De betekenis van de wet in het leven van een Christen

[mealybug]

Goed en duidelijk omschreven, Lukas.

[Jvslooten]

Daar heb je gelijk in..
Maar de kerk heeft in de 4de eeuw d.m.v. een compromis met de keizer haar macht verworven en in een tijd dat de burger niets in te brengen had en zelf niet kon (en mocht) lezen, dan heb je aan een generatie of 2 genoeg om een traditie erin te stampen, en tot regel/gewoonte te verheffen.
Zo houden de messiaanse christenen, het overblijfsel, de sabbath.
Die is er echter voor de mens, niet de mens voor de sabbat.
En dat zei Jezus al voordat de sabbat zijn geestelijke invulling had gekregen !

Hoi Mealybug, allereerst bedankt voor je bijdrage, maar toch kan ik deze niet onderschrijven. Je schrijft over een compromis met de keizer in de 4e eeuw; ik ga er vanuit dat je daarmee de 'instelling' van de zondag in 321 na Christus door keizer Constantijn bedoeld. Mocht je iets anders bedoelen dan verneem ik het echter graag.

Deze visie is echter historisch gezien (en ik denk ook bijbels gezien, maar dat laat ik even in het midden) onjuist. Er zijn tientallen bronnen waaruit blijkt dat de zondag al honderden jaren voor Constatijn een heel specifieke plaats innam in het Christendom, dit in tegenstelling tot de Sabbat. De 'invoering' van de zondag onder Constantijn op 7 maart 321 was dan ook geen opgelegde regel van bovenaf, maar veel meer een officiële herkenning van wat al eeuwen de praktijk van alle dag (of moet ik zeggen: van elke week?) was.

Mocht je hier meer over willen weten: via deze link http://www.bible.ca/H-sunday.htm vind je tientallen fragmenten (waaronder 38 fragmenten van tussen het jaar 90 en het jaar 300 na Christus) waaruit duidelijk wordt welke rol de Zondag en de Sabbat speelden in de apostolische kerk. Veel leesplezier, het is echt super interessant!

[Byte]

Hey dat linkje kwam ook in die preek terug waar ik het over had.

Daarmee kan je dus ook concluderen dat de zondag geen rustdag zeker als wij niet de wet van mozes houden zoals op die website staat maar wel een dag van samenkomsten toch ?

[Jvslooten]

De wet is gegeven aan het volk Israël. Ik ben daarom verbaasd dat je als christen (uit de volken) zou gaan proberen de wet te houden. Waarom zou je dat gaan proberen en wat verwacht je er mee te bereiken?

Corectie: de wet is gegeven aan het volk van God. En sinds het offer van Christus is er geen onderscheid meer tussen jood en griek, tussen jood en heiden. Niet-mijn-volk zal 'mijn-volk' genaamd worden, en Niet-geliefde: 'Geliefde'. Wat ik er mee wil bereiken vind ik een vreemde vraag, want ik wil er niks mee bereiken. God wil er wat mee bereikenen, namelijk ons te verbeteren en op te voeden in de rechtvaardigheid, zoals de tekst hieronder leert. Bovendien hebben Gods geboden nog een tweede, belangrijk doel: Hierdoor weten wij dat wij in Hem zijn (2 Johannes).

Dit neemt niet weg dat de woorden uit 2 Timotheüs 3 onverminderd van kracht zijn: 'Heel de Schrift is door God ingegeven en is nuttig om daarmee te onderwijzen, te weerleggen, te verbeteren en op te voeden in de rechtvaardigheid, opdat de mens die God toebehoort, volmaakt zou zijn, tot elk goed werk volkomen toegerust.'.

Correct, maar dat betekent dat je dus ook acht slaat aan wie iets geschreven of opgedragen wordt. Want dat is ook door God ingegeven.

Inderdaad, daar heb je gelijk in. Maar dat betekend niet datgene wat niet voor ons is -en dan laat ik heel even in het midden of de wet wel of niet voor ons is- ons niets te zeggen heeft. Als de HEERE in Amos zegt: 'haat het kwade en heb het goede lief', dan is het natuurlijk absurt om deze boodschap -ondanks dat hij niet aan ons gericht is- naast ons neer te leggen. Een leven vanuit de Geest betekend niet dat je je dood staart op de letter, maar dat je de Geest van het Woord dwars door hetgeen geschreven staat tot je hart laat spreken. Dan is het credo niet langer: 'dit gaat niet over ons!' maar veel meer: 'wat heeft dit tot mij te zeggen?'.

