Ds. van Voorden over doop en uitverkiezing

[mealybug]

God is een God van de wereld. Hij heeft de wereld lief. Dat is ten diepste het verbond van God met de mens.

gravo

Een verbond is echter altijd een overeenkomst tussen 2 partijen, die beloven vast te houden aan wat zij elkaar beloven.
Boaz , bedankt voor je bijbelse uiteenzetting.
100% mee eens.

[Boaz]

Een stukje uit het artikel wat ds. van Voorden zegt:

Het verbond der genade is volgens hem een eeuwig verbond en de beloften zijn ja en amen voor de uitverkorenen. Ten onrechte wordt hiervan een ”verbond der aanbieding” gemaakt, aldus ds. Van Voorden. „De beloften moeten voorgesteld worden, maar pleiten op de belofte is een geloofswerk en kan alleen door gelovigen worden gedaan.”

Ik begrijp dat ds van Voorden eigenlijk tegen de dooppraktijk (kinderdoop) aanloopt. Door baby's te dopen, moet je de betekenis van de doop wel veranderen, anders kan deze niet toegepast worden op zuigelingen. Zo kom je ook op wonderlijke spinsels als 'inwendige en uitwendige leden'. (verderop in het artikel)
De ds. zegt dat de beloften gelden voor de uitverkorenen. Nu betwijfel ik of hij en ik hetzelfde bedoelen wanneer we het over uitverkiezing hebben, dus laat ik de zin anders formuleren: als de ds. zegt dat de beloften gelden voor de gelovigen, zeg ik: amen!

[elbert]

Er staat wel dat kinderen van gelovige ouders geheiligd zijn in de ouders - apart gezet.

En waar staat dat dan wel? Hint: dat staat er niet. Er staat dat de kinderen heilig zijn.
Nu is mijn vraag: zijn er 2 soorten heiligheid? Een heiligheid voor volwassenen (1 Kor. 1:2) en een heiligheid voor kinderen (1 Kor. 7:14)?
Ik kan ook een andere vraag stellen. De kinderen zijn apart gezet in de ouders volgens jou. Oke, dat is prima, want daar ben ik het op zich ook mee eens. Apart zetten doe je op een bepaalde plek. Volgens jou dus in de ouders. Maar waar bevinden die ouders zich dan? O ja, ze zijn in Christus. Dus de ouders zijn in Christus apart gezet en de kinderen in de ouders. Maar betekent dat dan niet dat de kinderen ook in Christus zijn? Met baboesjka poppetjes werkt het in elk geval wel zo.

Verder gaat het formulier van de gedachte uit, dat de kinderen van gelovigen in zonde ontvangen en geboren zijn en daarom aan allerlei ellende, aan de verdoemenis zelf zijn onderworpen. Tegelijkertijd vraagt men de ouders te belijden dat hun kinderen in Christus geheiligd zijn en daarom als lidmaten van de kerk behoren gedoopt te worden. Hoe tegenstrijdig kan men zijn??

Waarom is dat tegenstrijdig? Bedoelt het formulier hier wel een tegenstrijdigheid? Het formulier spreekt van nochtans, toch. Nochtans en toch hebben alles met het Evangelie, met genade te maken. Genade komt van God. En die andere kant (de ellende en verdoemenis) komt van ons. Het is een tegenstelling, maar geen tegenstrijdigheid.

Een verbond is echter altijd een overeenkomst tussen 2 partijen, die beloven vast te houden aan wat zij elkaar beloven.

In de Bijbel is het verbond nooit een gelijkwaardig contract tussen 2 partijen. God richt zijn verbond op en sluit daar mensen bij in. Daar hebben ze ten diepste niet eens een keus in, want God bepaalt de regels. Dat is wat anders dan een zakelijke overeenkomst tussen 2 gelijkwaardige partijen.

[JeeWee]

Daar hebben ze ten diepste niet eens een keus in, want God bepaalt de regels.

En dat alleen is de reden van mijn behoud! Halleluja!

