Bijbelboeken in relatie tot de prediking

[gml]

Lucas 22:31-32 (NBG'51)
31 Simon, Simon, zie, de satan heeft verlangd ulieden te ziften als de tarwe,
32 maar Ik heb voor u gebeden, dat uw geloof niet zou bezwijken. En gij, als gij eenmaal tot bekering gekomen zijt, versterk dan uw broederen.

Petrus vertrouwt op zichzelf in plaats van op Christus. Het geloof van Petrus zal niet verdwijnen, omdat Jezus bidt. "Ik heb voor u gebeden." Christus waarschuwt dat de satan aan het werk is. De opdracht voor Petrus is "versterk uw broederen".

Zelfs na de opstanding wordt Petrus door de Here Jezus gewaarschuwd.

Johannes 21:15-23 (NBG'51)
15 Toen zij dan de maaltijd gehouden hadden, zeide Jezus tot Simon Petrus: Simon, zoon van Johannes, hebt gij Mij waarlijk lief, meer dan dezen? Hij zeide tot Hem: Ja Here, Gij weet, dat ik U liefheb. Hij zeide tot hem: Weid mijn lammeren.
16 Hij zeide ten tweeden male weder tot hem: Simon, zoon van Johannes, hebt gij Mij waarlijk lief? En hij zeide tot Hem: Ja Here, Gij weet het, dat ik U liefheb. Hij zeide tot hem: Hoed mijn schapen.
17 Hij zeide ten derden male tot hem: Simon, zoon van Johannes, hebt gij Mij lief? Petrus werd bedroefd, dat Hij voor de derde maal tot hem zeide: Hebt gij Mij lief? En hij zeide tot Hem: Here, Gij weet alles, Gij weet, dat ik U liefheb. Jezus zeide tot hem: Weid mijn schapen.
18 Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Toen gij jonger waart, omgorddet gij uzelf en gij gingt, waar gij wildet, maar wanneer gij eenmaal oud wordt, zult gij uw handen uitstrekken en een ander zal u omgorden en u brengen, waar gij niet wilt.
19 En dit zeide Hij om te kennen te geven, met welke dood hij God verheerlijken zou. En dit gezegd hebbende, sprak Hij tot hem: Volg Mij.
20 En Petrus, zich omwendende, zag de discipel volgen, dien Jezus liefhad, die zich bij de maaltijd aan zijn borst geworpen had en gezegd had: Here, wie is het die U verraadt?
21 Toen hij deze zag, zeide Petrus tot Jezus: Here, maar wat zal met deze gebeuren?
22 Jezus zeide tot hem: Indien Ik wil, dat hij blijft, totdat Ik kom, wat gaat het u aan? Volg gij Mij.
23 Dit gerucht ging dan uit onder de broeders, dat die discipel niet sterven zou; doch Jezus had niet tot hem gezegd, dat hij niet zou sterven, maar: Indien Ik wil, dat hij blijft, totdat Ik kom, wat gaat het u aan?

"Als je oud geworden bent, een ander zal je leiden en brengen op een plek die je niet wilt."

[alexander91]

Bedankt gml! In die richting zat ik ook al te denken. Bekering is niet iets van een keer en nooit meer.

[mealybug]

Bedankt gml! In die richting zat ik ook al te denken. Bekering is niet iets van een keer en nooit meer.

Volgens mij wel.
Een bekering is een eenmalige gebeurtenis, de ommekeer..
Tot bekering komen is geen dagelijkse gebeurtenis.
De term dagelijkse bekering moeten we resoluut afwijzen. Wel is het hard nodig dat we God bidden om kracht en dat we ons bezighouden met zijn Woord opdat we niet zondigen, maar leven tot zijn eer! In eigen kracht kunnen we dat namelijk niet!

[learsi]

De term dagelijkse bekering moeten we resoluut afwijzen. Wel is het hard nodig dat we God bidden om kracht en dat we ons bezighouden met zijn Woord opdat we niet zondigen, maar leven tot zijn eer! In eigen kracht kunnen we dat namelijk niet!