Dit [het: 'wees mijn navolgers zoals ik..' van Paulus, JvS] impliceert dat de gelovigen in Korinte (waar ook heidenen in zaten) moeten luisteren naar de instructies die Paulus geeft. Waarbij verschillen bestaan met datgene wat Christus in de evangeliën aan Israël opdroeg.

Voor mij impliceert het dat Paulus een navolger van Christus was, en dat de verschillen in de prediking van Jezus de Christus en die van Paulus lang niet zo fundamenteel waren als dat je hiermee doet voorkomen. Ik geloof niet in dispensionalisme.

In Handelingen 15 was ook sprake van mensen die stelden dat de gelovigen uit de volken de wet moesten houden:
Hand 15:5 Maar er stonden uit de partij der Farizeeën enigen op, die gelovig geworden waren, en zeiden, dat men hen moest besnijden en gebieden de wet van Mozes te houden.
De apostelen komen vervolgens tot het volgende antwoord:
Hand 15:19 Daarom ben ik van oordeel, dat men hen, die zich uit de heidenen tot God bekeren, niet verder moet lastig vallen, 20 maar hun aanschrijven, dat zij zich hebben te onthouden van wat door de afgoden bezoedeld is, van hoererij, van het verstikte en van bloed. 21 Immers Mozes heeft van oudsher in iedere stad, die hem prediken, daar hij elke sabbat in de synagogen wordt voorgelezen
En dit wordt door Paulus in Korinte uitgedragen, en als voorbeeld gegeven dat nagevolgd moet worden. Dit is dus feitelijk een expliciet voorbeeld dat we (gelovigen uit de heidenen) niet proberen de wet, die aan Israël is gegeven, te houden.
Je ziet dat ook in de context van 1Kor 11 (voorgaande hoofdstuk) waar Paulus zegt dat alles gegeten mag worden (bepaald niet conform de wet!) maar hierbij uitzondering maakt voor het offervlees. (zoals in hand 15 afgesproken).

Paulus maakt in zijn brieven wel duidelijk dat het oude een voorafschuwing, of een beeld was [of:is!] van de toekomende dingen. Dit betekend dus ook dat wij niet moeten blijven hangen in deze uiterlijke tekenen (zoals bijvoorbeeld genoemd in de voorbeelden die je aandraagt: het toepassen van de besnijdenis of het houden van de sabbat, of het niet mogen eten van onreine dieren). Als je op deze manier de wet van God denkt te moeten onderhouden, heb je het inderdaad niet begrepen. Dan leef je nog onder de bedekking, die Christus juist heeft weggenomen. Al deze geboden krijgen juist een veel diepere betekenis en vervulling in het leven van een Christen: de besnijdenis bepaald ons bij het nut van de wedergeboorte, het sabbatsgebod leert ons de eeuwige rust in Jezus Christus en de voedsel- en reinheidswetten leren ons om verzoend zijnde met Christus, standvastig in ons geloof, heilig en smetteloos en onberispelijk te leven, totdat Hij komt (1 Tim. 6, Kol. 1, e.d.)

[Lukas]

Corectie: de wet is gegeven aan het volk van God. En sinds het offer van Christus is er geen onderscheid meer tussen jood en griek, tussen jood en heiden.

En aldus is alles in het OT direct op ons van toepassing. Want deze redenatie kun je overal op loslaten.
Ofwel: X=X Vul maar een waarde voor X in, en het 'klopt' altijd.

Maar dat betekend niet datgene wat niet voor ons is -en dan laat ik heel even in het midden of de wet wel of niet voor ons is- ons niets te zeggen heeft. Als de HEERE in Amos zegt: 'haat het kwade en heb het goede lief', dan is het natuurlijk absurt om deze boodschap -ondanks dat hij niet aan ons gericht is- naast ons neer te leggen.

