Berichtdoor Arco » 07 feb 2014 19:09
Goed dat je de vraag stelt, Alexander91.
Het Griekse denken kan je ook wel het abstracte denken noemen. Omdat de Grieken daar kenmerkend voor zijn, wordt dat vooral herkent als Grieks denken.
In het Griekse denken is het uitgangspunt dat er één antwoord is op een vraag. Het is of wit of zwart. Terwijl het Hebreeuwse denken zegt: tussen wit en zwart zitten nog meer kleuren. En zolang grijs geen kleur is, valt dat af.
In de Bijbeluitleg wordt uitgegaan dat elke tekst en elk woord 1 uitleg heeft. Maar omdat ieder mens een ander perspectief heeft, zal iedereen bepaalde gebeurtenissen ook anders beleven. Vaststellen van feiten bij verkeersongevallen wordt vertroebeld door de wijze van beleven van de situatie. Het is ook daarom dat Bijbeluitleg met als uitgangspunt 1 uitleg veroorzaakt dat mensen zich gaan afscheiden.
Het Hebreeuwse denken gaat bij Bijbeluitleg al uit van 70 verklaringen voor elk woord in de Bijbel. Echter het is wel zo dat context belangrijk is. Hetzelfde woord kan daarom meerdere betekenissen hebben, omdat de context bepaald wat de meest aansluitende verklaring is. Maar door bestudering kan het zijn dat andere verklaringen ook mogelijk zijn. Een Bijbelvertaling maakt een keuze voor een verklaring, waardoor de lezer al in een 'hoek' wordt gezet. Het Hebreeuwse denken stelt dat als iets contextueel kan, je alle mogelijke verklaringen kan laten staan.
Als voorbeeld: mijn vrouw is een geweldige vrouw. Zij is zorgzaam, lief, trouw en weet mij te sturen. Hoewel ik het hoofd ben van het gezin, is zij de nek die bepaald waar het hoofd heendraait. Soms denk ik te weten wat mijn vrouw denkt of hoe zij zal reageren. Echter dan kom ik er toch achter dat het anders is. Dus, hoewel de situatie gelijkwaardig kan zijn, is de reactie van mijn vrouw niet gelijk.
Toch zijn er lijnen te ontdekken in het Hebreeuwse denken die handreiking doen in de denkrichting. Maar dan nog is de mogelijkheid voor een andere verklaring mogelijk. Een Bijbels voorbeeld:
Het eerste woord in de Bijbel is 'bereshiet', dat kan je vertalen met 'in den beginne' of 'in het begin', maar ook is mogelijk: 'met de eersteling', 'met het begin' of 'met het beginsel'. Al deze verklaringen van hetzelfde woord geven aanleiding tot een veelzijdigheid, een diamantachtige vorm van de Hebreeuwse taal. Geen van deze verklaringen sluit de andere verklaring uit en doen niets af van de context.
Dan zijn er nog verklaringen te vinden in de eerste verschijning van woorden in de Torah, Psalmen en de geciteerde woorden van God. Er zijn nog woordverbanden, zoals de woorden 'hemelen' en 'wateren'. De letters die samen het woord vormen hebben elk hun betekenis en getalswaarde. En belangrijk is om het stamwoord van een woord te vinden. Stamwoord van 'bereshiet' is 'rosh', dat is hoofd. Daarom kan je ook opvatten dat het woord 'bereshiet' de vertegenwoordiging is van het begin van de tijd: hoofd van de tijd, zoals de eerste dag van het Joodse jaar 'hoofd van het jaar' heet.
Maar er zijn wel wat belangrijke zaken om in de gaten te houden: want je moet lezen wat er staat, niet wat er niet staat. Oftewijl, tussen de regels kan je niet lezen.
Kortom: het Hebreeuwse denken omvat een veelzijdigheid, mits de context het toelaat. Eén enkele verklaring is daardoor onmogelijk, want zolang het één het andere niet uitsluit kan je allebei laten staan. Een grote tegenstelling met het Griekse of abstracte denken.
"Vertrouw op de HEERE met heel je hart, en steun op je eigen inzicht niet." - Spr. 3:5
dus met Hebreeuwse denken is door de veelzijdigheid geen ruimte om tussen de regels te lezen en met het Grieks denken wel?