Ik ben even een weekendje weg en er zijn ineens 14 pagina's bij gekomen!
Zoals beloofd op 28 februari (pagina 66) een gedeelte uit 1995!
Het laat zien dat continue dezelfde rondjes gelopen worden.
De berichten beschreven hoe ik naar het formulier ben gaan kijken, toen ik het kritisch onder de loep nam. Ook toen in de hoop dat het ergens toe kan dienen. In 2004 ben ik daarbij ook nog weer andere dingen zoals uitverkiezing, verbond, wet gaan betrekken en heb ik de argumenten rondom allerlei bekende aspecten van de doop uiteindelijk in 100 pagina's uitgewerkt.
-------------------------------------------------------------------
Van : Jan Peppink Ma 13 Mrt 95 01:24
Aan : MvG
Ondw.: Het dopen Re:1
-------------------------------------------------------------------
Op Zondag 12 Maart 1995 00:50, schreef MvG aan All:
MvG schreef:Ik heb even een vraagje aan mensen die de kinderdoop als iets onschriftuurlijks zien of er twijfels over hebben.
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>Reactie in 3 delen.
OK, dan moet ie maar een keer. (Tenslotte hou ik me er inmiddels al twee jaar mee bezig, daarom een min of meer chronologisch relaas, dat bij jouw vraag uitmond. Sorry maar dit kon ik niet korter.) Voorop wil ik stellen dat ik vooralsnog voorzichtig wil zijn om iets als onschriftuurlijk te betitelen!!
Ik heb wel twijfels. Misschien is het goed om hierbij iets van mijn achtergrond in deze te vertellen. De reden hiervan zal in het slot van de inleiding blijken. Ik ben 'kindergedoopt' en opgegroeid in de Christelijk gereformeerde kerk, waar ik na mijn huwelijk, wat later dan gebruikelijk (dat was: catechisatie 18 jaar en ouder en vervolgens belijdenis doen), samen met mijn echtgenote heel bewust belijdenis heb gedaan van mijn geloof.
Wegens verhuizing naar Alphen aan den Rijn, en het nogal 'zware' karakter van de Christelijk gereformeerde kerk aldaar, zijn wij lid geworden van de Nederlands Gereformeerde kerk, waar ik steeds actief ben geweest 3 jaar als diaken, 6 jaar als voorzitter en penningmeester van een commissie voor Hulp aan Christenen en tevens een tijd in de leiding van een jeugdvereniging en verder deelnemend aan een bijbelkring die eens per 14 dagen werd gehouden. In alle bescheidenheid wil ik hiermee maar zeggen dat ik er maar niet zo'n beetje bijhing, maar bewust bezig was met kerk en geloof. Door omstandigheden (hier op dit moment verder niet terzake doende) zijn wij 2 jaar geleden, na een 4 jaar durende (inwendige) strijd, tot het besluit gekomen, dat wij in deze gemeente niet op de juiste plek zaten. Op zich is dit al geen gemakkelijke beslissing geweest.
Evenzo is het vervolgens ingewikkeld een afweging te maken bij welke gemeente je je dan moet aansluiten. 'Rondkijkend' kwamen wij in de Baptistengemeente, waar wij een aantal maal een in het plaatselijke blad aangekondigde bijzondere dienst meemaakten. Wij werden getroffen door de prediking, waarin wij zaken hoorden, die wij lange tijd gemist hadden, hetgeen uiteindelijk de feitelijke reden van ons vertrek was.
Dan dringen enkele zaken zich op. Hoe sta je tegenover de prediking en de doop. Hierbij moet ik zeggen dat ik nooit afwijzend tegenover de 'volwassendoop' heb gestaan. Naar mijn mening konden beiden naast elkaar bestaan. Ik had het voor mijzelf vereenvoudigd, door te stellen dat voor de argumenten van de voorstanders van zowel kinder- als volwassendoop wat te zeggen valt. Gezien het feit dat nergens uitdrukkelijk staat: "Gij zult kinderen danwel volwassenen dopen", achte ik het ook als iets dat niet van zo wezenlijk belang is om er zulke enorme discussies (ja zelfs scheuringen in families) door te krijgen. Zou het verschil nl. zo wezenlijk zijn, dan zou God er in zijn Woord toch wel duidelijker over geweest zijn? Mijn vrouw stond na eigen bijbel onderzoek meer positief tegenover de volwassendoop.
Met mijn houding had ik er geen moeite mee om ons als 'gastlid' aan te melden bij de Baptistengemeente. 'Overdopen' achtte ik echter weer een andere zaak. "Eens gedoopt is gedoopt. En dat tenslotte in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest, kortom geen reden om dat nogeens te herhalen" dacht ik toen. Je begrijpt dat ik me er vanaf toen wel meer in ben gaan verdiepen.
Daarbij is het lastig eerlijk naar jezelf en de Bijbel te zijn. Je moet je eigen ideeen en meningen en opvoeding (onderstaand formulier had ik al wel honderden malen gehoord, en ik kan het grotendeels uit het hoofd citeren) op een eerlijke manier ter heroverweging durven nemen. Dat bleek lastig.
Ik werd kritisch naar twee kanten. Ik hoor argumenten als 'maar die gevangenisbewaarder was toch met zijn hele huis...dus ook kinderen', en anderen... 'Ja, maar het was 'snachts, dus dan lagen die kinderen ALS ze er al waren toch zeker te slapen'. Daarmee kom ik er niet. Als de argumentatie in dit soort kronkels moet zitten, dan retourneer ik uiteindelijk naar mijn aanvankelijke mening.
Zoekend naar de argumenten kom je dan ook bij het doopformulier, waarvan je verwacht dat ze daarin samen zijn gevat. Daarbij komen bij mij dan toch wel een aantal kritische vragen op. Ik ben benieuwd welke antwoorden daar dan eventueel op volgen.
Verder zie volgende bericht. Het dopen Re:2.