Ik kan me niet herinneren dat ik het over die tekst in Amos heb gehad. Je maakt zelf een stelling en trekt vervolgens de conclusie dat het absurd is om dat te stellen. Dat zijn discussie truukjes waar ik niet zo van hou.
In werkelijkheid stelde ik dat de wet aan het volk Israel is gegeven
Dat is geen vergezocht absurd verzinsel van mij, dat staat klip en klaar in de bijbel! Als je dat betwist en niet in de bijbel terug kan vinden, dan is gedachtewisseling over bijbelteksten niet zo zinvol denk ik.

Paulus maakt in zijn brieven wel duidelijk dat het oude een voorafschuwing, of een beeld was [of:is!] van de toekomende dingen. Dit betekend dus ook dat wij niet moeten blijven hangen in deze uiterlijke tekenen (zoals bijvoorbeeld genoemd in de voorbeelden die je aandraagt: het toepassen van de besnijdenis of het houden van de sabbat, of het niet mogen eten van onreine dieren).

ik draag geen voorbeelden aan. In Hand 15 staat dat er gelovigen uit de Farizeeën waren, die stelden dat gelovigen uit de volken besneden moesten worden en de wet van Mozes houden.

En dat betreft dus de hele wet!

In handelingen 15 staat ook niet welke bepaalde wetten vervallen. Er staat " Daarom ben ik van oordeel, dat men hen, die zich uit de heidenen tot God bekeren, niet verder moet lastig vallen"
Met andere woorden, de wet van Mozes is niet voor de heidenen. En dan vier concrete regels die door de heidenen in acht genomen moeten worden.

Al deze geboden krijgen juist een veel diepere betekenis en vervulling in het leven van een Christen: de besnijdenis bepaald ons bij het nut van de wedergeboorte, het sabbatsgebod leert ons de eeuwige rust in Jezus Christus en de voedsel- en reinheidswetten leren ons om verzoend zijnde met Christus, standvastig in ons geloof, heilig en smetteloos en onberispelijk te leven, totdat Hij komt (1 Tim. 6, Kol. 1, e.d.)

Ik ben benieuwd hoe je het uiteindelijk praktisch bedoeld. Zoek je de regels van de wet na te leven om daardoor dit heilige leven vorm te geven, of zie je er alleen overdrachtelijke lessen in de wet, die je op de één of andere manier in het leven wil verwerken? (of iets anders?)
Meet je jouw geloof af aan de mate waarin je de wet kunt houden? (mede ingegeven door de verwijzing naar 2 Joh in het begin van je reactie).

[Bambi]

=

[alexander91]

In werkelijkheid stelde ik dat de wet aan het volk Israel is gegeven
Dat is geen vergezocht absurd verzinsel van mij, dat staat klip en klaar in de bijbel! Als je dat betwist en niet in de bijbel terug kan vinden, dan is gedachtewisseling over bijbelteksten niet zo zinvol denk ik.

Ten eerste bestrijd denk ik niemand dat de wet fysiek is gegeven aan de Israelieten in de woestijn. De vraag is alleen voor wie de Wet geldt, en ook op welke manier. We moeten onderscheid maken tussen de Wet zelf en de vloek. De Wet zelf is goed, en zoals Christus het samenvat, werkt de Geest de Wet in het leven van een wedergeborene. De reden voor het betrekken van de Wet zelf in meer of mindere mate op de heidenen of christenen uit de heidenen (naast de Joden natuurlijk, dus niet in plaats van, maar erbij, zoals de edele olijf (Rom11/12)) komt deels voort uit de interpretatie van teksten zoals de volgende twee voorbeelden: Rom 9 "Ik zeg dit niet alsof het Woord van God vervallen is, want niet allen die uit Israël voortgekomen zijn, zijn Israël."
Of Gal 3 "Daarbij is het niet van belang dat men Jood is of Griek; daarbij is het niet van belang dat men slaaf is of vrije; daarbij is het niet van belang dat men man is of vrouw; want allen bent u één in Christus Jezus.
29 En als u van Christus bent, dan bent u Abrahams nageslacht en overeenkomstig de belofte erfgenamen."

ik draag geen voorbeelden aan. In Hand 15 staat dat er gelovigen uit de Farizeeën waren, die stelden dat gelovigen uit de volken besneden moesten worden en de wet van Mozes houden.

