Uitverkiezing

[alexander91]

Heeft niet iedereen de plicht om onbevooroordeeld de Schrift de enige norm te laten zijn, zonder in achtneming van het nest waaruit hij/zij komt?

De praktijk bewijst gewoon het tegendeel. Elke Nederlander weet de Schrift te vinden, al is het maar in godsdienstlessen op school.

En toch is het overgrote deel van de christenen afkomstig uit gelovige gezinnen. En zeker, er is een deel dat komt uit ongelovige gezinnen, maar zeker niet meer dan de christenen uit gelovige gezinnen. En aangezien meer mensen niet geloven in NL, laat dat duidelijk zien dat er een zegen zit in het geboren worden in een gelovig gezin.

Of denk je dat je met jouw verstand ook christen was geworden als je in Afghanistan was geboren in een islamitisch gezin? Voor mijzelf gesproken ben ik bang van niet. Ik hoop dat ik dat zou doen en ik zou het willen, maar dat is vanuit mijn situatie nu gesproken.

[alexander91]

'het mysterie dat in alle eeuwen en voor alle generaties verborgen is geweest, maar nu aan zijn heiligen onthuld is.' (Kolossenzen 1,26)

Met die heiligen worden de apostelen bedoeld want Jezus beloofde de trooster te zenden die hen alles zou leren (Joh 14,26) dus van beperkt kennen is bij hen absoluut geen sprake. Wanneer Paulus het heeft over 'nu' is dat tweeduizend jaar geleden, in je reactie suggereer je daar geen akte van te nemen maar dat is wel aan te bevelen.

De kennis van "het mysterie" is onthuld ja. Wat denk jij dat met "het mysterie" bedoeld wordt? Is dat niet het lijden of offer van Christus of beter: het evangelie? Maar ik zie niet zo snel in de context dat met "het mysterie" de mechaniek van het uitverkiezen bedoeld wordt.

[alexander91]

Laat die kerk die zich tot duizenden verschillende denominaties heeft verbrokkeld zichzelf nu al hebben veroordeeld.

Het is inderdaad een zonde wat er geschiedt, en moeten ons blijven verzetten ertegen, maar gelukkig is er ook genade, en die is niet afhankelijk van hoe zondig wij zijn.

Maar goed, gelukkig is er ook nog de ecclessiastes , de ware ''kerk''.
Dat optimisme is meer gestoeld op bijbelteksten als "'Zijt ten alle tijde verblijd"', genade op genade, dank God ten allen tijde voor alles etc.
De enige reden dat deze wereld nog niet gestraft is naar haar grove zonden en daden, is dankzij God's lankmoedigheid, opdat er nog mensen behouden zullen worden.

Helemaal mee eens. God heeft Zijn schepselen lief, ook al doen die niet wat Hij wil. Met een dergelijke uitspraak zou je nog best een goede donder preek kunnen houden in de rechtse kerken .

Hij roept meer dan 100 keer op tot ijverigheid (!) en bekering , want hij wil niet dat er iemand verloren gaat, en heeft geen vermaak in de ondergang der goddelozen.
Als jij zegt dat Gods oproep tot ijverigheid een onmogelijkheid is, neem je een zware verantwoordelijkheid op je.

Volgens mij bedoelt boekenlezer dat niet. Dit is de fout die heel vaak gemaakt wordt als het gaat over de uitverkiezing. Het is een denkstap die verbonden wordt aan de uitverkiezing, maar zonder enige fundering. De oproep kan evengoed het middel zijn om mensen te bekeren. Als iemand die woorden hoort en ijverig wordt om zich te bekeren. Dan kan dat evengoed zo voorbeschikt zijn. Het probleem van voorbeschikking is dat je het niet in de huidige tijd kan toepassen, want op dit moment kun je ja of nee zeggen, en je hebt voor je eigen perceptie de vrije keuze, en datgene wat je kiest kan alsnog voorbeschikt zijn. Als je op basis van een theologie van de voorbeschikking ervoor kiest om dat maar niet jezelf te bekeren, dan kan dat ook voorbeschikt zijn. Daarom moet je er niet over nadenken als je een keuze gaat maken. Gewoon doen. Voor ons gevoel kunnen we ons eigen lot beslissen. Doe dat dan ook. Maar het zou kunnen zijn dat het voorbeschikt was dat je op basis van dat gevoel je ziel redt.

