Huisvrouw

[vanellus]

In de openingspost heb ik niet gezegd dat een crèche in alle gevallen schadelijk is voor een kind.
Dit kan wellicht zo zijn, schreef ik.

Vleesch noch visch dus. Soms zijn de dingen inderdaad niet zwart-wit, het is fijn dat we die conclusie kunnen trekken.

Sleutelkinderen zul je helaas altijd hebben. Ofwel uit financiële motieven, ofwel omdat er in sommige gezinnen helaas iets anders gedacht wordt over de zorgbehoefte van een opgroeiend kind. Sleutelkinderen hebben echter niets met kinderen in de opvang te maken, daar deze kinderen, zoals men al kan vermoeden, zich in de opvang bevinden.

Het inzetten van opa's en oma's vind ik ook maar iets voor heel af en toe. Zij hebben hun taak als opvoeder al achter zich. Toch merk ik wel dat buitenstaanders er vaak vanuit gaan dat alle opa's en oma's maar willen en kunnen oppassen.

[Ayla]

Er is dus niets mis mee dat ik thuis ben bij mijn kinderen maar ik heb toch een verantwoordelijkheid voor deze maatschappij.. Ik snap het niet meer

Wat ik bedoel is dat het hartstikke prima is dat vrouwen thuisblijven, maar ik het net zo goed kan begrijpen als vrouwen daar niet voor kiezen. Vooral ook omdat we ook een verantwoordelijkheid hebben voor de maatschappij. Ik ben dus voor keuzevrijheid

[Spons]

het is heel simpel...

de vrouw MOET koken, wassen, strijken , kinderen verzorgen en de man behagen ..zo is het en niet anders ...

[hieke]

Ik heb geen idee of kinderopvang perse schadelijk is, daar is te weinig onderzoek naar gedaan. Ik vind persoonlijk de kinderopvang in Nederland dusdanig matig dat ik mijn kinderen daar niet wil brengen, maar voor iedereen ligt dat anders, de een stelt nu eenmaal andere eisen dan de ander.

Ik heb zelf lange tijd gewerkt, zowel fulltime als parttime. Ik heb er nu bewust voor gekozen geen betaalde baan te hebben bij een werkgever. Ik merkte dat ik daar toch een beetje afstompte, met elke dag die sleur, en iedere dag toch de drukte in het gezin, de onrust. Ik had een hele leuke, uitdagende baan, maar vond dat voor mezelf niet voldoende. Nu kan ik doen en laten wat ik wil, studeren, er zijn voor de kinderen maar ook tijd voor mezelf hebben. (ik werk overigens wel voor mezelf )
Er is rust in huis en het gezin, maar tegelijk kan ik me ontwikkelen, wat nauwelijks kon toen ik een baan bij een werkgever had. Ik vind het voor dit moment prima. En we hebben er nu ook de financiële middelen voor. Als dat niet zo is, dan heb je geen keuze natuurlijk.

Ik merk in mijn omgeving helemaal niet dat mensen raar kijken als de vrouw thuis blijft. Het is tegenwoordig juist ook weer hip. Het ouderwetse patroon van man fulltime en vrouw parttime krijgt tegenwoordig meer kritiek

Emancipatie is voor mij "de keuze hebben". Niet gedwongen worden om thuis te blijven, maar net zo min je gedwongen voelen (door overheid of omgeving) om te werken. Het is een zaak van man en vrouw hoe je het inkomen binnen brengt en de zorg voor de kinderen oppakt, en soms werkt de een wat meer, dan weer de ander.

[vanellus]

Dus mensen die hun kinderen wel naar de opvang brengen, stellen andere (lagere, omdat je de opvang hier matig noemde) eisen aan de verzorging van hun kinderen. Dat vind ik een boude bewering.

[Evelien]

het is heel simpel...

de vrouw MOET koken, wassen, strijken , kinderen verzorgen en de man behagen ..zo is het en niet anders ...

Je valt in herhaling. kan je ook niks aan doen, dat is de leeftijd. *rent snel weg*.

[hettys]

Dus mensen die hun kinderen wel naar de opvang brengen, stellen andere (lagere, omdat je de opvang hier matig noemde) eisen aan de verzorging van hun kinderen. Dat vind ik een boude bewering.

Mijn ervaring is dat mensen die hun kind naar een KDV brengen vrij hoge eisen stellen, niet alleen voor verzorging, maar ook aan de meerwaarde voor de ontwikkeling van hun kind.
dus extra puzzels, spelletjes, sociale ontwikkeling enzovoorts.

Op een KDV zit een kind niet voor de TV, en de leidsters hebben zelden huishoudelijke taken. Ze zijn de hele dag bezig met de kinders. Puzzels, spelletjes, buitenspelen, alles is even belangrijk op zo'n KDV dag.
Zelfs eetmomenten zijn pedagogisch correct, en elk kind leert z'n broodkorsten op te eten, en dat eten een heel sociaal moment is.

Natuurlijk is thuis echt thuis. Maar hoeveel uren per week die leidsters niet over de vloer dweilen met geknuffel en spelletjes, dat is gewoon prima.

