wedergeboren

[Jvslooten]

Christus is een titel en dat werd Hij bij Zijn opstanding.

Mis. Dat was Hij al van geboorte, en eigenlijk zelfs al van eeuwigheid.

Mat 2:4
En nadat hij alle overpriesters en schriftgeleerden van het volk bijeen had laten komen, wilde hij van hen weten waar de Christus geboren zou worden.

Mat 16:16
Simon Petrus antwoordde en zei: U bent de Christus, de Zoon van de levende God.

Mat 26:63-64
Maar Jezus zweeg. En de hogepriester antwoordde Hem: Ik bezweer U bij de levende God, dat U ons zegt of U de Christus bent, de Zoon van God.
Jezus zei tegen hem: U hebt het gezegd. Maar Ik zeg u: Van nu aan zult u de Zoon des mensen zien zitten aan de rechterhand van de kracht van God en zien komen op de wolken van de hemel.

En dit zijn er nog maar drie.. er zijn er tientallen die anders beweren dan dat jij stelt.

Onder het oude verbond werd men op grond van geloof gerechtvaardigd.

Onder het nieuwe verbond niet?

Kortom in deze bedeling is een Christen volgens de Bijbel iemand die wedergeboren is en dat was David niet.

Dat beweer je nu al voor de zoveelste keer, maar een deugdelijke onderbouwing heb ik nog niet gehad. Voel je vrij, zou ik zeggen.

PS: je hebt ook nog een vraag openstaan:

4. Wat is het doel van wedergeboorte / waarom is het nodig?

[ineke-kitty]

'Jezus' is de naam die de Heere bij Zijn geboorte als mens ontving , en 'Christus' is geen naam, maar een titel. Het is het Griekse equivalent van het Hebreeuwse Messias en betekent: Gezalfde, de aangewezen Persoon.

Evenals de titel 'Christus' heeft Hij als titel: 'De getrouwe getuige' ; 'De Eerstgeborene der doden' ; ' De Overste van de koningen der aarde'; 'Heerser' .

Christus is het Beeld van de onzichtbare God en Eerstgeborene van heel de schepping.
Toen Hij Hem uit de doden opwekte als Eersteling, in Zijn menselijke lichaam, en kort daarna opgevaren naar Zijn Vader in de hemel, Die heeft Hem weer in de goddelijke positie gebracht die Hij had VOOR Zijn vernedering, en WERD Hij de Christus.
Het is dus een eretitel, die wijst op Zijn positie en op Wie Hij werkelijk is: GOD.

[Jvslooten]

(...)Toen Hij Hem uit de doden opwekte als Eersteling, in Zijn menselijke lichaam, en kort daarna opgevaren naar Zijn Vader in de hemel, (...) WERD Hij de Christus.

Waar STAAT dat in de Bijbel?

ps: dit gaat behoorlijk off-topic. Reageer liever even op het onderwerp.

[mealybug]

Waar STAAT dat in de Bijbel?

Corinthe brief

1 Corinthiërs 15:20-23

[mohamed]

Daar staat dat Christus Eersteling is geworden.

Maar nu, Christus ís opgewekt uit de doden en is de Eersteling geworden van hen die ontslapen zijn.
21 Want omdat de dood er is door een mens, is ook de opstanding van de doden er door een Mens.
22 Want zoals allen in Adam sterven, zo zullen ook in Christus allen levend gemaakt worden.
23 Ieder echter in zijn eigen orde: Christus als Eersteling, daarna wie van Christus zijn, bij Zijn komst.

[Wilsophie]

Mealybug heeft een topic over die tekst uit Johannes dus dan moet je daar maar gaan lezen wat er op de dag van de opstanding gebeurde.

v.Slooten Er is allang antwoord gegeven op "het doel van de wedergeboorte".
Om het Koninkrijk binnen te gaan en mocht je nu zeggen dat OT gelovigen die niet wedergeboren zijn het koninkrijk dus niet kunnen binnengaan. Twee antwoorden.
Zij worden wedergeboren op de jongste Dag en zij gaan het Koninkrijk op de nieuwe aarde binnen.
De uitzondering is de gelovigen uit deze bedeling want vlees en bloed kunnen de hemel niet binnengaan, dus die nieuwe natuur die uit Heilige Geest bestaat gaat naar de hemel. Daarom kennen wij niemand meer naar het vlees en moeten we daar nu al voor oefenen.

[Wilsophie]

De Here Jezus spreekt niet over het doel van de wedergeboorte, maar de noodzaak ervan.
Het is noodzakelijk om het Koninkrijk Gods binnen te gaan Joh. 3 vers 3.
Of zo iemand niet geboren wordt uit water en Geest hij kan het Koninkrijk Gods niet binnen gaan.
Alle menselijke inspanningen of streven hoe vroom en religieus ook om dat Koninkrijk te beërvan zijn volgens de woorden van de Heiland ijdel.
1 kor. 15 vers 50.

