelijk geen beloning voor sterken, maar een aalmoes voor bedelaars. De apostelen zullen dit later onder woorden brengen in de leer van de rechtvaardiging door het geloof, uit genade, niet door de werken.
(Commentaar op het Nieuwe Testament: Mattheüs, blz. 86)

(Bij die zaligspreking valt natuurlijk heel goed te denken aan een bepaalde tekst uit Jesaja...)
Toch heeft ook diezelfde Jezus aangedrongen op de werken, zie Mattheüs 7:21: "Niet een ieder, die tot Mij zegt: Here, Here, zal het Koninkrijk der hemelen binnengaan, maar wie doet de wil mijns Vaders, die in de hemelen is."

[matbak83]

Werkt uzelf zaligheid met vrezen en beven. Wat het is God die in u werkt beide het bidden en het werken

Volgens mij combineer je zo bepaalde zaken. Of verbind je Op bepaalde zaken.

[Spreeuw]

Werkt uzelf zaligheid met vrezen en beven. Wat het is God die in u werkt beide het bidden en het werken

Volgens mij combineer je zo bepaalde zaken. Of verbind je Op bepaalde zaken.

Het woordje "want" geeft de reden aan voor wat eraan voorafgaat. Het is geen eigen werk, maar de Here vrezen, want God werkt zaligmakend.