Memmem schreef:Moet je even tegen mijn oude familieleden zeggen die de oorlog bewust hebben meegemaakt, die familie, vrienden en bekenden zijn verloren, die weggevoerd werden. Wie hun huis in brand werd gestoken en dus alles kwijt waren? Mogen die mensen niet weten dat ze de gemeentelijke herdenking een dag eerder willen bijwonen? Misschien is dat greintje respect er bij hun meer dan bij al die anderen die perse op de dag zelf willen gedenken. Gelukkig is er in onze gemeente wel het besef dat het voor deze (stokoude) mensen heel belangrijk is om een gezamelijk moment van bezinning en gedenken te hebben en dat daarnaast de zondag ook nog als rustdag gehouden kan worden.
Als ik in een gemeente zou wonen waar de dodenherdenking ook op zaterdag werd gehouden, dan was ik er op zaterdag heengegaan.
Alleen al om een signaal af te geven.
Maar ik had die keuze niet.
Wij gaan wel eens naar de Waalsdorpervlakte, maar dat wilden wij niet op zondag. We zouden het vanwege de middagdienst trouwens niet eens gehaald hebben.
We leven nu eenmaal in een tijd, dat er nog maar weinig respect opgebracht kan worden voor mensen die de zondag in ere willen houden.
Hun aantal wordt kleiner, vrees ik. Nu is er nog een groep mensen die wel enigszins bezwaard zijn, maar ja, ... dan toch maar... omdat het niet anders kan...
De standvastigen zullen het steeds moeilijker gaan krijgen, omdat hun aantal kleiner wordt en het over een tiental jaren helemaal niet meer wordt begrepen.
Dan hebben we waarschijnlijk 7 dezelfde dagen.