Heeft of gebruikt God humor?

[coby]

Zelfs in Job vind ik God wel humoristisch:

3 Gord nu als een man uw lendenen,
dan wil Ik u ondervragen, opdat gij Mij onderricht.
4 Waar waart gij, toen Ik de aarde grondvestte?
Vertel het, indien gij inzicht hebt!
5 Wie heeft haar afmetingen bepaald? Gij weet het immers!

Waar is de weg naar de woning van het licht,
en de duisternis, waar is haar verblijf,
20 zodat gij haar brengen kunt naar haar gebied,
en de paden naar haar huis kent?
Gij zult dat wel weten, want toen werdt gij geboren
en het getal uwer dagen is groot!

[Marnix]

Ik ervaar sommige stukjes in Job ook als ironie:

Sta op, Job, wapen je;
ik zal je ondervragen, zeg mij wat je weet.
Waar was jij toen ik de aarde grondvestte?
Vertel het me, als je zoveel weet.
Wie stelde haar grenzen vast? Jij weet dat toch?
(...)
Waar is de weg naar de oorsprong van het licht,
en de plaats van het donker- is die jou bekend,
zodat je het naar zijn gebied kunt voeren
en het pad naar zijn huis kunt vinden?
Jij weet dat vast, want jij werd toen geboren,
zoveel jaren liggen achter je!

[Marnix]

Hehe ik zie dat we tegelijk het zelfde hebben geplaatst

[mona]

Die van Sara vind ik altijd leuk

Het gelach van Sara was puur ongeloof. Ik kan mij vanuit Sara gezien heel goed voorstellen dat het haar onmogelijk leek. Maar ze vertrouwde God in eerste instantie niet.
Bovendien loog ze tegen God dat ze er om gelachen had, en maakte God zo tot leugenaar.
Daarom kan ik dit niet zien als humor.

[Wilsophie]

Het is jammer dat Sara wordt neergezet als iemand met ongeloof, want het tegendeel is waar. ZE staat notabene bij de geloofshelden in Hebr. 11. Waar staat : "Door het geloof heeft ook Sara zelve kracht ontvangen om zaad te geven, en boven de tijd haars ouderdoms heeft zij gebaard overmits zij HEM trouw heeft geacht Die het beloofd had.
Sara gaf uiteraard geen zaad, want de man geeft zaad, maar dit vergt enige dieptuitleg over het begrip, maar dat is nu niet aan de orde.

[mona]

Ik zeg niet dat Sara zelf een ongelovige was.
Haar lachen van dat moment was ongeloof, en ze loog erover. Ze kon het zich niet meer voorstellen. Maar bij de geboorte van Izak kwam ze daar zelf op terug door hem juist de naam Izak te geven. Ze had alle reden om blij te zijn, te lachen. God had de belofte waar gemaakt, en was daar Hem dankbaar voor. Hij had de belofte in vervulling doen gaan.

wat ik zeggen wilde dat ik er geen humor in zie.
Wel liefde en vooral trouw van God ondanks ontrouw en ongeloof van mensen.

[Teus]

Jammer, in vele reacties vanuit de bijbel gezien zie ik toch niet dat God humor gebruikt ter bemoediging.
Mijn doel was te horen of iemand iets persoonlijk heeft meegemaakt of beleefd.
Graag zou ik zoiets van iemand horen.

[xsidd]

Ik geloof dat God Humor heeft!

Alleen door de ernstige situatie met de mensenziel word die kant weinig belicht is mijn mening.

Mvg,