Gevoelens en ervaringen: is dat bevinding?

[schelpje3]

Het lastige is dat refo's in een jargon spreken wat voor buitenkerkelijken en geloofs-beginners niet te volgen is, en vervolgens is het ook nog eens niet eenduidig gedefinieerd.
Dat maakt het enorm lastig om te begrijpen waar het omgaat, terwijl ik toch echt wel het idee heb dat ik mijn best doe

Dat wordt echt minder hoor. Ik versta die taal wel, maar spreek hem zelf nooit.
Ik heb een vriendin die ook die traditionele uitdrukkingen gebruikt, wanneer het over geestelijke zaken gaat, terwijl ze dat in een gewoon gesprek niet doet. Daar wijs ik haar wel eens op, waarom doe je dat?
Maar zo wordt er in hun kerk gepreekt! Maar ik weet bijna zeker dat haar kinderen zo niet meer gaan praten.
De plechtstatige taal past bij sommige mensen, maar bij sommige mensen totaal niet. Doe het dan ook niet, want dan komt het kunstmatig over, terwijl de beleving dat dan niet is. Dat is jammer.

[StillAwake]

Dat wordt echt minder hoor. Ik versta die taal wel, maar spreek hem zelf nooit.
Ik heb een vriendin die ook die traditionele uitdrukkingen gebruikt, wanneer het over geestelijke zaken gaat, terwijl ze dat in een gewoon gesprek niet doet. Daar wijs ik haar wel eens op, waarom doe je dat?
Maar zo wordt er in hun kerk gepreekt! Maar ik weet bijna zeker dat haar kinderen zo niet meer gaan praten.
De plechtstatige taal past bij sommige mensen, maar bij sommige mensen totaal niet. Doe het dan ook niet, want dan komt het kunstmatig over, terwijl de beleving dat dan niet is. Dat is jammer.

Hetzelfde geldt voor zo'n "gebedsstem". Bidden met een andere stem als waarmee je praat.
Op mij komt dat huichelachtig en onoprecht over, maar blijkbaar heeft het meerwaarde voor enkelen.

[Bambi]

Hetzelfde geldt voor zo'n "gebedsstem". Bidden met een andere stem als waarmee je praat.
Op mij komt dat huichelachtig en onoprecht over, maar blijkbaar heeft het meerwaarde voor enkelen.

Dat doen er veel ja, ook als ze uit de Bijbel voorlezen, gebruiken ze een monotoon toontje.
Er zijn ook dominees die op een zangerige manier gaan praten.
Dat irriteert mij ook.
Ik heb dan ook altijd de gedachte: "Praat normaal".
Ik heb eens gelezen van Ds. Smytegelt dat hij vroeger ook zo preekte, tot hij besefte dat Hij God daar niet mee diende en is hij ermee opgehouden om zo te preken.

[StillAwake]

[
Dat doen er veel ja, ook als ze uit de Bijbel voorlezen, gebruiken ze een monotoon toontje.
Er zijn ook dominees die op een zangerige manier gaan praten.
Dat irriteert mij ook.
Ik heb dan ook altijd de gedachte: "Praat normaal".
Ik heb eens gelezen van Ds. Smytegelt dat hij vroeger ook zo preekte, tot hij besefte dat Hij God daar niet mee diende en is hij ermee opgehouden om zo te preken.

Maar waarom wordt dat dan gedaan?
Ik kan me niet voorstellen dat het zou gebeuren als er géén reden voor zou zijn, maar ik kan hem niet bedenken.
Ik stoor me eraan, maar als het een achtergrond heeft kan ik er wellicht begrip voor opbrengen...

[Bambi]

Maar waarom wordt dat dan gedaan?
Ik kan me niet voorstellen dat het zou gebeuren als er géén reden voor zou zijn, maar ik kan hem niet bedenken.
Ik stoor me eraan, maar als het een achtergrond heeft kan ik er wellicht begrip voor opbrengen...

Het doet mij altijd denken aan een kind dat iets belangrijks voor moet dragen en dan plechtig gaat praten.
Als ik naar de reactie van Ds. Smytegelt kijk, dat hij besefte dat hij God daar niet mee diende, denk ik persoonlijk dat het iets te maken heeft met: wij zijn klein en God is groot, dus moeten we eerbiedig en plechtig praten.