God is een Beloner van wie hem ernstig zoekt.
God zou Zichzelf belonen als de bekering op dat zoeken Zijn gave zou zijn, ipv het aannemen van zijn plaatsvernagend lijden en sterven.
En aangezien God waarheid en liefde is, en Liefde nooit Zichzelf zoekt, kan dat niet waar zijn.
Gehoorzaam dus gewoon en neem het aan.

Met dat laatste kan ik van harte instemmen! Alles wat de Vader wilde was dat Zijn verloren zoon terug zou komen. Hij staat op de uitkijk ook nu nog.

[Jvslooten]

En waar heb ik dat cynisme aan te danken? Omdat ik tegen de gangbare, zichzelf tegensprekende leer inga?

Dag Boaz, allereerst excuses voor mijn reactie. Ik had het niet zo moeten zeggen.. en volgens mij mag ik dat ook niet. Wat ik probeerde duidelijk te maken is het volgende:

Als wij bepaalde denkbeelden hebben, en dan tot de ontdekking komen dat ze afwijken van ´´de´´ leer die eeuwenlang is geleerd en overdacht door mensen waarvan je mag aannemen dat ze a.) er meer en uitgebreider studie van hebben gemaakt dan jij en ik, en b.) door de Heilige Geest in hun werk gezegend werden, dan zou een logische, eerste conclusie zijn dat wij zélf fout zijn. Natuurlijk is dat niet het einde van alle tegenspraak, en natuurlijk mag je, ja moet je zelfs, -doch op grond van de heilige Schrift alleen- kritisch zijn, maar wees dan in de eerste plaats ook kritisch naar jezelf.

[Boekenlezer]

Ik heb die uitverkiezing nooit begrepen. Het kwam op mij altijd zo over dat God er lukraak een stel naar believen uitpikt en die hebben dan het geluk dat ze gered kunnen worden.
Maar ik zat zo eens te denken, is het niet gewoon andersom: dat God degenen uitkiest die voor Hem kiezen? En omdat Hij alles al vantevoren weet, kon Hij dat al doen voor de grondlegging der wereld. Dan heb je twee in een klap, vrije wil en uitverkiezing. Hij heeft u uitverkoren, zei Paulus tegen degenen die ervoor gekozen hadden Hem te volgen. God wil dat iedereen gered wordt staat er in Timotheus.
Alzo lief heeft God de wereld gehad. God houdt wel van iedereen, maar niet iedereen houdt van Hem.

Als je het hebt over de leer van de uitverkiezing, heb je het niet over iets simpels. Integendeel, het is een zeer diepzinnige leer, waarbij wij er met onze simpele syllogismen er maar zo naast grijpen.

Dr. A.A. van Ruler heeft daar heel zinvolle opmerkingen over gemaakt in zijn zeer knap geschreven Ultra-Gereformeerd en Vrijzinnig. Hij bekritiseert in dat geschrift de ultra-gereformeerde denkwijze. Eerst schrijft hij over de leer van de uitverkiezing in het algemeen, op een wijze die de diepzinnigheid van de leer aangeeft:

Aan deze waarheid zou ik geen ogenblik willen komen. Ze is, dunkt mij, de diepste doorgronding van het menselijke bestaan, welke ooit gevonden is. Aan Calvijn en de vaderen van Dordrecht komt de eer toe, dat zij de geestelijke moed en kracht hebben opgebracht, deze waarheid tot op de bodem toe uit te spreken en het in haar uit te houden, hoe groot de spanning ook moge zijn, welke zij in de geestelijke existentie aanbrengt. Augustinus heeft op het laatst altijd geaarzeld. Luther is er tenslotte voor teruggeschrokken en deed er verder het zwijgen toe.

De waarheid, de werkelijkheid van de dubbele praedestinatie is empirisch als met de handen te tasten. De ene mens is er zo aan toe, dat het evangelie vanaf zijn jeugd tot in het uur van zijn dood hem niets doet. Het zegt hem niets. Hij lijkt er wel dood voor te zijn. Hij wordt door dit licht alleen maar verblind. De genade verhardt zijn hart. De andere mens, uit hetzelfde gezin, zit met alle vezels van zijn ziel en lichaam, van zijn gehele bestaan, van kindsbeen af verkleefd aan het getuigenis van profeten en apostelen, zoals een spijker aan een magneet zit vastgekleefd. Hij kan er eenvoudig niet van loskomen. Hij weet van duizend wetenschappelijke en wijsgerige bezwaren en argumenten tegen het evangelie en het geloof. Maar door alles heen blijft de betovering van het heil.