En dat betreft dus de hele wet!

In handelingen 15 staat ook niet welke bepaalde wetten vervallen. Er staat " Daarom ben ik van oordeel, dat men hen, die zich uit de heidenen tot God bekeren, niet verder moet lastig vallen"
Met andere woorden, de wet van Mozes is niet voor de heidenen. En dan vier concrete regels die door de heidenen in acht genomen moeten worden.

Ikzelf vind die tekst niet echt een krachtig argument om doodslag als niet verkeerd te bestempelen (en dat bedoel je ook niet, maar ik zou wel die conclusie daaruit trekken, en wat belet mij dan nog om die conclusie te trekken?). Die tekst gebruiken om de 10 geboden weg te wuiven lijkt mij zowieso niet logisch, aangezien dan ook het eerste en tweede gebod komen te vervallen, en ik denk dat die twee in de kern het geloof vragen in God. Volgens mij impliceert de bekering dat we al onze afgoden wegdoen, en ik kan me niet voorstellen dat Petrus het goed vond als men naast God ook de Romeinse goden bleef vereren.

En ander argument die betrekking heeft op het "niet verder moet lastig vallen" (bijzondere woordkeus eigenlijk, ga ik niet op in) is dat een dergelijke tekst ook bekeken kan worden als een gemeente die alleen nog melk nodig heeft en nog geen vast voedsel. De eerste bekeerden uit de heidenen moesten dus niet lastiggevallen worden met vast voedsel, maar eerst groeien met de melk. Overigens valt uit het "vaste voedsel" volgens mij goed op te maken welke wetten van Mozes echt niet gehouden hoeven worden sinds het Volmaakte Offer van Christus.

Ik ben benieuwd hoe je het uiteindelijk praktisch bedoeld. Zoek je de regels van de wet na te leven om daardoor dit heilige leven vorm te geven, of zie je er alleen overdrachtelijke lessen in de wet, die je op de één of andere manier in het leven wil verwerken? (of iets anders?)
Meet je jouw geloof af aan de mate waarin je de wet kunt houden? (mede ingegeven door de verwijzing naar 2 Joh in het begin van je reactie).

De vragen zijn niet aan mij gesteld, maar ik denk er graag over na. Het naleven van de wet, is voor mij ten eerste een oefening (in mijn ogen geleid door de Geest) om meer gelijkvormig te worden aan Christus. Dus mijn vlees steeds meer te laten sterven en volwassen te worden in mijn geloof. De Wet is de liefde tot God en de naaste als jezelf, zoals Christus het samenvat. Ik voel de verantwoordelijkheid die liefde na te streven (in gebed en afhankelijkheid aan Christus). De Wet naleven is in elk geval niet de manier om anderen te laten zien hoe goed ik ben, want dan zou ik het verkeerd doen. We moeten bouwen op het Fundament van Christus, en niet op iets van onszelf.
Misschien kunnen we ons geloof afmeten aan de mate van het houden van de Wet (dus de mate van liefde voor God en de naaste als onszelf), maar een ander aspect is de verootmoediging die de Wet werkt: het vernedert de ego en het verhoogt God. De Wet helpt dus ons afhankelijk te blijven van Hem. De wet is goed, heilig en rechtvaardig, en Gods Woord leert ons dat we ons moeten bezig houden met de dingen die boven zijn. De goede, heilige en rechtvaardige dingen dus, en niet de slechte dingen.

PS Bambi, bedankt voor jouw tekst, erg duidelijk!

[Lukas]

In de brief aan de Romeinen (die net zo heidens waren als wij) staat het als volgt uitgelegd:

De brief aan de Romeinen is wel degelijk ook aan Joden gericht. Ik zou bijna zeggen dat kan niet anders, want in de handelingen periode richtte Paulus zich altijd in eerste instantie tot de Joden.
Daarnaast: als Paulus de wet van Mozes aanhaalt, dan moeten het wel Israëlieten zijn tot wie hij spreekt. Een niet-Jood (zeg maar: een willekeurige romein uit de volken) zal geen idee hebben waar de wet over gaat, of op z'n minst zou hem dat weinig zeggen. Ze hadden geen bijbeltje in hun kast staan zoals tegenwoordig.