Bronvermelding!

h.g. Learsi

[Kvinna]

Er is verschil tussen wedergeboorte en (dagelijkse) bekering.

[mealybug]

Bronvermelding!

h.g. Learsi

Zodat je het kant en klaar kunt afserveren en indelen als komende van een dwaalkerk, zeker?

Zou je het ook bijbels onderbouwd kunnen/willen onderleggen, dat het niet zou deugen?
Bij voorbaat dank,

M

[gml]

In het Nieuwe Testament zijn er twee werkwoorden die "tot bekering komen" betekenen: "metanoeo" (innerlijke ommekeer, in gedachten, berouw hebben) en "epistrepho" (ook innerlijke ommekeer, maar ziet meer op de ommekeer in daden, die een totaal andere manier van leven tot gevolg heeft). Er zijn nog meer werkwoorden, maar dit zijn de belangrijkste twee.

Het werkwoord "epistrepho" wordt ook gebruikt in gevallen van mensen die reeds geloven, maar die toch hun zonden (moeten) belijden en achter zich (moeten) laten, omdat ze een verkeerde weg zijn ingeslagen. Zo was dat ook het geval bij Petrus in Lucas 22:31-32. Dit is dus ook een vorm van bekering.

Lucas 22:31-32 (NBG'51)
31 Simon, Simon, zie, de satan heeft verlangd ulieden te ziften als de tarwe,
32 maar Ik heb voor u gebeden, dat uw geloof niet zou bezwijken. En gij, als gij eenmaal tot bekering gekomen zijt, versterk dan uw broederen.

Voor de onderstreepte woorden staat in de grondtekst "epistrepsas" (participium, aoristus, actief, nominativus, mannelijk, enkelvoud van "epistrepho"). Dat Simon Petrus reeds gelovig was, kun je zien aan de woorden "dat uw geloof niet zou bezwijken".

Er bestaat verschil van mening of je wel of niet kunt spreken van een "dagelijkse bekering". Persoonlijk denk ik dat we op grond van het voorgaande wel moet spreken van een herhaling van de bekering in het leven van gelovigen, als gelovigen de verkeerde weg zijn ingeslagen, zoals in het voorbeeld van Petrus in Lucas 22:31-32. Het gaat in Lucas 22:31-32 om het opnieuw "tot bekering komen" van een gelovige. In die zin is er sprake van een "dagelijkse bekering" in het leven van de gelovige.

Wedergeboorte kun je in opvatten in engere en in ruimere zin. Een mens wordt wederom geboren, dat is eenmalig in het leven (wedergeboorte in engere zin), maar daarna volgt steeds een vernieuwing in het hart, gewerkt door Gods Geest (wedergeboorte in ruimere zin).

Er is dus geen groot verschil tussen wedergeboorte en bekering. De term "wedergeboorte" ziet op het werk van God in het hart van de mens, "bekering" is het gevolg van de wedergeboorte. De term "bekering" wordt in de Schrift meestal in de actieve zin gebruikt, de actie van de mens zelf.

[learsi]

Zodat je het kant en klaar kunt afserveren en indelen als komende van een dwaalkerk, zeker?

Zou je het ook bijbels onderbouwd kunnen/willen onderleggen, dat het niet zou deugen?
Bij voorbaat dank,

M

Je erkent dus dat je iemand quote.
Je quote is de totale laatste regel van een stuk van 17 bladzijden.
Als je de laatste regel quote en je bent het eens met de schrijver, geef dan gewoon de bron er bij.

Verder heb ik nog niets gezegd over dagelijkse bekering!
Uiteindelijk disqualificeer je jezelf door je zo op te stellen.

h.g.
Learsi

[mealybug]

Het laatste stukje van GML is ook een quote, en nog wel een hele lange ook.
Mij interesseert het niet, dat iest een quote van een ander is?
Hoevelen praten niet letterlijk hun predikant na, wat is het verschil?
''Geeft toe'' klinkt bijnaa als een beschuldiging in een kruisverhoor.

