Dippie schreef:654321, wat een vreselijk bericht om te lezen van je. Ik wil je alle kracht en sterkte toewensen die jullie nodig hebben. Ik hoop dat je nog zult laten weten hoe het afgelopen is met jullie kleine mannetje. Heel veel sterkte in alles wat komen gaat...
@Ajl vroeg in refowebkids hoe het bij ons is.
Naar omstandigheden gaat het goed met ons. Ongeveer 3 weken geleden is ons mannetje, in bijzijn van ons viertjes, overleden. Hij is bijna 3 weken oud geworden. Diep ingrijpend om je kindje weer te moeten 'afstaan'.
Het waren verdrietige, moeilijk weken, waarin we Gods zorg en ondersteuning bijzonder mochten ervaren. Mede daardoor waren het ook 'goede' weken.
Wij zijn ook dankbaar dat we hem wel hebben mogen leren kennen; de liefde voor hem/ de plek die hij had en heeft in ons gezinnetje is daardoor gegroeid. Een kostbare herinnering.
Met de andere 2 kinderen gaat het goed. Ze zijn er 'in gegroeid'. In de zwangerschap wisten ze van de zorgen, in het Zhuis waren ze al die tijd gewoon bij ons (in het RMD-huis) en hebben we ze kinderlijk bij alles betrokken. Ze gaan er heel natuurlijk, kinderlijk mee om. Het klink gek, maar het lijkt wel of ze het nemen zoals het is. Ze hebben er geen minuut van wakker gelegen en ik merk ook niets van angst/ paniek ofzo. Gelukkig maar. Ze zijn trotse broers, laten iedereen foto's zien. Praten er ook over, maar het overheerst niet.
De leegte/ het gemis/ het verdriet is groot, maar we hebben ook nog veel om dankbaar voor te zijn...