De volgende teksten geven o.a. weer dat ook Joden/Israelieten aangeschreven werden.:

Rom 2:17 Indien gij u dan Jood laat noemen, steunt op de wet, u beroemt op God, zijn wil kent ...

Rom 4:1 Wat zullen wij dan zeggen, dat Abraham, onze voorvader naar het vlees, verkregen heeft?

Rom 7:1 Of weet gij niet, broeders, – ik spreek immers tot wie de wet kennen – dat de wet heerschappij voert over de mens, zolang hij leeft?

Principes van de 10 geboden naleven door naastenliefde te betonen, is het probleem ook niet. Dat is niet het zelfde als de gehele wet van Mozes onderhouden. (alle geboden en richtlijnen en geboden die daarbij horen). Romeinen 13 is geen oproep aan de niet-Joden om de hele wet van Mozes na te leven. Voor niet Joden zou net zo goed van toepassing kunnen zijn dat zij hun naaste liefhebben, omdat dit in hun hart gegeven is.

De kern van de zaak is dat de wet van Mozes een geheel is. Als je de wet van Mozes wilt onderhouden kun je niet een stukje nemen. De hele wet moet dan onderhouden worden. Op zich dan nog begrijpelijk als iemand een Israëliet is, maar als iemand niet-Joods is waarom zou hij/zij dat doen?

Om bij de Romeinen brief te blijven:
Rom 6:14 Immers, de zonde zal over u geen heerschappij voeren, want gij zijt niet onder de wet, maar onder de genade.

[Jvslooten]

Daarmee kan je dus ook concluderen dat de zondag geen rustdag zeker als wij niet de wet van mozes houden zoals op die website staat maar wel een dag van samenkomsten toch ?

Ja, je hebt gelijk als je stelt dat de zondag pas veel later als rustdag werd ingevuld. Toch is het hele concept van de zondagse rustdag zo gek nog niet -omdat God het periodieke rusten al in de schepping heeft ingeschapen-, het is in zekere zin ook bijbels; we vieren de zondag immers op de achtste dag, die een bijzondere numerieke betekenis heeft. De acht tekent het ingaan in de eeuwige rust, de wedergeboorte, de besnijdenis van het hart, die uitgebeeld wordt in de besnijdenis op de achtste dag.

[Boerin]

en de voedsel- en reinheidswetten leren ons om verzoend zijnde met Christus, standvastig in ons geloof, heilig en smetteloos en onberispelijk te leven, totdat Hij komt (1 Tim. 6, Kol. 1, e.d.)

Wat een goeie uitleg, ik begreep daar nooit de betekenis van.

[Lukas]

De reden voor het betrekken van de Wet zelf in meer of mindere mate op de heidenen of christenen uit de heidenen ... : Rom 9 "Ik zeg dit niet alsof het Woord van God vervallen is, want niet allen die uit Israël voortgekomen zijn, zijn Israël."
Of Gal 3 "Daarbij is het niet van belang dat men Jood is of Griek; daarbij is het niet van belang dat men slaaf is of vrije; daarbij is het niet van belang dat men man is of vrouw; want allen bent u één in Christus Jezus.
29 En als u van Christus bent, dan bent u Abrahams nageslacht en overeenkomstig de belofte erfgenamen."

Het is mij niet duidelijk waarom je op basis van deze teksten tot de conclusie komt dat de wet van Mozes van toepassing is op de niet-Joden.

Ikzelf vind die tekst niet echt een krachtig argument om doodslag als niet verkeerd te bestempelen (en dat bedoel je ook niet, maar ik zou wel die conclusie daaruit trekken, en wat belet mij dan nog om die conclusie te trekken?).

Omdat we niet onder de wet van Mozes zijn, betekent dat toch niet dat we dan maar gaan moorden. Als dat zo was, zouden we op straat niet veilig zijn, want ieder die niet onder de wet van Mozes is...

Je opmerking doet me ook denken aan de genade. Als ik zeg dat alles genade is en we volkomen vrij zijn, Ik krijg wel eens de reactie: "oh, dan ga je dus alles doen wat niet mag".
Paulus schrijft: Rom 6:1 Wat zullen wij dan zeggen? Mogen wij bij de zonde blijven, opdat de genade toeneme? Volstrekt niet! Immers, hoe zullen wij, die der zonde gestorven zijn, daarin nog leven?