De waarheid van de praedestinatie is ook zonder meer aan de Heilige Schrift af te lezen. De levende God is een willende en handelende God. Verkiezend en verwerpend gaat Hij door de geschiedenis heen. De léér van de verwerping moge dan niet zo vaak of misschien wel helemaal niet in de Schrift voorkomen. Dat is vaker het geval met de leer. Dogma's plegen niet in de Schrift te staan. Maar kan men denkend werkelijk de volle inhoud van de Schrift vatten zonder te gaan denken in de banen van de dubbele praedestinatie?

Behalve dit empirische en schriftuurlijke heeft ook altijd het logische een rol gespeeld in de vorming van het dogma van de praedestinatie. Als er verkiezing is -- en die is er, dat staat schriftuurlijk als een paal boven water -- is er dan niet ook niet-verkiezing? Brengt het begrip, de gedachte van de verkiezing dat niet met zich mee? En is niet-verkiezing anders te doordenken en te omschrijven dan als verwerping? Is het niet lafhartig, dit woord met alle geweld te willen vermijden?

Vervolgens komt hij dan tot een bekritiseren van de ultra-gereformeerde toepassing van die leer:

Dus ten volle: de dubbele praedestinatie! Als waarheid en werkelijkheid. Maar J. G. Woelderink heeft er opmerkzaam op gemaakt, dat men in de ultra-gereformeerde gezindte de waarheid van de praedestinatie heeft vervangen door de praedestinatie-idee. Dat is misschien een wat ongelukkige formulering. In de verdere doordenking van de vragen is Woelderink zelf trouwens ook terzake van de praedestinatie in een merkwaardig agnostische duisternis terecht gekomen. Maar in zijn onderscheiding van praedestinatie als waarheid en praedestinatie als idee zou hij ons wel eens -- als zovaak bij deze diepzinnige theoloog het geval was -- een kostbare hint gegeven kunnen hebben.

De waarheid en werkelijkheid van de praedestinatie kan men met huivering en ontzetting aanschouwen, erkennen en belijden. Maar als men haar omzet in een idee, komt zij uit de aard van de zaak aan het begin te staan. Zij wordt het principe, waaruit men langs de weg van de logische redenering het hele systeem afleidt. Zij beheerst dan elk onderdeel van het systeem. Onwillekeurig gaat men in de veronderstelling leven, dat men -- nu men het principe heeft gevonden -- het hele systeem ook sluitend kan krijgen.

Wat is het ergste? Dat men denkend uit is op een gesloten systeem? Waar zou men anders op uit zijn, als men eenmaal denkt? Dat men langs de weg van de logische redenering wandelt? Is dat een denkend mens kwalijk te nemen? Of dat men de waarheid van de praedestinatie maakt tot principe van een logisch systeem?

Daar zou wel eens de kern van de kwestie kunnen liggen. Men volhardt in het denken. Men vergeet te existeren. Men vergeet de werkelijkheid. Men vergeet het evangelie. Men vergeet, dat het evangelie verkondigd wordt en dat zo het heil in al z'n volheid voor alle mensen tegenwoordig wordt gesteld. Dáár -- in die geschiedende werkelijkheid van de levende existentie en van het verkondigde evangelie -- dáár voltrekt zich, in alle ondoorgrondelijkheid en verborgenheid, de dubbele praedestinatie. Mensen worden in alle feitelijkheid verkoren en verworpen. "God neemt z'n eeuwige besluiten op het allerlaatste ogenblik" -- om met O. Noordmans te spreken.

Bron: http://wapenveldonline.nl/artikel/399/u ... rijzinnig/, zie bij 3. De logische afleiding uit de praedestinatie-idee.

Met dat eerste maakt dr. A.A. van Ruler voor mij prachtig duidelijk dat we met de verkiezingsleer niet van doen hebben met een simpele leer, die je zo wel even begrijpt. Nee, in theologie krijgen we te maken met zaken van zeer diepzinnige aard, die niets minder diepzinnig zijn dan de zaken waarover de filosofen zich het hoofd gebroken hebben. Zaken waarvoor een zeer diepe scholing in het denken vereist is. Logisch ook, want als de werkelijkheid al zo complex is, wie zal dan zeggen dat dat voor de theologische werkelijkheid in mindere mate op zou gaan?