[benefietdiner]

In de Bijbel is het verbond nooit een gelijkwaardig contract tussen 2 partijen. God richt zijn verbond op en sluit daar mensen bij in. Daar hebben ze ten diepste niet eens een keus in,

Is dit misschien wat ds. Van Voorden bedoeld als hij zei: ‘Het verbond der genade is een eeuwig verbond en de beloften zijn ja en amen voor de uitverkorenen’.
Geen keus je bent uitverkoren of niet, basta.

[Boaz]

Elbert schreef:

En waar staat dat dan wel? Hint: dat staat er niet. Er staat dat de kinderen heilig zijn.
Nu is mijn vraag: zijn er 2 soorten heiligheid? Een heiligheid voor volwassenen (1 Kor. 1:2) en een heiligheid voor kinderen (1 Kor. 7:14)?
Ik kan ook een andere vraag stellen. De kinderen zijn apart gezet in de ouders volgens jou. Oke, dat is prima, want daar ben ik het op zich ook mee eens. Apart zetten doe je op een bepaalde plek. Volgens jou dus in de ouders. Maar waar bevinden die ouders zich dan? O ja, ze zijn in Christus. Dus de ouders zijn in Christus apart gezet en de kinderen in de ouders. Maar betekent dat dan niet dat de kinderen ook in Christus zijn? Met baboesjka poppetjes werkt het in elk geval wel zo.

1 Kor.7:14 zegt: 'Want de ongelovige man is geheiligd in zijn vrouw en de ongelovige vrouw in den broeder. Anders zouden immers uw kinderen onrein zijn, doch nu zijn ze heilig.'
Het 'geheiligd zijn' stroomt dus van de gelovige huwelijkspartner naar de ongelovige en de zegen van de gelovige ouders vloeit naar het kind, dat in hen geheiligd is.


Boaz schreef:

Verder gaat het formulier van de gedachte uit, dat de kinderen van gelovigen in zonde ontvangen en geboren zijn en daarom aan allerlei ellende, aan de verdoemenis zelf zijn onderworpen. Tegelijkertijd vraagt men de ouders te belijden dat hun kinderen in Christus geheiligd zijn en daarom als lidmaten van de kerk behoren gedoopt te worden. Hoe tegenstrijdig kan men zijn??

Elbert schreef:

Waarom is dat tegenstrijdig? Bedoelt het formulier hier wel een tegenstrijdigheid? Het formulier spreekt van nochtans, toch. Nochtans en toch hebben alles met het Evangelie, met genade te maken. Genade komt van God. En die andere kant (de ellende en verdoemenis) komt van ons. Het is een tegenstelling, maar geen tegenstrijdigheid.

Nee, dit spreekt elkaar tegen. Het is het een of het ander.

[Boaz]

mealybug schreef:

Een verbond is echter altijd een overeenkomst tussen 2 partijen, die beloven vast te houden aan wat zij elkaar beloven.

In de Bijbel is het verbond nooit een gelijkwaardig contract tussen 2 partijen. God richt zijn verbond op en sluit daar mensen bij in. Daar hebben ze ten diepste niet eens een keus in, want God bepaalt de regels. Dat is wat anders dan een zakelijke overeenkomst tussen 2 gelijkwaardige partijen.

Je hebt onvoorwaardelijke verbonden en voorwaardelijke verbonden. Een voorbeeld van het eerste: het verbond met Abraham. God zegt dat dit verbond eeuwig is en stelt geen voorwaarde. Een voorbeeld van het 2e: Het verbond op de Sinai. 'Doet dit, en gij zult leven'. Dit verbond heeft Israel verbroken.
Je kunt dus niet stellen dat men geen keus heeft, je kunt of luisteren, of het verwerpen.

[Boaz]

Is dit misschien wat ds. Van Voorden bedoeld als hij zei: ‘Het verbond der genade is een eeuwig verbond en de beloften zijn ja en amen voor de uitverkorenen’.
Geen keus je bent uitverkoren of niet, basta.

