Bedankt voor je reactie en Bijbelteksten. Ik ben het met je eens dat een gelovige niet continu aan de zonden moet denken, maar het andere uiterste is ook waar. Als een geheiligde (dat betekent iemand die apart gezet is (door de Genade), en niet per definitie vlekkeloos) kun je inderdaad nog zonde doen, dat merk ik ook in mijn leven. Dan is het niet bepaald een bemoediging als je te horen krijgt dat een geheiligde geen zonde meer kan doen. Dan kan dat ten eerste voor vertwijfeling zorgen, en ten tweede kan het leiden tot een strijd wie beter is dan de ander. Dus ik ben blij dat je het met me eens bent dat heiligen (helaas) nog zonden doen. Dat is (helaas) herkenbaar, maar ook bemoedigend.1a2b3c schreef:In 1 Kor.6:11 staat van de gelovigen: maar u BENT schoongewassen, maar u BENT geheiligd, maar u BENT gerechtvaardigd enz. (t.t.)
Gelovigen worden ook altijd begroet als 'heiligen'.
Gelovigen zijn heiligen die nog (veel) zonden doen. Maar de oude natuur - het vlees van een gelovige, is niet meer hun identiteit. En daarom Rom.7: 17, 20.
Gelovigen zijn een nieuwe schepping, en wat uit God geboren is zondigt niet. 1 Joh.5:18.
Als een gelovige denkt dat hij nog een zondaar is, is de kans groot dat hij zich ook zo gedraagt, want je denken bepaalt het gedrag.
Er staat niet voor niets dat we ons denken moeten vernieuwen, we moeten worden wie we geworden zijn in Christus. (http://vimeo.com/19985771)
Als ik er meer over nadenk, dan zou ik zeggen dat de gelovige niet te veel moet denken aan de zonden die hij doet of niet mag doen. Een zondaarsbesef echter kan ook leiden tot meer afhankelijkheid aan God. Maar ik denk dat dat heel sterk afhangt van iemands verleden. Ik kom niet uit een zwaar gereformeerde kerk of uit de Bible-belt, en daardoor heb ik (voor mezelf) geen slechte ervaringen gehad met een eenzijdige focus op de zondigheid zoals sommigen dat wel ervaren hebben. Niet dat ik dit nu aanhang overigens, want Christus mag nooit uit het oog verloren raken.