Een gelovige is volledig vrij. Maar het is dwaasheid om de vrijheid te gebruiken om kwaad te doen. Er is geen enkele reden voor. We zijn geroepen om goed te doen.
Nu is het goeddoen nog wel met lek en gebrek, maar dat is wel de richting die we op moeten. Falen kan niet, want er is geen veroordeling. Super!

Die tekst gebruiken om de 10 geboden weg te wuiven lijkt mij zowieso niet logisch, aangezien dan ook het eerste en tweede gebod komen te vervallen, en ik denk dat die twee in de kern het geloof vragen in God.

Ik wuif niets weg. Ik zeg dat het niet aan ons opgelegd is om de wet van Mozes te moeten houden.
Misschien zou je het als volgt kunnen omschrijven: we zijn niet onder de wet van Mozes, maar onder de wet van Christus. In die wet zijn we vrij van zonde, en zijn we geroepen om goed te doen.

De eerste bekeerden uit de heidenen moesten dus niet lastiggevallen worden met vast voedsel, maar eerst groeien met de melk. Overigens valt uit het "vaste voedsel" volgens mij goed op te maken welke wetten van Mozes echt niet gehouden hoeven worden sinds het Volmaakte Offer van Christus.

Het vaste voedsel is niet de wet, dat lijkt mij nu juist de melk. Het is heel wat makkelijker aan iemand uit te leggen dat ze allerlei dingetjes moeten doen, dan dat ze aanvaarden dat ze volkomen vrij zijn en eigenlijk zelf niets in te brengen hebben.

Maar waarom zou je proberen uit te vogelen welke wetten van Mozes al dan niet gehouden moeten worden? Ik begrijp de logica en het doel hiervan niet. De wet van Mozes is gegeven aan Israel (dus wat zouden wij er mee moeten) en dan vervolgens de Thora doorspitten en een selectie maken (op basis van wat)

Misschien kunnen we ons geloof afmeten aan de mate van het houden van de Wet (dus de mate van liefde voor God en de naaste als onszelf), maar een ander aspect is de verootmoediging die de Wet werkt: het vernedert de ego en het verhoogt God. De Wet helpt dus ons afhankelijk te blijven van Hem.

Het ligt er aan hoe iemand dit hanteert en ziet, vandaar ook mijn vraag. Trachten aan de wet te voldoen is niet de weg naar vrijheid. De wet is niet voor de rechtvaardige, de wet doet dan zonde kennen.
Er zitten nogal wat valkuilen in het omgaan met de wet. Het kan als een last op iemand worden, waar die gelukkig ook weer van bevrijd kan worden. Denk aan romeinen 7 -> romeinen 8. (Of Galaten 5).

Gods Woord leert ons dat we ons moeten bezig houden met de dingen die boven zijn. De goede, heilige en rechtvaardige dingen dus, en niet de slechte dingen.

Amen.

[Jvslooten]

En aldus is alles in het OT direct op ons van toepassing. Want deze redenatie kun je overal op loslaten.
Ofwel: X=X Vul maar een waarde voor X in, en het 'klopt' altijd.

Gelukkig is de bijbel geen wiskundeboek.. en dat wou ik maar liever ook zo houden. Het enige wat ik gezegd heb, is dat de wet aan het volk van God gegeven is. Volgens mij heb ik daar geen woord te veel of te weinig mee gezegd. Of zijn er soms meerdere volken-van-God?

Ik kan me niet herinneren dat ik het over die tekst in Amos heb gehad. Je maakt zelf een stelling en trekt vervolgens de conclusie dat het absurd is om dat te stellen. Dat zijn discussie truukjes waar ik niet zo van hou.

Het is nooit mijn intentie geweest om discussietruckjes te gebruiken, excuses als ik hiertoe de indruk heb gegeven. Ik probeerde alleen maar d.m.v. een voorbeeld duidelijk te maken waarom het niet altijd onlogisch is om een tekst die niet specifiek aan jou gericht is, tóch ter harte te nemen. Dat ik het voorbeeld uit Amos nam, was alleen maar omdat ik even geen bijbel bij de hand had en ik deze uit mijn hoofd wist. Nogmaals, excuses als je je hierdoor tekort gedaan voelt.