[schelpje3]

Hetzelfde geldt voor zo'n "gebedsstem". Bidden met een andere stem als waarmee je praat.
Op mij komt dat huichelachtig en onoprecht over, maar blijkbaar heeft het meerwaarde voor enkelen.

Ik vind dat je vaak in vrij harde termen spreekt als iemand iets doet wat jij niet begrijpt.
Dat hoeft helemaal niet huichelachtig te zijn, het kan onzekerheid zijn. Of als een zoon dit zo van zijn vader geleerd heeft en daar (nog) moeilijk van los kan komen.
Spreekstemmen, ook je eigen dus, kunnen verschillende vormen aannemen. Mensen die tegen een baby praten, gaan altijd hoog praten. Let maar eens op.
Als het gaat over lollige dingen, praat je meestal sneller en op "luchtige" toon.
Als je met iemand over ernstige zaken praat, wordt je stem meestal lager en praat je langzamer.
En sommige predikanten of ouderlingen zijn zo onder de indruk van Gods Almacht en grootheid, dat ze daarom op die bepaalde toon gaan preken.
Maar ik ken een dominee die mij vroeger best wat irriteerde met een langzaam, zeurdige manier van preken. Toen hij na een tiental jaar weer bij ons voorging, deed hij dat niet meer. Het was een stuk aangenamer en de Boodschap kwam beter over.

[rotterdam]

Hetzelfde geldt voor zo'n "gebedsstem". Bidden met een andere stem als waarmee je praat.
Op mij komt dat huichelachtig en onoprecht over, maar blijkbaar heeft het meerwaarde voor enkelen.

Ik denk dat het oorspronkelijk iets te maken heeft met eerbied.
Vroeger bij mijn grootouders werd dialect gesproken behalve bij het bidden dat was in hoog Nederlands.
Heel veel kerken, denk aan de R.K. en de Orthodoxen bidden ze met een andere, ja hoe zeg je dat?, een andere stem, melodie als de normale spreekstem.
Wat denk je van de moslims en hun gebeden, het is geen spreken en ook geen zingen.

Orthodoxe gebeden ; kijk en luister - http://www.youtube.com/watch?v=vEZ9TeHrPMw

[rotterdam]

Spreekstemmen, ook je eigen dus, kunnen verschillende vormen aannemen. Mensen die tegen een baby praten, gaan altijd hoog praten. Let maar eens op.
Als het gaat over lollige dingen, praat je meestal sneller en op "luchtige" toon.
Als je met iemand over ernstige zaken praat, wordt je stem meestal lager en praat je langzamer.

Ik ben dit eens met Schelpje, 's-lands wijs 's-lands eer.
Dat hoeft niet gelijk huichelachtig te zijn.

Ik was afgelopen vakantie in een baptistenkerk in Amerika, daar wordt zo ongelooflijk geschreeuwd dat je denkt "zijn het hier aanhangers van de - God is doof - theorie?

[StillAwake]

Ik vind dat je vaak in vrij harde termen spreekt als iemand iets doet wat jij niet begrijpt.
Dat hoeft helemaal niet huichelachtig te zijn, het kan onzekerheid zijn. Of als een zoon dit zo van zijn vader geleerd heeft en daar (nog) moeilijk van los kan komen.
Spreekstemmen, ook je eigen dus, kunnen verschillende vormen aannemen. Mensen die tegen een baby praten, gaan altijd hoog praten. Let maar eens op.
Als het gaat over lollige dingen, praat je meestal sneller en op "luchtige" toon.
Als je met iemand over ernstige zaken praat, wordt je stem meestal lager en praat je langzamer.
En sommige predikanten of ouderlingen zijn zo onder de indruk van Gods Almacht en grootheid, dat ze daarom op die bepaalde toon gaan preken.
Maar ik ken een dominee die mij vroeger best wat irriteerde met een langzaam, zeurdige manier van preken. Toen hij na een tiental jaar weer bij ons voorging, deed hij dat niet meer. Het was een stuk aangenamer en de Boodschap kwam beter over.

