Wilsophie schreef:
Laat God nu echt in Zijn welbehagen mijn kind sterven? Is dat Zijn ondoorgrondelijke Wijsheid?
Is het leven op aarde dan zo prettig en zaligmakend?
Is de dood dan een straf?
En wat nog erger is ,,,als er staat " in de hope des Eeuwige Levens". Heeft een gelovige dan niet de ZEKERHEID die Romeinen 8 beschrijft?
Ja, de bezoldiging der zonden is de dood.
En veel mensen hebben het op aarde prima naar de zin, die hebben hun pinnen vast in de aarde gestoken.
Je ziet het wel eens bij mensen die ernstig ziek zijn en de dokter zegt dat ze nog maar zoveel weken te leven hebben. Het loslaten kan ontzettend zwaar en moeilijk zijn.
De hope des Eeuwigen Levens is niet de hoop zoals je zegt in: ik hoop dat het morgen droog blijft.
ds. F. Bakker zei er o.a. dit over:Zo staat het ook met de hoop. Het is waar, dat de Schrift zegt: "De hoop die gezien
wordt, is geen hoop". Het is waar, dat Gods kind hier nog slechts in hope zalig
wordt en dat die hoop ook eens vervuld zal worden. Maar er zal in de hemel toch
ook geen stilstand zijn. En in deze zin zal de hoop blijven, dat er een eeuwige
voortgang zal zijn van de ene heerlijkheid tot de andere. Leven is hopen. En dat
geldt toch zeker niet minder van het eeuwige leven.
Zo is ook de hoop zonder de liefde een valse hoop. Al zou er ook gewezen worden
op Christus, het anker der hoop, als het een hoop zonder liefde is, dan is dat toch
niet meer dan een zelfzuchtig begeren, een hoop uit baatzucht. En al zou iemand
dan zijn lichaam geven om verbrand te worden, al wat uit baatzucht geschiedt, dat
zal toch niet baten.