Beste Andre,
allereerst gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochtertje. Ik ga ervan uit dat je in dit topic geen vruchteloze discussie wilt over de vraag wel of niet je kind ten doop houden, maar wilt horen wat de onderbouwing ervan is. Ik zal een poging wagen...
andre1980 schreef:Ik lees vaak (en corrigeer me maar als ik het verkeerd begrepen heb) dat de doop in plaats van de besnijdenis is gekomen.
1. Waar staat dat in de Bijbel?
In de Bijbel staat het er niet rechtstreeks en vandaar dat er voor- en tegenstanders zijn van de doop van kinderen. Om te begrijpen waarom kinderen van gelovigen toch gedoopt worden, zijn er dus indirecte argumenten die we aan de Bijbel ontlenen. Datzelfde geldt trouwens ook voor de tegenstanders van de doop van kinderen. Ook zij kunnen niet meer dan argumenteren op basis van indirecte argumenten, want er staat
nergens in de Bijbel dat kinderen niet gedoopt mogen worden. Sterker nog: ik ben van mening dat de bewijslast bij hen ligt en dat is met name vanwege het feit dat de kinderen van de gelovigen er in het Oude Testament al helemaal bijhoren. Dat is in het Nieuwe Testament niet anders, want anders hadden we dat wel kunnen lezen.
Nu naar de argumenten voor. Voor heidenen is het inderdaad zo dat de doop in plaats van de besnijdenis is gekomen. Wanneer in het Oude Testament een heiden tot het volk van God (Israel) wilde behoren, dan diende hij zich, samen met alle mannelijke leden van zijn gezin (dus zowel volwassenen als kinderen), te laten besnijden (Ex. 12:48). Wanneer dat eenmaal gebeurd was, dan had hij dezelfde rechten en plichten als de andere Israelieten. In het Nieuwe Testament lezen we uitvoerig de discussie over de vraag of dit nog steeds zou moeten gelden. Het resultaat van die discussie vinden we o.a. in Hand. 15 en de Galatenbrief. Gelovigen uit de heidenen hoeven niet meer de ceremoniele wet te houden (waaronder dus de besnijdenis) om bij het volk van God te horen. Ze behoren wel gedoopt te worden. Ik lees niet dat de kinderen nu opeens hiervan uitgesloten moeten worden. In de Bijbel lezen we dat God een God is van de gelovige ouders en van hun nageslacht (zie o.a. Gen. 17). We lezen dat de hele Bijbel door: als God zich verbindt aan de gelovigen (daarom hebben we het ook over het verbond), dan verbindt Hij Zich tegelijkertijd met hun hele gezin: mannen, vrouwen, kinderen en ook slaven. Zij gelden als gelovigen en zo behandelt Hij hen ook. Hij zegt dan ook tegen het volk Israel als ze zondigen door kinderoffers te brengen, dat ze Zijn kinderen hebben geofferd (Ezechiel 16:21). De kinderen van de gelovigen zijn Gods kinderen, ze zijn Zijn eigendom.
Tussen de doop en de besnijdenis zitten verschillen, maar er zijn ook overeenkomsten. Over de verschillen kunnen we het natuurlijk hebben (zie de volgende vragen), maar ik geef hier een aantal overeenkomsten weer:
a. doop en besnijdenis wijzen heen naar onze verlorenheid door de zonde en onze positie in Adam
b. doop en besnijdenis wijzen op de noodzaak van afwassing van zonden
c. doop en besnijdenis wijzen naar de redding door het bloed van Christus
d. doop en besnijdenis wijzen naar de gerechtigheid van het geloof
e. doop en besnijdenis wijzen naar de reiniging en afwassing van onze zonden en de vernieuwing van ons leven door de Heilige Geest
Tegelijkertijd geldt dat het tekenen zijn: ze beelden iets uit. Je kunt er iets bij zien en voelen. Ze wijzen naar de afwassing van onze zonden, maar het is niet zo dat we door dit teken zelf gered worden. Dat kan alleen door Christus. Daarom worden we ook niet gered door doop of besnijdenis, maar worden we gered door waar ze beiden naar wijzen: nl. naar de drie-enige God en wat Hij gedaan heeft.
We noemen doop en besnijdenis ook zegelen. Wat is een zegel: een zegel is een merkteken dat aangeeft dat iets echt waar is. Het is het zegel van de Koning. Zo is de doop ook: het geeft aan dat wat God zegt (nl. dat we alleen door Christus, door het geloof gered worden) ook echt waar is en dat God dit teken aan ons gegeven heeft om dit extra te benadrukken.
boer1980 schreef:2. Waarom worden kinderen dan niet op de achtste dag gedoopt? Kinderen werden ook op de achtste dag besneden.
