JeeWee schreef:Was het maar zo makkelijk.
Natuurlijk gaan veel christenhomo's hun weg met God die anders is dan de goegemeente vindt.
Maar als diezelfde christenhomo's steeds zalvend worden geaaid -we hebben de zondaar lief maar haten de zonde- en steeds uitgesloten worden van kerkactiviteiten, van deelname aan het heilig Avondmaal en nog veel meer, dan lijd ik graag ongelijk, maar het wordt kwalijk als kerkmensen die christenhomo's de weg naar God versperren.
Als ik je goed begrijp, dan heb je al ongelijk geleden, maar zoals ik het van je hoor, heb je dat op een meer symbolische wijze gedaan.
Wat ik graag van je zou zien, is dat je ook verbaal ongelijk gaat lijden. En ook in het openbaar. Je weet nu dat er mensen zoals mij zijn die jullie de weg naar God nooit zouden versperren.
Probeer die te bereiken door openlijk sorry te zeggen.
Want zoals het nu met je gaat, vind ik niet goed. Je staat er alleen in (in je kerk bedoel ik dan he). Ik denk te zien dat je in een vicieuze cirkel verkeert. Zij hebben een strik uitgespannen en jij zit er nu in vast. Het is dus dankzij hun en daarom is het belangrijk dat je voornamelijk sorry gaat zeggen waar veel anderen bij zijn en niet zozeer in de individuele gesprekken.
Ik snap dat je bang en onzeker bent. Dat ben ik ook hoor. Maar onder die vele mensen zitten altijd wel enkele goeden die om je geven en die zullen uit eigen kracht naar je toe komen om je te vergeven oftewel; jou weer door de deur uit laten gaan, zodat je weide vindt.
Je weet ook dat ik je heb gezegd dat ik voor jou meer bewondering heb, omdat jij iemand bent die in de kerk blijft. Zelf kan ik dat niet en zie mezelf daarin als een mindere.
Mocht het zo zijn dat je dat niet in het openbaar durft te spreken in je kerk, dan hoef je je daar niet voor te schamen, want dat zou ik zelf ook niet zo goed durven.
Als dat bij jou ook het geval is, zou ik als laatst nog van je willen vragen om op zijn minst hier op het forum dat ongelijk te lijden, zodat je het in deze situatie dan tenminste al eens hebt geoefend en gelegenheid krijgt om te zien hoe dat gaat.
Ik wil namelijk kunnen toetsen wie jou wel en niet vergeven.
Of misschien beter gezegd: Ik wil kunnen toetsen wie jou wél vergeven, want die wat het niet doen, zijn niet van ons.