Ik ben vanuit mijn jeugd gewend om dingen bij de naam te noemen.
Ik zeg niet dat het huichelachtig IS, maar wel dat het bij mij zo binnen komt.
Alsof je met je eigen stem niet voor Zijn troon zou mogen verschijnen.
De stem die Hij Zelf gemaakt heeft.
Natuurlijk kan het zijn dat het gaat om een bepaalde vorm van eerbied, maar het is bijna gillen wat sommige predikanten doen...
En natuurlijk is dat aangeleerd gedrag, dat snap ik ook. Maar waarom is een dergelijke traditie dan ontstaan?
De eerbied, zoals Rotterdam zegt?

[rotterdam]

Maar waarom is een dergelijke traditie dan ontstaan?
De eerbied, zoals Rotterdam zegt?

Een mogelijke verklaring is dat er vroeger geen geluidsinstallaties waren in grote kerken dus moest er "galmend en langzaam" gesproken worden om verder geluid te dragen. (klankboord boven de kansel)
Traditie ? Ook in b.v. het parlement werd vroeger heel "deftig" gesproken.

[StillAwake]

Een mogelijke verklaring is dat er vroeger geen geluidsinstallaties waren in grote kerken dus moest er "galmend en langzaam" gesproken worden om verder geluid te dragen. (klankboord boven de kansel)
Traditie ? Ook in b.v. het parlement werd vroeger heel "deftig" gesproken.

Het ontbreken van geluidsinstallaties is inderdaad een plausibele oorzaak.
De deftige spraak in het parlement werd meestal niet gebezigd met zo'n bijna gillende (vergeef me de term) stem.

[rotterdam]

De deftige spraak in het parlement werd meestal niet gebezigd met zo'n bijna gillende (vergeef me de term) stem.

Weet je StillAwake, vroeger hadden alle dominees zo'n preekstem, ook z.g. "toen" moderne kerken sprak men met zo'n dragende stem. Kijk nog eens ; http://www.youtube.com/watch?v=px1O3O15bGc en verbaas je over deze moderne dominee. De traditionele kerken zoals GG, HHK enz. houden altijd iets langer vast aan het "oude".

[schelpje3]

Mijn zoon kwam net binnenstappen, toen ik zat te luisteren naar dit gedeelte. Hij zei: heb je nu een kerkdienst van de OGG aan?
Dank je Rotterdam, voor mij is dit een kippenvelmoment.

Maar hoor je hoe de commentaarstem ook wat langzamer spreekt en met een licht "bekakt" accent?
Veur i.p.v. voor.
Bekijk maar eens een oud TV fragment, alles ging echt langzamer en men ging veel formeler met elkaar om.

[mona]

uit de vragenrubriek: stemgebruik van predikant, door ds J.D. Heikamp:

Toen ik begon te preken kwam mijn moeder bij mij en zei: waarom heb je als je preekt een andere stem dan wanneer je gewoon praat? Ik heb je toch niet opgevoed om een draai aan je stem te geven. Waarom doe je dat dan? Ja, ik wist niet goed wat ik zeggen moest, alleen dat ik dacht dat dit zo hoorde om rechtzinnig en bevindelijk over te komen. Ik had enkele predikers uit genoemd kerkverband beluisterd en was onder de indruk van hun spreekstijl. Daarna heb ik getracht er rekening te houden in de preekstijl.

Verstandige moeder van ds Heikamp! En verstandig van de dominee dat hij er naar geluisterd heeft. Het is totaal overbodig, met alle middelen van deze tijd kan iedereen de dominee goed verstaan. Rechtzinnig en bevindelijk overkomen, dat is iets wat je op een preekstoel niet moet doen. Op die plek moet je je afhankelijk weten van de Heere en niet bezig zijn met hoe je zo rechtzinnig mogelijk over moet komen.
Heel eerlijk van deze dominee om het gewoon ronduit toe te geven, dat hij hiermee er gewoon naast zat.

[Jvslooten]

Mijn broertje -die zelf nogal wat moeite had met bepaalde klanken- tijdens een trouwdienst in een oud ger. gemeente: ´Mama, ik denk dat de dominee ook op logopedie moet.´