Het is heel erg lastig om van niet christen naar wel christen te groeien, in mijn familie heeft geloof een generatie overgeslagen.
Zo waren mijn opa en oma nog gelovig maar mijn vader en moeder niet, ook me zussen zijn niet gelovig en ik heb geen broers.
In me eentje sta ik niet zo sterk als gelovige binnen het gezin, sterker nog ze verachten me meer "nu" als toen ik nog atheïst was.
De meesten mensen hebben een beeld van god die niet meer van deze wereld is, Ze zien de god op de zelfde manier als dat ze eeuwen geleden deden.
Er wordt totaal vergeten dat de kennis die we nu bezitten velen malen uitgebreider is als vroeger,het is nu onmogelijk om god te zien als dat de oude goden gezien werden.
De verhalen die in de bijbel staan zijn tegenwoordig zelfs wetenschappelijk bewijsbaar op sommige punten, dit is een groot verschil met vroeger.
De meeste mensen die zich aansluiten bij het christendom doen dit op latere leeftijd, waar neer zij getuigen zijn geweest Van de geboden.
Ook zijn de tradities van vroeger niet meer acceptabel voor de jeugd, elke zondag naar de kerk gaan wordt eerder als last dan als Leuk ervaren.
christendom zal niet vergaan maar de visie van god is op het moment sterk aan het veranderen.
uiteindelijk zal het niet uitmaken of je nou wel of niet gelooft, een atheïst zal naar de zelfde geboden moeten leven.
Ook voor de mensen die islamiet zijn gelden de zelfde regels, God maakte de wereld met een set regels geen twee.
Het gezeur over hoofddoekjes en zo voorts ben ik echt helemaal zat, want als het aan god lag liepen we allemaal naakt rond zoals hij ons gemaakt heeft.
](./images/smilies/eusa_wall.gif "Brick wall")