[noah]

@schelpje: fijn dat jou kinderen tussen de middag thuis konden eten en wat erg dat in jou omgeving van de werkende moeders de kinderen om half drie op straat moeten zwerven.
Maar ik denk dat je wel een heel zwart / wit beeld schetst.
Ik ken ook een huisvrouw, ze is zwanger van de zesde. De oudste is zeven. Ze is zo moe dat ze tussen de middag haar kinderen buiten laat spelen (van 1 en 3) zodat ze zelf even op de bank kan liggen om bij te komen. Toen het stortregende enkele weken geleden stonden ze bij mij aan de deur, want ze konden niet naar binnen. Dat vind ik dan echt erg! Maar daarmee is voor mij het beeld van een huisvrouw toch niet bepaald? Iedere situatie is toch anders?
Mijn kinderen hebben ook continuerooster op school. Ik vind t heerlijk. Ze zijn kwart voor drie uit, kunnen nog een vriendje meenemen naar huis en nog uren spelen.
En w.b het huisvrouw zijn of werken. Het is inderdaad vaak geen keuze meer maar een verplichting. Maar compliment voor alle creativiteit van de werkende moeders die er, naast hun werk en inkomen, ook nog voor zorgen dat hun kinderen in de tijd dat ze werken goed worden opgevangen, het naar hun zin hebben enz.
Ik heb altijd gastouders in mijn eigen huis gehad. De belastingdienst betaald mee, het is goed te doen, en de kinderen worden in hun eigen thuissituatie opgevangen. Mijn kinderen vinden het leuk als de gastouder er is en ik ben dus heel blij met deze constructie. Ik denk dat de meeste ouders echt wel zorgvuldig omgaan met het hoe en wat van (naschoolse) opvang van hun kinderen.

[hieke]

[quote="hettys"]

Mijn ervaring is dat mensen die hun kind naar een KDV brengen vrij hoge eisen stellen, niet alleen voor verzorging, maar ook aan de meerwaarde voor de ontwikkeling van hun kind.
dus extra puzzels, spelletjes, sociale ontwikkeling enzovoorts.

Op een KDV zit een kind niet voor de TV, en de leidsters hebben zelden huishoudelijke taken. Ze zijn de hele dag bezig met de kinders. Puzzels, spelletjes, buitenspelen, alles is even belangrijk op zo'n KDV dag.
Zelfs eetmomenten zijn pedagogisch correct, en elk kind leert z'n broodkorsten op te eten.

en juist die aanpak vind ik niet goed voor een kind, ik ben niet zo van het op gezette tijden met kinderen aan de gang gaan en pedagogisch verantwoorde activiteiten.
juist omdat ik beide kanten van binnenuit ken (ben zelf als pedagoog verbonden geweest aan een kdv) wist ik dat ik mijn kinderen daar niet wilde hebben. maar nogmaals, iedereen stelt andere eisen, en iedereen denkt weer anders over wat nu het beste is. daarnaast is ook ieder kind nog eens anders. voor veel mensen is het blijkbaar een goede oplossing, prima toch?

en inderdaad, ik heb ook veel respect voor wetkende moeders, ik ben zelf heel blij dat ik niet meer in dat schuitje zit!

[hettys]

en juist die aanpak vind ik niet goed voor een kind, ik ben niet zo van het op gezette tijden met kinderen aan de gang gaan en pedagogisch verantwoorde activiteiten.

voor zover ik weet wordt er enorm veel aan de kinders zelf overgelaten, qua spelen. En ik ben ook redelijk goed bekend met werken op een KDV. En wie niet wil knutselen hoeft dat ook niet. Volgens mij is het pedagogisch onverantwoord om een kind te dwingen een bepaald knutseltje te maken al ie liever met poppen of auto's wil spelen. voor een jong kind van 2 á 3 jaar in elk geval. vanaf 4 jaar is dat iets anders in ons land.

Ik denk inderdaad het voor sommige kinderen echt niet goed is om naar een KDV gebracht te worden. Vooral in een babygroep is dat soms heel duidelijk.
anderzijds is het voor andere kinderen juist weer heel erg goed. die afweging is heel belangrijk voor de kinders.

[hieke]

De gangbare visie op opvoeden en welbevinden staat soms haaks op die van mij. Dingen die in Nederland heel gebruikelijk zijn, zijn dat in andere landen helemaal niet. En in mijn gezin ook niet. Vandaar dat het beleid in de Nederlandse kdv's me niet aanspreekt, hoewel ik besef dat ook hierin natuurlijk verschillen zijn. Wanneer het iemand wel aanspreekt, en de kinderen hebben het naar hun zin, dan ligt dat natuurlijk anders.

[Spons]

[quote="Evelien
Je valt in herhaling. kan je ook niks aan doen, dat is de leeftijd. *rent snel weg*.[/quote]

Nee..eefje beefje... je kent me en hup nu koken je ketting is te lang ...

[Bartje]

misschien een gewetensvraag: wat gaat voor het geld of het kind, God of de maatschappij?

[hettys]

De gangbare visie op opvoeden en welbevinden staat soms haaks op die van mij. Dingen die in Nederland heel gebruikelijk zijn, zijn dat in andere landen helemaal niet. En in mijn gezin ook niet. Vandaar dat het beleid in de Nederlandse kdv's me niet aanspreekt, hoewel ik besef dat ook hierin natuurlijk verschillen zijn. Wanneer het iemand wel aanspreekt, en de kinderen hebben het naar hun zin, dan ligt dat natuurlijk anders.

Waar het om gaat is dat een kind gelukkig is en zich ontwikkelen kan. Dan zijn allerlei ideeën van volwassenen misschien van ondergeschikt belang. Het ene kind is meer gebaat bij een gastouder, de ander meer bij een KDV.

[meribel]

misschien een gewetensvraag: wat gaat voor het geld of het kind, God of de maatschappij?

Hoezo is het een gewetensvraag?
En wat heeft het met het topic precies te maken?