Blijft staan de vraag om onderbouwing .
Bvd,
M

[diak2b]

Best een interessant topic dit, lijkt me. Als iemand on topic zou blijven tenminste.

[gml]

Het laatste stukje van GML is ook een quote, en nog wel een hele lange ook.

Dit is niet waar, ik schreef mijn stuk op grond van de bestudering van de grondtekst en op grond van wat ik in het verleden gelezen heb over bekering en wedergeboorte, en wat ik plausibel vind. Ik doe niet aan plagiaat. Dat waren die drie zinnen van jou wel. Ik zou het fijn vinden als jij je opmerking terugneemt.

Mij interesseert het niet, dat iest een quote van een ander is?
Hoevelen praten niet letterlijk hun predikant na, wat is het verschil?
''Geeft toe'' klinkt bijnaa als een beschuldiging in een kruisverhoor.

Voor de eerlijkheid moet je dan toch je bron vermelden, zeker als je de zinnen letterlijk overneemt, anders is het toch echt plagiaat.

Volgens mij wel.
Een bekering is een eenmalige gebeurtenis, de ommekeer..
Tot bekering komen is geen dagelijkse gebeurtenis.
De term dagelijkse bekering moeten we resoluut afwijzen. Wel is het hard nodig dat we God bidden om kracht en dat we ons bezighouden met zijn Woord opdat we niet zondigen, maar leven tot zijn eer! In eigen kracht kunnen we dat namelijk niet!

Hier ben ik het volstrekt mee oneens. De bekering een eenmalige gebeurtenis? Denk jij dat een christen een heilige is die zonder zonde leeft? Nee, dagelijkse of voortdurende bekering tot de Heere is nodig, ook in een christenleven. Anders dwalen we af en leven we zo weer in de wereld, zonder God.

[mealybug]

Ik vond je relaas ontzettend veel lijken op datgeen wat ik zo dadelijk zal quoten, wat ook mijn quote was.