Ik ben benieuwd hoe je het uiteindelijk praktisch bedoeld. Zoek je de regels van de wet na te leven om daardoor dit heilige leven vorm te geven, of zie je er alleen overdrachtelijke lessen in de wet, die je op de één of andere manier in het leven wil verwerken? (of iets anders?)

Ik denk dat Jezus zelf, maar ook heel sterk de apostel Paulus, duidelijk genoeg zijn als ze ons duidelijk maken hoe de wet vooral NIET voor ons bedoeld is en hoe de wet nadrukkelijk WEL voor ons bedoeld is. Het nieuwe testament leert ons dat wij niet meer moeten dienen in oudheid van letter, maar in nieuwigheid des Geestes. De bijbel vult dit vaak al heel concreet in: waar de letter zei: gij zult niet doodslaan, daar zegt de Geest: wie zijn broeder haat is een moordenaar. Waar de letter zei: gij zult geen overspel plegen. daar zegt de Geest: wie een vrouw aanziet om te begeren heeft alreeds overspel gedaan. Waar de letter zegt: de zevende dag is de Sabbat des Heeren, daar zegt de Geest: heden, indien u Zijn stem hoort. Waar de letter spreekt over een besnijdenis ten achtste dage, daar zegt de Geest (in Deutorinomium al!): Besnijd dan de voorhuid van uw hart. Waar de letter zegt: U mag niet ploegen met een rund en een ezel tegelijk, daar zegt de Geest: Vorm geen ongelijk span met ongelovigen, want wat heeft gerechtigheid gemeenschappelijk met wetteloosheid, en welke gemeenschap is er tussen licht en duisternis? Heel de wet ademd Gods wil, en zo lees ik deze ook; om Zijn wil te verstaan en om te worden opgevoed in rechtvaardigheid.

Meet je jouw geloof af aan de mate waarin je de wet kunt houden? (mede ingegeven door de verwijzing naar 2 Joh in het begin van je reactie).

Nee, ik denk niet dat het mijn roeping is om dat te gaan meten. Ik begrijp je vraag ook niet zo goed eigenlijk, want volgens mij is dat geen doel van de wet. De gerechtigheid is uit het geloof, niet uit de wet.

[Bambi]

=

[alexander91]

Lukas schreef

Het is mij niet duidelijk waarom je op basis van deze teksten (gal 3 Rom 9) tot de conclusie komt dat de wet van Mozes van toepassing is op de niet-Joden.

Ik zeg nergens dat deze teksten de enige 2 teksten die nodig zijn voor het argument, maar het zijn wel een opmaat voor een argument dat het OT wellicht meer op het geestelijk Israel is gericht dan het vleselijke Israel.

Lukas schreef mbt mijn reactie op hand 15

Omdat we niet onder de wet van Mozes zijn, betekent dat toch niet dat we dan maar gaan moorden. Als dat zo was, zouden we op straat niet veilig zijn, want ieder die niet onder de wet van Mozes is...

Nee, want we hebben de wet van de staat te respecteren. Maar als de 10 geboden niet goed zijn voor de gelovigen, dan hebben we geen reden waarom we niet zouden moorden lijkt mij. Integendeel: de 10 geboden zijn goed heilig en rechtvaardig. Christus kon de geboden houden, wij niet. Met het houden liet Christus zijn liefde zien tot God en de mens (daar leidt het toe), en de wedergeboren mens gaat op Christus lijken, en daarin spoort Paulus ons ook aan: probeer in liefde met God en de naaste te leven. En als je dat probeert, zul je hoe dan ook (zij het misschien impliciet) de 10 geboden gaan proberen te houden. Het houden van de geboden betekent namelijk dat je geen kwaad doet.

Je opmerking doet me ook denken aan de genade. Als ik zeg dat alles genade is en we volkomen vrij zijn, Ik krijg wel eens de reactie: "oh, dan ga je dus alles doen wat niet mag".
Paulus schrijft: Rom 6:1 Wat zullen wij dan zeggen? Mogen wij bij de zonde blijven, opdat de genade toeneme? Volstrekt niet! Immers, hoe zullen wij, die der zonde gestorven zijn, daarin nog leven?