Ah, we komen nu dus uit bij de uitverkiezingsleer.
Nu, de Bijbel leert zeker het een en ander over uitverkiezing, maar ik zie geen grond voor een doorgeslagen uitverkiezingsleer waarbij je maar lijdzaam moet afwachten of je bent uitverkoren ten eeuwige leven, of bent verworpen. Je moet een vreselijk Godsbeeld hebben als je dat gelooft..

[elbert]

1 Kor.7:14 zegt: 'Want de ongelovige man is geheiligd in zijn vrouw en de ongelovige vrouw in den broeder. Anders zouden immers uw kinderen onrein zijn, doch nu zijn ze heilig.'
Het 'geheiligd zijn' stroomt dus van de gelovige huwelijkspartner naar de ongelovige en de zegen van de gelovige ouders vloeit naar het kind, dat in hen geheiligd is.

Korte reactie in 3 punten:
1. Dit staat er niet (zie mijn eerdere antwoord), of op z'n minst is dit een deel van het verhaal.
2. Wat is de inhoud van die zegen? Alleen dat de ouders 'toevallig' christen zijn en de kinderen dus van God horen? Of heeft God hiermee dat kind ook echt op het oog?
3. Je beantwoordt mijn vraag niet: is er verschil tussen heilig en heilig of tussen geheiligd en geheiligd?
Elbert schreef:

Waarom is dat tegenstrijdig? Bedoelt het formulier hier wel een tegenstrijdigheid? Het formulier spreekt van nochtans, toch. Nochtans en toch hebben alles met het Evangelie, met genade te maken. Genade komt van God. En die andere kant (de ellende en verdoemenis) komt van ons. Het is een tegenstelling, maar geen tegenstrijdigheid.

Nee, dit spreekt elkaar tegen. Het is het een of het ander.

Oke, dus je hoefde niet wedergeboren te worden toen je werd geboren? Dan ben je de eerste sinds Jezus voor wie dit geldt...
Want in deze context spreekt het formulier erover. Maar ik merk wel vaker dat er echt geen antenne is voor wat er daadwerkelijk staat. Want dit staat er dus:

In de eerste plaats zijn wij met onze kinderen in zonde ontvangen en geboren. Daarom zijn wij mensen op wie de toorn van God rust, zodat wij in Zijn rijk niet kunnen komen, tenzij wij opnieuw geboren worden [Efeze 2:3, Johannes 3:3]. Dit leert ons de ondergang in en de besprenkeling met het water [Romeinen 6:4]. Daardoor wordt ons de onreinheid van onze ziel aangewezen. Zo worden wij opgeroepen om een afkeer van onze zonde te hebben, ons voor God te verootmoedigen, en onze reiniging en zaligheid buiten onszelf te zoeken.

Het staat dus in een bepaalde context en dat is niet de context die je weergaf.

[Boaz]

Boaz schreef:
1 Kor.7:14 zegt: 'Want de ongelovige man is geheiligd in zijn vrouw en de ongelovige vrouw in den broeder. Anders zouden immers uw kinderen onrein zijn, doch nu zijn ze heilig.'
Het 'geheiligd zijn' stroomt dus van de gelovige huwelijkspartner naar de ongelovige en de zegen van de gelovige ouders vloeit naar het kind, dat in hen geheiligd is.

Elbert schreef:
Korte reactie in 3 punten:
1. Dit staat er niet (zie mijn eerdere antwoord), of op z'n minst is dit een deel van het verhaal.
2. Wat is de inhoud van die zegen? Alleen dat de ouders 'toevallig' christen zijn en de kinderen dus van God horen? Of heeft God hiermee dat kind ook echt op het oog?
3. Je beantwoordt mijn vraag niet: is er verschil tussen heilig en heilig of tussen geheiligd en geheiligd?