het stond op mijn pC , ik weet niet van wie het stuk is, wellicht marc verhoeven.
En daar zit echt geen copyright op, zoals bij bepaalde predikanten, want zij site zegt onomwonden, dat alles verspreid mag, nee moet worden, .
matth 10:8
Om niet heeft gij het ontvangen, geeft het om niet.
--"Terugkeer na afwijking
Wanneer we stellen, dat er een. eenmalige bekering van de duisternis tot het licht is, beweren we daarmee niet, dat een bekeerd persoon, wat zijn praktische wandel betreft, niet zou kunnen afwijken van het goede pad. Dat kan wel en gebeurt helaas ook. Zo iemand behoeft zich dan echter niet weer als zondaar tot God te bekeren, maar moet terugkeren op de verkeerde weg die hij is ingeslagen.
Voor deze terugkeer of omkeer wordt ook het woord “epistrefo” gebruikt, zoals blijkt uit het bekende woord van de Heer gericht aan Simon Petrus:
“Simon, Simon, zie Satan heeft zeer begeerd u te ziften als de tarwe; maar ik heb voor u gebeden opdat uw geloof niet zou ophouden: en gij, als gij eens bekeerd zult zijn, versterk uw broeders” (Luk. 22:31, 32).
Uit de woorden “opdat uw geloof niet ophoude” blijkt, dat Simon al bekeerd en gelovig was. Deze discipel zou echter afwijken; ja, zelfs zijn Meester verloochenen. Van die verkeerde weg zou hij echter teruggebracht worden. Hij zou zoals het N.B.G. dat heeft: “tot inkeer komen” en terugkeren. Dit terugkeren na afwijking kan men ter voorko­ming van verwarring met de eenmalige bekering, beter niet een bekering noemen.
De eenmalige bekering heeft namelijk een totale positiever­andering tot gevolg. Dit wordt in Hand. 26:17 duidelijk aangegeven. Iemand, die zich heeft bekeerd die zijn geloof geves­tigd heeft op de Here Jezus wordt door God niet meer als een zondaar gezien, maar als zijn kind.
Als de gelovige een verkeerde weg opgaat wordt dat kind­schap daarmee niet teniet gedaan. Wel wordt de praktische gemeenschap met de Vader verstoord!
We moeten dan met belijdenis van schuld terugkeren opdat de gemeenschap weer hersteld wordt en er weer vrede en rust in ons hart terugkeert.
Het bovenstaande kan met de volgende illustratie verduide­lijkt worden: Als een jongen en meisje trouwen verandert daarmee hun positie. Ze behoren voortaan als man en vrouw bij elkaar. Als ze nu onenigheid krijgen ‑ wat in de beste huwelijken kan voorkomen ‑ behoeven ze niet opnieuw naar het stadhuis om te trouwen, maar moeten ze hun geschil uit­praten, schuld erkennen en elkaar weer vergeven.
Zo hoeft de afgeweken gelovige zich niet opnieuw als zondaar te bekeren, maar moet hij terugkeren van zijn verkeerde weg en zijn schuld voor God, die door Jezus Christus Zijn Vader is geworden, erkennen.
Ook het woord “metanoia” wordt wel in een beperkte zin gebruikt, namelijk als het gaat om het berouwvol oordelen van een bepaald kwaad. Zo wordt van de Korinthiërs gezegd dat de brief van Paulus hen tot “inkeer” heeft gebracht (2 Kor. 7:9).
Dagelijks
Het woord “bekering” in de uitdrukking “dagelijkse bekering” werkt dus verwarrend.
Nu bedoelen de meeste mensen, die deze term gebruiken, ermee dat je als gelovige toch nog altijd zondigt en dat je dagelijks je zonden moet belijden.
Laat men dan echter over dagelijkse belijdenis en niet over dagelijkse bekering spreken en laat men nooit dit dagelijks belijden naar voren brengen als de eenmalige bekering ter sprake komt. Anders wekt men de indruk, dat men niet beseft wat “tot bekering komen” eigenlijk inhoudt.
Daarbij zou ik bovendien, heel voorzichtig, een onderscheid willen maken tussen ondoordacht zondigen en welbewust afwijken van de goede weg. In het eerste geval moet het kwaad beleden worden maar van een terugkeer hoeft dan nog geen sprake te zijn. In het tweede geval moet er natuur­lijk ook kwaad beleden worden, maar dat gaat dan gepaard met een omkeer op een verkeerde weg. De term dagelijkse bekering is in het eerste geval dus ook al niet op zijn plaats, omdat er niet van omkeer gesproken kan worden.
Er is echter meer tegen deze uitdrukking in te brengen. Het woord “dagelijks” is hier namelijk niet op zijn plaats. Zelfs niet, als men dagelijkse belijdenis bedoelt.
We moeten er namelijk niet vanuit gaan dat we dagelijks zondigen en dus ook dagelijks zonden te belijden hebben. In 1 Joh. 2:1 betuigt de apostel “Ik schrijf u dit, opdat gij niet zondigt”.
De Heer, die Johannes dit deed schrijven, gaat er dus vanuit dat wij niet zondigen. Daarvoor heeft Hij ons het onderricht in zijn woord gegeven. Zullen wij dan de norm lager stellen en over dagelijkse bekering of dagelijkse belijdenis spreken en het dus als een vanzelfsprekende zaak beschouwen, dat we dagelijks zondigen? In geen geval!
De term dagelijkse bekering moeten we dus ook om die reden resoluut afwijzen. Wel is het hard nodig dat we God bidden om kracht en dat we ons bezighouden met zijn Woord opdat we niet zondigen, maar leven tot zijn eer! In eigen kracht kunnen we dat namelijk niet!"--

[gml]

Nee, daar lijkt mijn relaas niet op. Lukas 22:31-32 haalde ik aan, omdat deze tekst al veel eerder voorbij kwam op dit topic. Daar sloot ik mijn reactie op aan. Het is overigens algemeen bekend dat metanoeo en epistrepho de centrale woorden zijn als het om de bekering gaat. Daarna heb ik bekeken wat er in de grondtekst van Lukas 22 staat. Je kunt dat denk ik op veel sites vinden, de uitleg van deze woorden.

