Bambi schreef: Als je als vrouw al niet eens meer in je hart kan voelen, dat je eigen kind je nodig heeft en je je ook niet zelf verantwoordelijk voelt voor de zorg en opvoeding van je eigen kind.
Maar die verantwoording liever bij iemand anders neerlegt, denk ik persoonlijk, dat je in de maatschappij ook weinig kan betekenen. Want dan zie je daar ook niets in de juiste verhoudingen. En luister je daar ook niet naar de goede dingen in je hart.
En hoogopgeleid?
Geef mij maar wijsheid van Boven.
Je gaat zo wel erg kort door de bocht. Vergeet niet dat hypotheken tegenwoordig niet meer vrij verkrijgbaar zijn, en dat 'huismoeder' zijn écht een luxe is.
Daarnaast: ik ben hoogopgeleid, single, maar als ik ooit kinderen krijg, gaan ze wél naar de crèche. Want ik blijf hoe dan ook werken. Niet omdat ik vind dat kinderen handenbindertjes zijn die ik maar moet dumpen, maar omdat ik vind dat a) papa ook wel voor de kids kan zorgen; b) mama hard gewerkt heeft voor haar diploma's en dat talent van God gekregen heeft, en dat ik daar dus ook gebruik van mag maken; c) ik veel meer voor de maatschappij kan betekenen als ik verder kijk dan alleen mijn eigen gezin en d) word ik nu eenmaal gelukkig van m'n werk; lijkt me iets waar mijn gezin ook wat aan zou hebben.
(overigens doe je het klinken alsof het heel makkelijk is om je kinderen maar bij iedereen te dumpen en alsof iedereen het maar doet voor het geld. De werkende moeders die ik spreek, vinden het over het algemeen knap lastig om op hun werk te zijn en ook nog eens thuis te moederen.)
