Die oudste van 7 van mij heeft altijd van die heerlijke vragen. Eerst moest ik alle rangen van het leger opzoeken voor 'm, alles van de tweede wereldoorlog heeft ie aan opa gevraagd (opa: hou nou eens een keer op over die oorlog, ik ben net zo blij dat ie over is) en met Bijbelvragen komt ie bij mij. Hoe heeft God dan Adam van stof gemaakt? Van plukken stof, want van klei dat klopt natuurlijk niet. Dit was voor ie vragen ging stellen over het duizendjarig vrederijk en de opname en of de hemel nou buiten of boven het heelal was, wat ik ook weer op moest zoeken op Wikipedia hoe dat allemaal heet, stratosfeer, magnetosfeer. Dus ik zeg: Nou ja stof, alles is eigenlijk stof he, het stoffelijke, alles wat niet geestelijk is zeg maar, de gordijnen, de stoel van je bureau, dat is allemaal stof.
Ooooh zegt ie, dus God heeft ons van rolstoelen gemaakt!!
) heeft er tegenwoordig een handje van om van alles uit de kast te trekken zonder te vragen. Dan komt bijv de oudste met een pakje drinken, die dat netjes heeft gevraagd. En dan gaat ze er ook 1tje halen. Zeg ik quasi verontwaardigd tegen haar: 'Wat zeg je dan? Mag ik alstublieft een pakje mama??' Schenkt ze me vervolgens haar allerliefste glimlach en zegt: 'Ja hoor mama...' 
