Bambi schreef:Als ik dan die Bijbeltekst ernaast zet uit 1 Korinthiërs 7:14
Want de ongelovige man is geheiligd door de vrouw, en de ongelovige vrouw is geheiligd door den man; want anders waren uw kinderen onrein, maar nu zijn zij heilig.
Een tekst die een belofte en een troost in houdt, voor alle ouders wiens kinderen het geloof de rug toegekeerd hebben.
Een vers dat ook persoonlijk voor jou heel veel waarde heeft gehad, want als ik me niet vergis, heb jij God ook een tijdlang losgelaten, maar Hij jou nooit.
Vind je dan zelf ook niet dat jouw reactie hierboven, in vergelijking met die tekst, zo farizeeër achtig en koud overkomt en dus uit het menselijk verstand voortkomt, maar niet uit de grote Liefde van God.
Want als God een kind van gelovige ouders al apart gezet heeft, wie ben jij dan om te zeggen, dat ze er nog niet bij horen, omdat ze nog niet zelf hebben gezegd dat ze geloven?
je tekst uit Kor 7 heeft gewoon niets met de doop te maken.
NIETS!
Integendeel, er staat juist dat de kinderen door het geloof (weer dat geloof!) van de ouders, al is het er maar 1 zelfs, een bevoorrechte positie hebben (omdat ze nu groot worden met het Evangelie)
Ze hebben het Woord gehoord en zullen dat onder normale omstandigheden waarschijnlijk aannemen.
Een belofte van de ouders komt niet voor uit het menselijk verstand?
Een belofte van de ouders is geen voorbeeld van menselijk initiatief?
Je wijkt trouwens af van mijn stelling over Cornelius?
heb je daar nog een tegenargument voor?
PS, Ik heb het geloof nooit de rug toegekeerd, want ik had nooit een levend geloof gehad.
Een kind wat het geloof de rug toekeert heeft de weg geweten en ervan gehoord, maar deze niet bewandeld.
Hij had beter in een ongelovig gezin geboren kunnen worden.