Hier wordt niet gesproken over levenswandel of verdiensten maar over wie en wat hij van nature door zijn geboorte is.

Immers wij kunnen God niet in het vlees behagen.
Een wettisch leven is tot verzadiging van het vlees.
Het bedenken wat des vleses is, is vijandschap tegen God.

De tekortkoming schuilt niet in de wet, maar in de aard van de mens die onder de wet werd gesteld.
We moeten dus van deze vleselijke natuur verlost worden.
God heeft uit één bloede het ganse geslacht der mensen gemaakt.

Wij begingen onze zonde toen wij nog in Adam waren. En dus als zondaren werden geboren.
Niet onze persoonlijke zonden die gevolg zijn en geen oorzaak maakt ons tot zondaren maar onze afkomst uit Adam.

Door zijn vleeswording kwam Christus in het bezit van een werkelijk vleselijke natuur. Vlees en zonde zijn niet identiek want Hij is wel vlees maar niet onderworpen aan de zonde.

De vleselijke natuur wordt vererfd via beide ouders, maar de zonde via de mannelijke zijde.

[Jvslooten]

Om het Koninkrijk binnen te gaan en mocht je nu zeggen dat OT gelovigen die niet wedergeboren zijn het koninkrijk dus niet kunnen binnengaan.

Inderdaad, dat soort rare constructies krijg je dan. Een constructie die overige helemaal niet nodig is, want de bijbel zegt nergens dat de OT-gelovigen niet wedergeboren zijn. Sterker nog: alles wijst op het tegendeel. Neem alleen maar het gesprek tussen Jezus en Nicodemus: 'Jezus zei tot hem: Zijt gij de leraar van Israël en weet gij dit niet?(Johannes 3:10)'

...vlees en bloed kunnen de hemel niet binnengaan, dus die nieuwe natuur die uit Heilige Geest bestaat gaat naar de hemel.

Dat klopt, zo staat het in de bijbel. Alleen, als ik mij heel strikt in jou visie probeer in te leven, is het tamelijk onzinnig. Want, als bloed en vlees (het niet-wedergeboren schepsel) blijkbaar goed genoeg zijn om zichzelf te bekeren èn te geloven, waarom is het niet-wedergeboren schepsel dan nièt goed genoeg om gerechtvaardigd, geheiligd en verheerlijkt te worden?

[ineke-kitty]

Jvslooten: " waarom is het niet-wedergeboren schepsel dan niet goed genoeg om gerechtvaardigd, geheiligd en verheerlijkt te worden"?

Omdat men uitsluitend geboren kan worden uit water en Geest, om opnieuw geboren te worden.
Dat begreep Nicodemus dus niet, want hij vraagt aan de Heer: "Kan hij ook andermaal in zijner moeders buik ingaan, en geboren worden?"

De Heer moest hem uitleggen, dat het hier niet gaat om het natuurlijke water, het vruchtwater; het gaat om geestelijk water. Dat geestelijk water is niet het water dat in het doopfont staat. Dat is gewoon water en slechts een beeld, net als het natuurlijke vruchtwater bij de geboorte.
De Bijbel spreekt dan ook over het bad des waters des Woords.
Water is een beeld van het Woord van God.
Zoals het natuurlijke water het natuurlijke leven in stand houdt, zo komt het geestelijke leven, nieuw eeuwig leven tot stand door het Woord van God.
De apostel Petrus noemt het " zaad der wedergeboorte".
Geestelijk water is simpelweg het Woord van God.

De Heer moet dus aan Nicodemus uitleggen wat geestelijk water is. En dat terwijl de man veronderstelt wordt het zijn leven lang bestudeerd en gepredikt te hebben.
Dat geldt overigens tot op vandaag, dat wij gelovigen moeten uitleggen wat geestelijk water is.
Men weet het niet. Het is het Woord van God. Daarin is leven en daardoor wordt nieuw leven voortgebracht. Dat is wat de Heer zegt.
Men moet dus uit de Geest geboren worden.

Een niet-wedergeboren schepsel KAN dus eenvoudig niet gerechtvaardigd, geheiligd of verheerlijkt worden, als hij/zij niet geboren is uit de Geest.