[mohamed]

'het mysterie dat in alle eeuwen en voor alle generaties verborgen is geweest, maar nu aan zijn heiligen onthuld is.' (Kolossenzen 1,26)

Met die heiligen worden de apostelen bedoeld want Jezus beloofde de trooster te zenden die hen alles zou leren (Joh 14,26) dus van beperkt kennen is bij hen absoluut geen sprake. Wanneer Paulus het heeft over 'nu' is dat tweeduizend jaar geleden, in je reactie suggereer je daar geen akte van te nemen maar dat is wel aan te bevelen.

De kennis van "het mysterie" is onthuld ja. Wat denk jij dat met "het mysterie" bedoeld wordt? Is dat niet het lijden of offer van Christus of beter: het evangelie? Maar ik zie niet zo snel in de context dat met "het mysterie" de mechaniek van het uitverkiezen bedoeld wordt.

Welke bedekking wordt tenietgedaan in Christus (2 Kor 3,14) en wanneer zou de trooster hen dan ALLES leren? Want iemand die alles geleerd heeft diens kennen is niet langer onvolkomen natuurlijk, dat snap jij ook wel. En hoe zouden ze God liefhebben met heel hun ziel, hun hart en hun verstand (Mat 22,37) als zij slechts ten dele kenden? Of vroeg Christus het onmogelijke van hen terwijl hij elders verkondigde dat zijn juk zacht is (Mat 11,30) en zijn last licht? Ik weet dat gereformeerden geloven dat men na de dood tot het volle inzicht komt, maar die opvatting kan ik met de gelijkenis van de rijke man en de bedelaar Lazarus (Luk 16,19-31) niet rijmen!

29 Abraham zei tegen hem: Zij hebben Mozes en de profeten. Laten zij naar hen luisteren.
30 Hij echter zei: Nee, vader Abraham, maar als iemand van de doden naar hen toe zou gaan, zouden zij zich bekeren.
31 Maar Abraham zei tegen hem: Als zij niet naar Mozes en de profeten luisteren, zullen zij zich ook niet laten overtuigen, als iemand uit de doden zou opstaan.

De doden die tijdens hun leven niet voor Christus gekozen hebben - op wie dus de bedekking rustte waardoor zij onvolkomen kenden - komen alleen tot het inzicht dat ze zich vergist hebben en dan is het te laat.

[Boekenlezer]

Als jij zegt dat Gods oproep tot ijverigheid een onmogelijkheid is, neem je een zware verantwoordelijkheid op je.

Ik bekritiseerde niet de verantwoordelijkheid van de mens, maar jouw gebruik van de woorden "onbevooroordeeld" en "zonder in achtneming van het nest waaruit hij/zij komt". Alsof dat überhaupt mogelijk zou zijn!

Maar goed, gelukkig is er ook nog de ecclessiastes , de ware ''kerk''.

Je bedoelt de ἐκκλησία.
Ecclesiastes (Ἐκκλησιαστής) is namelijk wat anders: de Griekse naam van het boek Prediker, zoals je die in de Septuaginta vindt.

God zou Zichzelf belonen als de bekering op dat zoeken Zijn gave zou zijn, ipv het aannemen van zijn plaatsvernagend lijden en sterven.

Zo maak je van God een poppetje - met eerbied gesproken zullen we maar zeggen, hoewel ik een dergelijk denken helemaal niet zo eerbiedig vind - die zijn plaats heeft in de ruimte en de tijd. Een poppetje, zoals de mens ook is, en zo komen God en de mens als zelfsstandige entiteiten los van elkaar en tegenover elkaar te staan. Dat is al een totaal misplaatst en simplistisch denken, dat niet terug te herkennen valt in de Bijbel.

Als het gaat om hoe het handelen van God en mens bepaald niet los van elkaar geschiedt, maar in elkaar verstrengeld is, vind ik een gedeelte als Jesaja 10:6-11 wel illustratief. (De hele pericoop van 10:5-19 is eigenlijk wel nuttig om te lezen.) Het is maar een enkel voorbeeldje...