3. In het Oude Testament worden alleen jongetjes besneden, waarom dopen we dan niet alleen de jongetjes?
Dit heeft te maken met de verschillen tussen doop en besnijdenis. De besnijdenis is gegeven aan de mannelijke leden van het volk, om aan te geven dat zowel de zonde via een man gekomen is (Adam) als ook de verlossing door een Man zou komen (Christus). Bovendien geldt heel praktisch dat vrouwen niet besneden kunnen worden en ook geldt dat de achtste dag de beste dag is om besneden te worden, omdat op die dag de bloedstollingsfactor optimaal is. De doop wordt bediend aan mannen en vrouwen, om aan te geven hoeveel wijder het heil sinds het verlossingswerk van Christus wordt verbreid: niet langer via de lijn van het volk Israel, maar nu aan alle gelovigen.
andre1980 schreef:4. Gaat een baby verloren als het niet gedoopt wordt?
Nee, de Bijbel geeft alleen aan dat degenen die niet tot de gelovigen gerekend worden verloren gaan. Dat wil trouwens niet zeggen dat een baby niet gedoopt zou moeten worden.
andre1980 schreef:5. Er wordt gezegd: de doop is een teken en zegel: waar staat dit in de Bijbel?
Dat heb ik hierboven uitgelegd. We noemen ze tekenen omdat ze een Bijbelse waarheid uitbeelden. We noemen ze zegelen omdat God hiermee verzegelt dat wat Hij in Zijn Woord zegt ook echt waar is.
andre1980 schreef:6. Als argument voor de kinderdoop wordt gebruikt de Bijbeltekst dat Jezus de kinderen bij Zich laat komen. Er staat dat Jezus de kinderen de handen oplegt en bidt, Hij had ze toch ook kunnen besprenkelen met water? Er was toch vast wel iemand met een kruik water bij zich? Deze tekst zou ik een goed argument vinden voor een kinderzegen, maar ik lees hier geen kinderdoop in.
In de Bijbel lezen we dat Jezus niemand doopte, dus ook geen volwassenen. Het doopbevel (o.a. in Matth. 28:19) is pas gekomen toen Hij naar de hemel ging en daarbij worden ook de kinderen niet uitgesloten. Het gaat hier om volken, niet om "volwassenen uit de volken". Er staat ook niet: "je moet de kinderen eerst onderwijzen voordat je ze kunt dopen", maar "doop en onderwijs". Doop en onderwijs horen vanzelfsprekend bij elkaar, maar voor kinderen van gelovigen niet per se in die volgorde.
andre1980 schreef:7. Waar staat de doop precies voor?
Misschien is wel heel eenvoudig de beste samenvatting: het teken dat je bij God hoort en dus bij Zijn gemeente.
andre1980 schreef:Er wordt gezegd: een teken en zegel, maar ik lees in één van de brieven van Petrus: een vraag van God van een goed geweten.
Dit is een argument van velen tegen de kinderdoop, maar als we de tekst goed lezen, dan is het maar de vraag of het hier wel over de doop met water gaat. Sterker nog: het gaat niet om afwassing met water, schrijft de apostel erbij. Het gaat hier om waar de doop naar wijst, nl. wat er in ons binnenste behoort te zijn.
andre1980 schreef:Wat ik voornamelijk zo lastig vind, is dat je zo moet spitten in de Bijbel voor de kinderdoop. De volwassendoop kun je er duidelijk in terug vinden, bekering kun je er duidelijk in terug vinden, net zoals: geloven in Jezus om gered te worden, de heiligheid van God, de liefde van God, volharding, vervolging, gehoorzaamheid, uitverkiezing, goede werken doen, niet gered worden door de werken van de Wet, maar door het geloof in Jezus, maar kinderdoop kun je niet één-op-één uit uit de Bijbel halen.
De doop van kinderen is een beetje te vergelijken met het geloven in de drieenige God. Het staat niet rechtstreeks in de Bijbel, maar dat wil niet zeggen dat het dus onbijbels is, integendeel. Veel hangt af van de vraag hoe je de Bijbel leest en of je begint bij het begin, nl. in Genesis en vandaaruit eerst driekwart van de Bijbel doorleest (het Oude Testament) voordat je aan het NT begint. Dat is volgens mij nodig om een doorgaande lijn te zien in de Bijbel m.b.t. Gods handelen met mensen en kinderen in het bijzonder.
Gods zegen toegewenst met je afweging over de vraag of je je kind zult laten dopen of niet.
Laat de woorden van mijn mond en de overdenking van mijn hart welgevallig zijn voor Uw aangezicht, HEERE, mijn rots en mijn Verlosser! (Ps. 19:15)