Moderator: Moderafo's
schelpje3 schreef:Ook dat gewaad heeft dus een betekenis.
Nee, ik denk niet dat het daar zozeer om gaat in 'bevinding'. Het is vooral een kennen en gekend worden. 'Bevindelijk' is geen tegenpool van 'schriftuurlijk'; het is veel meer dat je kan beamen wat je in de bijbel leest, omdat je het persoonlijk hebt ondervonden.StillAwake schreef:Nogmaals, ik kan nog steeds (ook niet na de diverse definities die ik langs heb zien komen) niets met de term "bevinding".
Het stelt het gevoel zover vooraan (voor mijn gevoel dan weer).
Dat begrijp ik niet goed. In de psalmen klinkt juist ontzettend veel ootmoed door.StillAwake schreef:En om het gevoel waarover David schrijft te vergelijken met het gevoel van onszelf voelt een beetje hoogmoedig aan.
StillAwake schreef:Nogmaals, ik kan nog steeds (ook niet na de diverse definities die ik langs heb zien komen) niets met de term "bevinding".
Het stelt het gevoel zover vooraan (voor mijn gevoel dan weer).
En om het gevoel waarover David schrijft te vergelijken met het gevoel van onszelf voelt een beetje hoogmoedig aan.
schelpje3 schreef:Dit was een voorbeeld van een gastpredikant. Hij preekte voor een selekt gezelschap, de rouwdragenden dus. Dominee kende mijn vader wel, hij had hem tijdens zijn ziekte een aantal keren bezocht.
Het was een dominee die toen nog geen briefje bij zich had! Alles uit het hoofd. En tijdens zijn preek voelde hij wat hij moest gaan zeggen en merkte hij dat het Woord overgenomen werd door de mensen in de kerk. En later zei een zwager tegen me dat hij het zo bijzonder had gevonden, vantevoren nogal sceptisch tegenover deze dominee stond (van horen zeggen he)
Dominee kan preken tot hij een ons weegt, maar zijn de mensen horende doof, of begrijpen ze het totaal niet, zal hij dat zeker merken.
Kort gezegd: dominee voelt dat hij dingen moet zeggen voor één of meerdere mensen onder zijn gehoor. Die mensen nemen dat over, letterlijk. Heb ik het zo goed uitgelegd?
schelpje3 schreef:Maar: zit er hier iemand in de kerk, die ook zo in het donker ronddwaalt? Wel bidt, maar meent dat de Heere hem of haar niet hoort?
En dan komt het voor dat hij iets zegt waar jij inderdaad mee worstelt.
mona schreef:Nou, dat herken ik. Dat is onbegrijpelijk, heerlijk wonder.
schelpje3 schreef:[
Waarom kies je dan Psalm 4 als lievelingspsalm?
Gij hebt m' in 't hart meer vreugd gegeven,
Dan and'ren smaken in een tijd,
DAT is nou bevinding!
schelpje3 schreef:Dat is wereldwijd.
learsi schreef:
Ik kan het nog steeds niet "overnemen"![]()
Zal aan het voorbeeld liggen.
Om het goed te kunnen begrijpen (vanuit dit voorbeeld) zou ik moeten weten wat de dominee letterlijk gezegd heeft.
Verder maak je duidelijk dat "overnemen" voor een deel ook begrijpen in houdt?
Misschien zelfs "meemaken" in de zin van dat wat er gezegd wordt ook beleefd/ervaren is?
Ik kan me voorstellen dat een predikant zich gedrongen voelt iets te zeggen en dat wat hij zegt door iemand "overgenomen wordt" in die zin dat het voor hem persoonlijk bedoeld is?
Iets "overnemen" kan ook inhouden dat je iets wat gezegd is kunt beamen? In de zin van "meemaken" dat het echt waar is wat de man zegt?
Als de spreker over zijn eigen geloofsleven vertelt en er is /overeenkomst dan is er sprake van "overnemen"?
Ergens blokkeer ik gewoon op zo'n woord. Het staat ook niet in de SV![]()
In mijn ogen kan er zoveel mee bedoeld worden.
Bij mijn zoektocht op internet wel een aantal malen tegengekomen dat er mensen zijn die vinden, dat de jeugd het bevindelijke taalgebruik (ik meen binnen de Gergem) moet leren.
Zijn jullie het daar mee eens?
Waarom wel/niet?
Wat "mona" hier zegt is dat nu "overnemen"?
Wat "mona" hier zegt, dat kan ik wel weer "overnemen"![]()
Mij lijkt het het beste om dit soort uitdrukkingen te gebruiken onder mensen die weten wat er mee bedoeld wordt.
Zijn er mensen bij die deze taal niet machtig zijn dan die woorden maar niet gebruiken.
Als er 5 mensen naar me luisteren die allemaal nederlands verstaan en er twee bij zijn die engels verstaan dan ga ik toch ook geen engels spreken?
Moet ik elk woord uit gaan leggen.
h.g
Learsi
Zeker waar! Maar waar dat aan ligt kan verschillende oorzaken hebben. Of bedoel je deze uitspraak op geestelijk niveau?schelpje3 schreef:Zou dominee bij terugkomst in de pastorie niet eens verzuchten: he, ik heb zo heerlijk kunnen preken, of: pffffft, het was zo stroperig vandaag....
Ja dat is zeker waar. Zulke gesprekken vergeet je niet gauw!schelpje3 schreef:In een ander topic(s) staat dat Gods Volk elkaar herkent, dan vallen taalverschillen weg.
De taal van het hart.
mona schreef:Zeker waar! Maar waar dat aan ligt kan verschillende oorzaken hebben. Of bedoel je deze uitspraak op geestelijk niveau?
Het woord overnemen komt (naar ik meen) uit de gezelsschapstaal. Iemand overnemen betekent dan: dat een persoon, bv de dominee, een bevestiging in zijn hart krijgt, dat iemand een kind van God is. ( ik wil zeker niet ontkennen dat het kan, maar ik krijg liever van God de bevestiging dan door een mens overgenomen te worden. Ook al is hij dominee of ouderling. Dat kan nog verkeerd gaan, bij God vandaan niet).
Heel interessante link, ik moest glimlachen om de zakelijke, procesmatige manier waarop het begrip bevinding, in dit artikel ontleed werd. Voor een buitenstaander is er bijna geen touw aan vast te knopen, denk ik dan, als ik het artikel zo lees. Maar ik herken er veel in.schelpje3 schreef:HIER een link van een artikel waar in het kort een onderzoek staat beschreven, naar het eigene van de bevindelijken.
mona schreef: Iemand overnemen betekent dan: dat een persoon, bv de dominee, een bevestiging in zijn hart krijgt, dat iemand een kind van God is.
Nouja, ik dacht eerst ook dat ze wat heel anders bedoelde. Maar toen las ik de vervolgreacties en toen kreeg ik de indruk dat het hier over ging.learsi schreef:Ben benieuwd of ze dat bedoelde.
Als ik de uitleg van "mona" lees schijnen er meerdere talen Kanaan's te zijn?![]()
Het is wel ingewikkeld geworden op deze manier.![]()
h.g
Learsi
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 17 gasten