[Boaz]

Jvslooten schreef:

Dag Boaz, allereerst excuses voor mijn reactie. Ik had het niet zo moeten zeggen.. en volgens mij mag ik dat ook niet. Wat ik probeerde duidelijk te maken is het volgende:

Als wij bepaalde denkbeelden hebben, en dan tot de ontdekking komen dat ze afwijken van ´´de´´ leer die eeuwenlang is geleerd en overdacht door mensen waarvan je mag aannemen dat ze a.) er meer en uitgebreider studie van hebben gemaakt dan jij en ik, en b.) door de Heilige Geest in hun werk gezegend werden, dan zou een logische, eerste conclusie zijn dat wij zélf fout zijn. Natuurlijk is dat niet het einde van alle tegenspraak, en natuurlijk mag je, ja moet je zelfs, -doch op grond van de heilige Schrift alleen- kritisch zijn, maar wees dan in de eerste plaats ook kritisch naar jezelf.

Prima, joh, uiteraard geaccepteerd.

[coby]

God zou Zichzelf belonen als de bekering op dat zoeken Zijn gave zou zijn, ipv het aannemen van zijn plaatsvervangend lijden en sterven.

Bekeren moeten we zelf doen. God kan niemand bekeren. Bekeren is omkeren. Hij overtuigt van zonde en geloof is een gave van Hem. Geloof komt door het horen en het horen van het Woord van Christus.

[mohamed]

Er werd alleen maar tegen de joden gezegd dat zij zich moesten bekeren en vrijwel altijd in relatie tot Christus. Paulus schreef de heidenen niet dat zij zich moesten bekeren, maar dat ze moesten geloven. Wat ik me afvraag: jullie maken altijd onderscheid tussen joden en heidenen m.b.t. het houden van de wet, maar nu het onderscheid op iets anders van toepassing is doe je dat niet. Is dat niet een beetje inconsequent? Zou het niet rechtvaardiger zijn om te zeggen: alleen joden hoeven zich aan de wet te houden en alleen joden hoeven zich te bekeren tot de levende Christus? Waarvan moet een christen zich immers bekeren, van zijn gereformeerde of katholieke levenswandel?

[schelpje3]

Er werd alleen maar tegen de joden gezegd dat zij zich moesten bekeren en vrijwel altijd in relatie tot Christus. Paulus schreef de heidenen niet dat zij zich moesten bekeren, maar dat ze moesten geloven. Wat ik me afvraag: jullie maken altijd onderscheid tussen joden en heidenen m.b.t. het houden van de wet, maar nu het onderscheid op iets anders van toepassing is doe je dat niet. Is dat niet een beetje inconsequent? Zou het niet rechtvaardiger zijn om te zeggen: alleen joden hoeven zich aan de wet te houden en alleen hoeven zich te bekeren (van de wet der zonde) tot de levende Christus? Waarvan moet een christen zich immers bekeren, van zijn gereformeerde of katholieke levenswandel?

Snap je zelf wat je schrijft?

[alexander91]

Welke bedekking wordt tenietgedaan in Christus (2 Kor 3,14) en wanneer zou de trooster hen dan ALLES leren? Want iemand die alles geleerd heeft diens kennen is niet langer onvolkomen natuurlijk, dat snap jij ook wel. En hoe zouden ze God liefhebben met heel hun ziel, hun hart en hun verstand (Mat 22,37) als zij slechts ten dele kenden? Of vroeg Christus het onmogelijke van hen terwijl hij elders verkondigde dat zijn juk zacht is (Mat 11,30) en zijn last licht?

Maar Christus eist toch niet dat wij het mechanisme van de verkiezing of onze vrije wil kennen voordat wij gered kunnen worden? Het evangelie is genoeg om ons vrij te maken en te redden. En geloof in het evangelie is niet onmogelijk, en mogelijk zelfs als we niets weten van uitverkiezing of vrije wil. Wij weten toch niet hoe God eruit ziet en wat Hij op dit moment denkt of wanneer de eindtijd precies zal zijn? Wij weten toch niet welke namen er precies in het boek des levens staan? Wij weten ook als christenen toch niet "alles"? Ik kan ook in 2 Kor 3,14 niet opmakend at de bedekking betrekking heeft op de uitverkiezing. Het lijkt veel meer te gaan over het evangelie, die ons vrijmaakt van de Wet.

Ik weet dat gereformeerden geloven dat men na de dood tot het volle inzicht komt, maar die opvatting kan ik met de gelijkenis van de rijke man en de bedelaar Lazarus (Luk 16,19-31) niet rijmen!