[Wilsophie]

nderdaad, dat soort rare constructies krijg je dan. Een constructie die overige helemaal niet nodig is, want de bijbel zegt nergens dat de OT-gelovigen niet wedergeboren zijn. Sterker nog: alles wijst op het tegendeel. Neem alleen maar het gesprek tussen Jezus en Nicodemus: 'Jezus zei tot hem: Zijt gij de leraar van Israël en weet gij dit niet?(Johannes 3:10)'

Een "rare constructie" vind ik dat de Here Jezus dan niet de Eerste is die wedergeboren is bij Zijn opstanding.
Het begrip wedergeboorte komt als begrip in de hele Bijbel voor, het is het centrale onderwerp van de SChrift toch wordt het woord slechts 6 keer genoemd.
De overige keren dat er wedergeboorte bedoeld wordt vinden we de termens als "uit God, uit de Geest, naar de Geest of uit Hem geboren worden.
In het NT is het de vertaling van het woord "paligenesia".
Wedergeboren worden is ana gennao en wederom geboren worden = genao ( anothen).
Echter de uitgebreidere betekenis is "maken" of "scheppen"of "produceren" of voortbrengen.
Maar dan weet je nog niet wat er wordt voortgebracht. Dat moet blijken uit het zinsverband.
Nicodemus vat het op als een vrouwelijke activiteit en de Here Jezus bedoelt de mannelijke activiteit. Geest is sowieso altijd mannelijk.
We kennen het begrip als "verwekken" of opwekken.
Het heeft dus alles te maken met de opstanding van de Here Jezus en dat gebeurde niet onder het oude verbond waaronder de OT gelovigen leefden. 1 Petrus 1 vers 3.
Het gaat dus om het hele proces vanaf verwekking tot bevalling ( gennao)
Iets dat opnieuw gebeurt (palin) maar dan met een andere namelijk Goddelijke oorzaak ( anothen) en met een andere namelijk hemelse bestemming. ( ana).

De OT gelovigen zijn niet in de hemel zij wachten op de jongste dag in het dodenrijk.
De gelovigen die deel hebben aan de opstanding dus wedergeboorte zijn in de hemel ook na hun sterven.
Zij blijven in de positie waar zij al waren, echter hun lichaam keert tot stof tot de opname van de Gemeente. Dan wordt het lichaam veranderd.
We zien ook in het dal van de dorre doodsbeenderen, hoe de Geest komt in het levenloze lichaam en dat is de wedergeboorte van een hele natie.
Dus eerst de Gemeente, dan het volk Israël echter na de benauwdheid van Jacob en niet eerder.

[Jvslooten]

Een niet-wedergeboren schepsel KAN dus eenvoudig niet gerechtvaardigd, geheiligd of verheerlijkt worden, als hij/zij niet geboren is uit de Geest.

Nee dat klopt, daar heb je 100% gelijk in. Maar waarom kan een niet-wedergeboren schepsel zich dan wel bekeren en geloven? Waar zit het verschil?

[Boerin]

Nee dat klopt, daar heb je 100% gelijk in. Maar waarom kan een niet-wedergeboren schepsel zich dan wel bekeren en geloven? Waar zit het verschil?

Zo is dan het geloof uit het horen, en het horen door het woord van Christus.
Als het Woord tot bekering wordt gepreekt, kan iemand geloof krijgen en de Heilige Geest overtuigt de wereld van zonde, oordeel en gerechtigheid, waar het Woord is, zal de Geest zijn, dan kunnen ze overtuigd worden van zonde, zich ervan af willen keren en Hem aannemen en wedergeboren worden.

[Jvslooten]

Zo is dan het geloof uit het horen, en het horen door het woord van Christus.
Als het Woord tot bekering wordt gepreekt, kan iemand geloof krijgen en de Heilige Geest overtuigt de wereld van zonde, oordeel en gerechtigheid, waar het Woord is, zal de Geest zijn, dan kunnen ze overtuigd worden van zonde, zich ervan af willen keren en Hem aannemen en wedergeboren worden.

Het enige probleem is dat de niet-wedergeboren mens, de vleselijke natuur zegmaar, zich helemaal niet kàn bekeren, en helemaal niet kàn geloven. Immers, zij die naar het vlees zijn, bedenken de dingen van het vlees. (Rom. 8:5a) Daarom is het nodig dat de niet-wedergeboren mens èèrst door God wordt wedergeboren, want zij die naar de Geest zijn, (bedenken) de dingen van de Geest. (Rom. 8:5b).

Eigenlijk is wat ik nu zeg niet het hele verhaal, want bekering en wedergeboorte gaan wel altijd samen en tegelijk op: het is dezelfde gebeurtenis, van twee kanten gezien. Aan de ene kant God, Die geboren doet worden (1 Joh. 5:1, staat ook letterlijk in de Petrusbrieven maar waar het precies staat zou ik op moeten zoeken) en aan de andere kant de zondaar, die als wedergeboren schepsel zich afkeert van de zonde en toekeert tot God. Hierop volgt het geloof; de bijbel leert namelijk dat alle gelovigen reeds zijn wedergeboren.

