Volgens mij komt het bij de meeste kinderen vanzelf, inderdaad, hoor! Veel voorlezen en tegen hem blijven praten. Persoonlijk ben ik niet zo voor gebarentaal, omdat het dan 'makkelijker' wordt om niet te praten, maar als hij zo gefrustreerd is, is het waarschijnlijk een hele fijne tussenoplossing.
En laat het CB maar kletsen, die hebben altijd wat. Ik ga maar eens per jaar, dat vind ik prima, en gelukkig zijn ze hier niet zo moeilijk. Vooral de wijkvpk niet, die zei: het is je tweede, en met je eerste is het ook prima goed gekomen, dus dat gaat je vast ook weer lukken bij de 2e, van mij hoef je echt niet vaker dan eens per jaar langs te komen, en als je dat al niet wilt, ook prima.'
Nu wilde ik in juni wel weer gaan voor het meten en wegen, maar dat hebben ze ondertussen op het kdv al gedaan, omdat het thema daarover gaat. Ze is 90 cm lang en weegt 11,8 kilo.
Fijn dat je meiden zo snel gewend zijn, Stip. Hier is de verhuizing ook best gegaan. Ik had gedacht dat Jurian er last van zou krijgen, die kan meestal niet zo goed tegen veranderingen, maar hij doet het ontzettend goed. Het is heel normaal voor hem, ook dat ze nu samen op een kamer slapen, ze slapen beter dan ze op hun eigen kamers deden
Frederiek vindt het soms wel vreemd, ze vraagt nog geregeld:' Wonen nu de nieuwe mensen in ons huis?' 'Waar gaan we heen mama, kijk uit, je rijdt verkeerd! O nee, we gaan naar nieuwe huis.'
Over een klein jaartje gaat ze al naar school, ze zou het liefst nu al willen. vanaf maart werk ik niet meer buitenshuis en ik twijfel nog over de peuterspeelzaal. Want zo lang is het niet meer, zeker met de zomervakantie ertussen, dus maar eens bekijken wat ik doe, misschien vindt ze het wel best, elke dag thuis.
TJ, hoe is het met je mannen?
Uw Woord is een Lamp voor mijn voet, en een Licht op mijn pad...