29 Abraham zei tegen hem: Zij hebben Mozes en de profeten. Laten zij naar hen luisteren.
30 Hij echter zei: Nee, vader Abraham, maar als iemand van de doden naar hen toe zou gaan, zouden zij zich bekeren.
31 Maar Abraham zei tegen hem: Als zij niet naar Mozes en de profeten luisteren, zullen zij zich ook niet laten overtuigen, als iemand uit de doden zou opstaan.

De doden die tijdens hun leven niet voor Christus gekozen hebben - op wie dus de bedekking rustte waardoor zij onvolkomen kenden - komen alleen tot het inzicht dat ze zich vergist hebben en dan is het te laat.

Ik maak denk ik meer gradaties in het kennen. De doden die tijdens hun leven niet voor Christus hebben gekozen, kenden helemaal niets, want op hun rustte de bedekking. Zij zijn blind, terwijl zij denken te zien. Zij die wel in het evangelie geloven, hen zal de bedekking weggenomen worden (zie de teksten die we eerder opnoemden (1 kor 13 en in Kolossenzen volgens mij)), maar er staat geschreven dat zij als in een spiegel aanschouwen. 1 Kor 13 zegt dat we dmv een spiegel (de Bijbel misschien? ik weet niet precies waar dit voor staat) in een raadsel kijken (daar denk ik: bv over de eigen wil, de verkiezing, hoe is de wereld begonnen etc.). Wij geloven, wij hopen en wij hebben het Woord lief nu. Maar eens zullen wij van aangezicht tot aangezicht zien (zie 1 Kor 13), en dan staan we denk ik tegenover God. Dan denk ik aan Openbaring 20:11-12 :

"En ik zag een grote witte troon, en Hem Die daarop zat. Voor Zijn aangezicht vluchtten de aarde en de hemel weg, zodat er geen plaats meer voor hen te vinden was.
12 En ik zag de doden, klein en groot, voor God staan. En de boeken werden geopend en nog een ander boek werd geopend, namelijk het boek des levens. En de doden werden geoordeeld overeenkomstig wat in de boeken geschreven stond, naar hun werken." en verder

Dit is wat ik denk over de bedekking, het ten dele en ten volle kennen, maar ik weet niet of dit de gangbare opvatting is van de gereformeerden. Ik lees niet of nauwelijks leergeschriften van gereformeerde mensen naast de zondagse prediking, maar mijn mening op dit vlak heb ik voornamelijk samengepuzzeld op basis van de Bijbelteksten die ik zo in mijn leven tegenkom en waar mijn ogen op vallen. Natuurlijk zal de gereformeerde achtergrond die ik heb een invloed spelen op mijn kijk, maar mijn beeld is eerder dat er onder gereformeerden ook veel discussie is omtrent dit onderwerp. In elk geval in mijn omgeving.

[mohamed]

Ja, het is 100% gereformeerd en sorry, maar ik kan er niets mee. Ik merk dat wij zo enorm van elkaar verschillen qua opvatting dat het zinloos is om hier verder nog van gedachten over te wisselen.

[mohamed]

Er werd alleen maar tegen de joden gezegd dat zij zich moesten bekeren en vrijwel altijd in relatie tot Christus. Paulus schreef de heidenen niet dat zij zich moesten bekeren, maar dat ze moesten geloven. Wat ik me afvraag: jullie maken altijd onderscheid tussen joden en heidenen m.b.t. het houden van de wet, maar nu het onderscheid op iets anders van toepassing is doe je dat niet. Is dat niet een beetje inconsequent? Zou het niet rechtvaardiger zijn om te zeggen: alleen joden hoeven zich aan de wet te houden en alleen hoeven zich te bekeren (van de wet der zonde) tot de levende Christus? Waarvan moet een christen zich immers bekeren, van zijn gereformeerde of katholieke levenswandel?

Snap je zelf wat je schrijft?

Wat denk je? Zou ik het anders gepost hebben? Zoals gewoonlijk snap je er weer niks van, voor mij is het heldere taal waar ik volledig achter sta.

[alexander91]

Ja, het is 100% gereformeerd en sorry, maar ik kan er niets mee. Ik merk dat wij zo enorm van elkaar verschillen qua opvatting dat het zinloos is om hier verder nog van gedachten over te wisselen.

Nou dat is goed dan. Evengoed bedankt voor het delen van jouw inzichten met mij! Je hebt mij wel verder geholpen