Deze volgorde, met wedergeboorte voorop, is belangrijk. Anders zou je ten diepste stellen dat de grond voor ons behoud niet (volledig) in Christus ligt, en dat kan nooit de bedoeling zijn. Door onze bekering en/of geloof als grond voor de wedergeboorte te beschouwen, doe je Christus te kort en propageer je bovendien een bepaalde vorm van 'werkheiligheid'. Onze werken kunnen echter nooit het fundament vormen onder Gods verkiezende liefde.. dat zou wel een hele zwakke basis zijn. Bovendien, de bijbel leert duidelijk dat niet wij God aannemen om kinderen Gods te worden, maar dat God ons aanneemt om kind van Hem (wedergeboren!) te worden. Dit lees je bijv. letterlijk in Efeze 1:5 maar ook weer in de eerste Petrusbrief.

Groetjes!

[1a2b3c]

Deze volgorde, met wedergeboorte voorop, is belangrijk. Anders zou je ten diepste stellen dat de grond voor ons behoud niet (volledig) in Christus ligt, en dat kan nooit de bedoeling zijn. Door onze bekering en/of geloof als grond voor de wedergeboorte te beschouwen, doe je Christus te kort en propageer je bovendien een bepaalde vorm van 'werkheiligheid'. Onze werken kunnen echter nooit het fundament vormen onder Gods verkiezende liefde.. dat zou wel een hele zwakke basis zijn. Bovendien, de bijbel leert duidelijk dat niet wij God aannemen om kinderen Gods te worden, maar dat God ons aanneemt om kind van Hem (wedergeboren!) te worden. Dit lees je bijv. letterlijk in Efeze 1:5 maar ook weer in de eerste Petrusbrief.

Pas wanneer je geloof als 'een werk' ziet kun je stellen dat je dan zelf iets aan je behoud hebt bijgedragen.
Maar geloof is helemaal geen werk, maar slechts een aannemen van Jezus en Zijn werk.
Door de te zeggen dat je eerst moet wedergeboren worden maak je er een fatalistisch evangelie van.

Verder is een niet-wedergeborene heel goed in staat zich te bekeren van zijn boze werken, Johannes noemt heel wat praktische dingen op in Lukas 3 die elk mens kan doen.
Wat hij niet kan is zijn hart bekeren, dat doet God bij geloof/wedergeboorte.
En dat hij niet geloven kan komt omdat hij actief ongelovig en/of onwillig is.

[mealybug]

Het enige probleem is dat de niet-wedergeboren mens, de vleselijke natuur zegmaar, zich helemaal niet kàn bekeren, en helemaal niet kàn geloven. Immers, zij die naar het vlees zijn, bedenken de dingen van het vlees. (Rom. 8:5a) Daarom is het nodig dat de niet-wedergeboren mens èèrst door God wordt wedergeboren, want zij die naar de Geest zijn, (bedenken) de dingen van de Geest. (Rom. 8:5b).

Eigenlijk is wat ik nu zeg niet het hele verhaal, want bekering en wedergeboorte gaan wel altijd samen en tegelijk op: het is dezelfde gebeurtenis, van twee kanten gezien. Aan de ene kant God, Die geboren doet worden (1 Joh. 5:1, staat ook letterlijk in de Petrusbrieven maar waar het precies staat zou ik op moeten zoeken) en aan de andere kant de zondaar, die als wedergeboren schepsel zich afkeert van de zonde en toekeert tot God. Hierop volgt het geloof; de bijbel leert namelijk dat alle gelovigen reeds zijn wedergeboren.

Deze volgorde, met wedergeboorte voorop, is belangrijk. Anders zou je ten diepste stellen dat de grond voor ons behoud niet (volledig) in Christus ligt, en dat kan nooit de bedoeling zijn. Door onze bekering en/of geloof als grond voor de wedergeboorte te beschouwen, doe je Christus te kort en propageer je bovendien een bepaalde vorm van 'werkheiligheid'. Onze werken kunnen echter nooit het fundament vormen onder Gods verkiezende liefde.. dat zou wel een hele zwakke basis zijn. Bovendien, de bijbel leert duidelijk dat niet wij God aannemen om kinderen Gods te worden, maar dat God ons aanneemt om kind van Hem (wedergeboren!) te worden. Dit lees je bijv. letterlijk in Efeze 1:5 maar ook weer in de eerste Petrusbrief.

Groetjes!

Je schaart de gehoorzaamheid van iemand aan de oproep tot bekering van iemand dus onder ''goede werken'' ?