Afgelopen zondag was echt goed. Ik was al 3 weken niet geweest en eigenlijk niet meer van plan om nog te gaan, maar ik moest de kids ophalen en de dienst bleek nog niet te zijn afgelopen.
M'n ex had weer goed gepreekt. Hij zocht al jaren naar een intieme vriend en daar had hij de Heer heel vaak om gebeden, maar op de een of andere manier had ie die nooit, zelfs z'n familie ging niet meer met 'm om na z'n bekering. Daarvoor had ie altijd 4 goeie vrienden waar ie z'n hart mee kon delen, maar die hadden ook geen trek meer in contact toen ie bekeerd was. Nu eindelijk na 20 jaar heeft ie 'm gevonden, z'n intieme Vriend, hahaha vorige week pas. Dezelfde als ik, grappig. Oh ik moest gewoon huilen van het lachen, vertelde ie van vroeger dat er gemeenteleden waren die zeiden: Woon je daar helemaal alleen in die flat? En eerst zei ie: je voelde dat gewoon, want z'n vriendin was toen ook net weg, AU. En de volgende week vroegen ze het weer en toen zei ie: Nee, de Vader, de Zoon, de Heilige Geest en ik en miljoenen van engelen. Ons kerkje heeft welgeteld een aanstaand echtpaar, de rest is single of gescheiden of weduwe, dus de meesten begrepen wel waar ie het over had. Hij zei ook: De Heilige Geest is altijd bij ons, Hij blijft altijd en wij zeggen vaak niet eens wat tegen Hem, we hangen achter de computer of de tv urenlang en negeren Hem compleet. Denk je in hoe iemand dat zou vinden die op visite kwam, als je de hele avond niks zei.
Yes, het was een goeie preek, ik blijf toch maar.
Hij preekte wel Jezus, maar nou had ie eindelijk ontdekt dat Hij de beste Vriend is die je maar kunt hebben. Ik heb dat ook nog niet zo lang hoor ja je bad altijd en preken en Bijbellezen en ik had echt wel een relatie met de Heer, maar niet zoals nu, dat het ook eigenlijk geen flap meer uitmaakt of er niemand is. Het ging over eenzaamheid.
