Ik zocht op diverse websites info over het belijdenis doen, en vond op de website van de Ger. Gemeente te Alblasserdam DIT ARTIKEL , geschreven aan jongeren, die nadenken over hun belijdenis.
Dit stukje trof me met name:
Je mag trouwens nooit onbekeerd zijn. Je kunt ook niet onbekeerd verkering hebben, onbekeerd studeren, onbekeerd trouwen. Wij hebben het recht niet onbekeerd te zijn. Hoe moet het dan? Het moet een worsteling zijn. Te moeten en niet te kunnen. Van uit jezelf geen antwoord te kunnen geven op de vragen en toch niet buiten het Woord van God te kunnen. Doe dan biddend belijdenis! Het moet je in de engte brengen voor God.
We mogen dus niet onbekeerd verder leven!
Wat vinden jullie van deze stelling?