Bedank voor de zeer interessante link Schelpje! Ik wist dat het bestond, maar nu weet ik ook precies hoe het zitschelpje3 schreef:Je had trouwens ook artikel 8 predikanten, wist je dat? Daar kun je hier over lezen.

Moderator: Moderafo's
Bedank voor de zeer interessante link Schelpje! Ik wist dat het bestond, maar nu weet ik ook precies hoe het zitschelpje3 schreef:Je had trouwens ook artikel 8 predikanten, wist je dat? Daar kun je hier over lezen.
Jvslooten schreef:Bedank voor de zeer interessante link Schelpje! Ik wist dat het bestond, maar nu weet ik ook precies hoe het zit
schelpje3 schreef:Ik ook niet.
Ik heb mijn kennis op basis van het feit dat wij vroeger het gehele weekend vaak een dominee te logeren hadden. Hij kwam op zaterdagavond aan op het station, mijn pa ging hem daar ophalen en verbleef hij in ons huis met elastieken muren, tot maandagochtend, na een ontbijt. De predikanten reisden niet op zondag en hadden vaak ook geen auto.
Dus als sommige nu klagen, vroeger waren ze in zo'n geval het hele weekend uit hun gezin!
En dat was vaak bar gezellig, kan ik je zeggen.
Maar ik laat nu even de gelegenheid voor een ander, want het is nu een samenspraak geworden.
Rozijn schreef:Iets waar ik nog aan moest denken is de keuze die één predikant zelf kan maken, maar die niet opgelegd wordt. Als je als.predikant weet dat er gemeenteleden zijn die moeite met bepaalde zaken hebben, dan kun je als predikant zeggen: ik pas mij daaraan aan, zodat de Boodschap die ik mag brengen, niet gehinderd wordt door ergernis bij mensen.
In hoeverre kan een predikant dan gegijzeld worden door het meest zware gedeelte van zijn gemeente? Een vriend van mij is predikant, en gemeenteleden vinden het erg als hij in zijn vakantie of vrije tijd in een korte broek in de tuin zit of op een camping rondloopt.
Rozijn schreef:Dat is dus duidelijk wat ik afkeur, de gemeenteleden mogen de dominee niet gijzelen. Maar andersom kan een dominee wel rekening houden met gevoelens. Dan kan overigens twee kanten op hoor, niet alleen maar naar een "zware" kant, maar ook naar een "lichte" kant.
Jezus zegt tegen zijn discipelen dat zij oprecht als de duiven moeten zijn, maar ook voorzichtig als de slangen.
Paulus wordt de Joden een Jood, opdat hij hen zou winnen.
De ultieme consequentie voor de door jouw genoemde gemeenteleden is dat zij zelf ook niet in een korte broek mogen lopen in vrije tijd en op de camping... Vinden zij dat onzin? Dan moeten ze hun predikant vrij laten.
Vervolgens staat de predikant wel voor de keuze of hij meegaat en zich voegt, of niet.
Rozijn schreef:In dat verband is het gelukkig voor de predikant dat hij ten diepste geen verantwoording schuldig is aan zijn gemeenteleden, maar aan zijn Zender.
Onze gemeente is al weer jaren vacant. Ik hoop van ganser harte dat dit niet meer heel lang hoeft te duren. Anderzijds benijd ik die predikant dan niet... Je doet het namelijk nooit goed. Ik weet van predikanten die bij ons voorgaan, en de kerk is maar 80% gevuld. Te zwaar bevonden. Ik weet van andere predikanten die bij ons voorgaan, en de kerk is 90% gevuld. Te licht bevonden.
Soms kan het ergens nog begrijpen ook... Maar... De vraag is: hoe zien wij de predikant. Ik zie hem als een Godsgezant. En dan is er onverwacht (en overdiend!) ineens een zegen tijdens de preek van een predikant bij wie ik niet zulke hoge verwachtingen had.
Anderzijds was ik ooit in een ander kerkverband, gewoon hervormd, was voor de vorming van de PKN, een gemeente die niet tot de Ger. Bond. behoort, niet echt zoals ik gewend ben dus, en wat een prachtige preek werd er gehouden. De predikant was Godsgezant!
Marnix schreef:Misschien is dat een beetje een karikatuur, ik weet niet of het overal zo is. Wel herken ik dat het soms zo weinig over het evangelie gaat, over Gods liefde. Dat vind ik dan gelijk lastig in deze discussie, de predikant als gezant van God. Maar er zijn zoveel verschillen in vorm, leer, preek, inhoud. Is Hij dan de gezant van God? Allicht.... maar wat als de boodschap niet Bijbels is?
Overigens herken ik wel wat Rozijn zegt, soms wat sceptisch zijn vooraf, geen hoge verwachtingen hebben... en dan een heel gezegende dienst hebben. Sowieso gaat het in de kerk niet zozeer om de preek. Het is best belangrijk maar volgens mij wel wat overgewaardeerd in gereformeerde kringen. Ik krijg soms het idee dat de preek verreweg het belangrijkste is en de rest komt er dan wat bij. Terwijl de gemeenschap, het samenzijn, de interactie, voor elkaar bidden, zorgen, elkaar aanvullen enz. te weinig nadruk krijgt.
Blijkbaar ging je er vanuit dat de zwaardere kerken meer kans maken om een Godsgezant op de preekstoel te hebben dan de lichtere?
Juist in de zwaardere kerken (waar predikanten dus langs een curatorium waren gekomen) ging het vaak minder over God, en meer over het geloofsleven van de predikant zelf (bevindelijkheid werd dat genoemd).
Rozijn schreef:Die gedacht zal vast op de achtergrond aanwezig zijn geweest. Hoewel ik beslist ook niet naar die dienst ging met de gedachte een vrijzinnig verhaaltje te horen. (Dan is voor mij helder: hier staat geen Godsgezant.)
Rozijn schreef:Dat is niet best, als het meer over het geloofsleven van de predikant, dan over God gaat...
Daarmee zeg ik niet dat een predikant nooit eens iets mag laten doorschemeren van wat hij van de Heere voor zichzelf heeft geleerd. Sterker nog, als een predikant uit mag stralen dat hij uit ondervinding weet waar hij over preekt, zal dat zijn boodschap des te indringender maken.
Van de predikant verschuiven we nu iets naar de preek, maar binnen de Ger.Gem. wordt vaak gezegd: de preek moet schriftuurlijk-bevindelijk zijn. De verklaring van het Woord moet voorop staan. Het gaat echter niet alleen over Gods werk voor ons, maar ook over Gods werk in ons.
Een voorbeeld: een preek kan geweldig goed uitleggen waarom Jezus als mens in Bethlehem geboren wordt, over de val van de mens en de liefde van God. Maar als niet aan de orde komt dat dat ook ons tot aanbidding van dit Kind moet brengen, is het een schraal verhaal.
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 383 gasten