Ik ben het ook absoluut niet eens met het feit dat de term "dagelijkse bekering" ontkend wordt. Wat dus gebeurt in het stuk dat jij gekopieerd hebt, het stuk van Verhoeven. En dat terwijl hij nota bene ook Lukas 22:31-32 aanhaalt, waar Jezus aan Petrus duidelijk maakt dat hij, nota bene als gelovige, opnieuw bekeerd moet worden!

Overigens, ook al staat er geen copyright op een bepaald stuk, dan nog is het prettig om, als het niet je eigen woorden zijn, erbij te zeggen wat je bron is, zeker als je hele zinnen letterlijk overneemt.

[alexander91]

Het laatste stukje van GML is ook een quote, en nog wel een hele lange ook.
Mij interesseert het niet, dat iest een quote van een ander is?
Hoevelen praten niet letterlijk hun predikant na, wat is het verschil?
''Geeft toe'' klinkt bijnaa als een beschuldiging in een kruisverhoor.

Blijft staan de vraag om onderbouwing .
Bvd,
M

Jammer mealybug dat je je zo opstelt. Gml geeft een goede onderbouwing voor wat hij over een bepaald onderwerp vindt (mijn dank daarvoor!).
Jij praat dus letterlijk een predikant na? Moet ik jouw uitspraak zo opvatten? Dan kan ik ook weer van wal steken en iets tegen je in brengen. Maar wat voor nut heeft dat?

Kun je niet proberen zaken toe te voegen hier tot opbouw van het Lichaam? Je kunt in iedere post wel op een indirecte manier je weerzin jegens refo's duidelijk maken, maar doe dat ajb direct. Maak een apart topic van: ik heb een hekel aan refo's en dan kunnen we daar op in gaan. Maar doe het niet zo achterbaks en over de hele breedte van het forum heen. Je kwetst er mensen alleen maar mee. We zijn hier om samen uit de Bijbel te leren. Die richting moet de neus op, niet met een steen in de hand je negatief opstellen naar andere christenen.

[mealybug]

ik praat helemaal geen predikant na, ik quote 1 zin van een evangelist, waar ik het bijna altijd mee eens ben.Niet overdrijven en dramatiseren dus.
Ik heb helemaal geen weerzin tegen refo's, ik snap vaak alleen niet wat ze geloven, omdat ze de Bijbel nog wel eens tegen lijken te spreken.
Vreemd trouwens dat alle Godloochenaars en -ontkenners hier nauwelijks lijken te kwetsen.
je ego zou niet gekwetst moeten kunnen worden, in Hem is dat juist een versterking.
Als Hij Zelf gekwetst wordt, laat dán eens wat horen!
We zijn hier zeker om iets op te steken, maar velen blijven hangen in dode dogma's, als ''afval van geloof is onmogelijk'' en hypercalvinisme, wat de verantwoordelijkhied van de mens verlamt.
Dáár ageer ik tegen, want als er iets is waar de duivel ontzettend goed in is geslaagd, is het wel middels dit decretum horibile http://nl.wikipedia.org/wiki/Predestinatie, die totaal tegengesteld is aan wat God zelf zegt. (Hij is lankmoedig en heeft geen vermaak in de ondergang der goddeloze maar wil dat allen tot bekering komen)
Ook het ''bellum iustum'' van Augustinus is totaal onverenigbaar met wat de bijbel leert.
Mogen de theorien een theologieen van een feilbaar mens nog bespreekbaar zijn, of is het na de RKK nu de Reformatie die excommuniceert, wanneer er vragen gesteld worden?