Een gelovige is volledig vrij. Maar het is dwaasheid om de vrijheid te gebruiken om kwaad te doen. Er is geen enkele reden voor. We zijn geroepen om goed te doen.

Volgens mij is die roeping dus wat velen met de wet associeren: liefde tot God en de naaste. En verwar dan niet de vloek der wet met de wet zelf. De vloek is opgeheven, maar de wet niet, deze is goed, heilig en rechtvaardig. Een vraag voor je: Iemand die gelooft, maar zich niet bekeert, wordt die gered volgens jou? Zo nee, bekering waarvan dan? En hoe weten we wat dat is?

Nu is het goeddoen nog wel met lek en gebrek, maar dat is wel de richting die we op moeten. Falen kan niet, want er is geen veroordeling. Super!

Dat geloof ik dus ook .


Lukas schreef

Het vaste voedsel is niet de wet, dat lijkt mij nu juist de melk. Het is heel wat makkelijker aan iemand uit te leggen dat ze allerlei dingetjes moeten doen, dan dat ze aanvaarden dat ze volkomen vrij zijn en eigenlijk zelf niets in te brengen hebben.

Mij lijkt het meer dat de melk toewerkt naar Christus en de genade. Zonder genade heeft het geen zin om te proberen vruchten voort te brengen. Bij het verkrijgen van de genade kan/wordt de Wet wel gebruikt om de zonde aan te tonen en de noodzakelijkheid van Christus. Na ontvangen genade, dan komt het vruchtdragen: het goeddoen zoals je dat noemt waartoe we geroepen worden. En daarin moeten we elkaar aansporen, en waarom dan niet wijzen op zaken die goed heilig en rechtvaardig zijn, of zoals Christus het samenvat: liefde tot God en de naaste (ik herhaal het nu wel vaak, maar het kan maar niet vaak genoeg ).

Maar waarom zou je proberen uit te vogelen welke wetten van Mozes al dan niet gehouden moeten worden? Ik begrijp de logica en het doel hiervan niet. De wet van Mozes is gegeven aan Israel (dus wat zouden wij er mee moeten) en dan vervolgens de Thora doorspitten en een selectie maken (op basis van wat)

Dit behoort dus tot het vaste voedsel. Het is het dieper doorgronden van het evangelie en het heilige werk van Christus. Offeren hoeft bijvoorbeeld niet meer, en de offerwetten zijn dus niet meer van nut, omdat we het Volmaakte Offer van Christus hebben als volledige genoegdoening voor al onze zonden.


Lukas schreef

Het ligt er aan hoe iemand dit hanteert en ziet, vandaar ook mijn vraag. Trachten aan de wet te voldoen is niet de weg naar vrijheid. De wet is niet voor de rechtvaardige, de wet doet dan zonde kennen.
Er zitten nogal wat valkuilen in het omgaan met de wet. Het kan als een last op iemand worden, waar die gelukkig ook weer van bevrijd kan worden. Denk aan romeinen 7 -> romeinen 8. (Of Galaten 5).

Het is daarom belangrijk in een geloofsgemeenschap te zitten. Dan wordt je aangemoedigd, gesteund en aangespoord in de weg naar de volmaaktheid. Zolang de Wet mensen meer en meer afhankelijk maakt van Christus, dan lijkt mij dat goed. Omdat de Wet zo goed is, en de mens zo slecht, is de omgang met de Wet zo moeilijk. Daarom staat er ook zoveel over geschreven in het nieuwe testament. Als we het konden negeren, dan waren een paar stevige statements van Paulus genoeg geweest, maar dat doet hij juist niet. Het is daarom goed erover te praten, zoals we ook doen in deze discussie (bedankt dus ook voor je input!). Zo kunnen we elkaar scherp houden en nog verder groeien.

[mohamed]

Hey dat linkje kwam ook in die preek terug waar ik het over had.

Daarmee kan je dus ook concluderen dat de zondag geen rustdag zeker als wij niet de wet van mozes houden zoals op die website staat maar wel een dag van samenkomsten toch ?

Dat lijkt mij een zeer terechte conclusie. De zondag is zelfs geen rustdag als je de wet van Mozes wél zou houden.