En of het een zegen is wanneer je ouders gelovig zijn! Het is een bevoorrechte positie, je ouders vertellen je over God, begeleiden je op je weg naar volwassenheid, ook op geloofsgebied, en staan daarbij biddend achter je. De waarde daarvan moet je niet onderschatten. En natuurlijk heeft God het kind op het oog. Omdat het kind bij gelovige ouders opgroeit, wordt het geloof voorgeleefd en behoren ze tot het akkerwerk van de Heilige Geest. Ze zijn afgezonderd tot heling, apart gesteld onder de leiding van hun ouders, totdat zij zelf hun keuze bepaald hebben.

Wat maakt volgens jou het verschil tussen 'heilig' en 'geheiligd'?

Egbert schreef: Oke, dus je hoefde niet wedergeboren te worden toen je werd geboren? Dan ben je de eerste sinds Jezus voor wie dit geldt...
Want in deze context spreekt het formulier erover. Maar ik merk wel vaker dat er echt geen antenne is voor wat er daadwerkelijk staat. Want dit staat er dus:

Als je enerzijds aangeeft dat de toorn van God rust op mensen die niet tot geloof zijn gekomen, hoe kan je dan zeggen dat een baby geheiligd zou zijn in Jezus, als de voorwaarde daarvoor wedergeboorte is? En zoals je weet is een baby nog niet wedergeboren (of je moet komen tot de gedachte van de veronderstelde wedergeboorte) dus zegt het formulier dat het èn verdoemd is omdat het niet wedergeboren is, èn geheiligd is in Christus. Dat kan niet.

formulier schreef:
In de eerste plaats zijn wij met onze kinderen in zonde ontvangen en geboren. Daarom zijn wij mensen op wie de toorn van God rust, zodat wij in Zijn rijk niet kunnen komen, tenzij wij opnieuw geboren worden [Efeze 2:3, Johannes 3:3]. Dit leert ons de ondergang in en de besprenkeling met het water [Romeinen 6:4]. Daardoor wordt ons de onreinheid van onze ziel aangewezen. Zo worden wij opgeroepen om een afkeer van onze zonde te hebben, ons voor God te verootmoedigen, en onze reiniging en zaligheid buiten onszelf te zoeken.

Tja, maar dat leert de doop door onderdompeling nu helemaal niet: de doop vindt plaats nadat
je tot geloof bent gekomen, er gaat niet een oproep van uit om tot geloof te komen. Wij worden met de doop niet opgeroepen een afkeer van onze zonden te hebben, we geven aan met de doop dat we ons oude, zondige leven achter ons laten en opstaan in een nieuw leven met Jezus, die daarvoor de weg heeft vrijgemaakt.

Het formulier loopt vooruit op, of beter nog: roept op tot iets wat al had moeten gebeuren voordat de dopeling zich liet dopen.

[elbert]

En of het een zegen is wanneer je ouders gelovig zijn! Het is een bevoorrechte positie, je ouders vertellen je over God, begeleiden je op je weg naar volwassenheid, ook op geloofsgebied, en staan daarbij biddend achter je. De waarde daarvan moet je niet onderschatten. En natuurlijk heeft God het kind op het oog. Omdat het kind bij gelovige ouders opgroeit, wordt het geloof voorgeleefd en behoren ze tot het akkerwerk van de Heilige Geest. Ze zijn afgezonderd tot heling, apart gesteld onder de leiding van hun ouders, totdat zij zelf hun keuze bepaald hebben.

Hier ben ik het mee eens, maar het gaat volgens mij dieper dan dit. Als je de term heilig/geheiligd in de Bijbel naloopt dan betekent dat vrijwel altijd "afgezonderd tot de dienst van God, als Zijn eigendom". Bijvoorbeeld: Num. 3:13 want alle eerstgeborenen behoren Mij toe. Op de dag dat Ik alle eerstgeborenen in het land Egypte trof, heb Ik alle eerstgeborenen in Israël, van de mensen tot het vee, voor Mijzelf geheiligd. Zij behoren Mij toe. Ik ben de HEERE.

Geheiligd zijn betekent dus God toebehoren, het eigendom van Hem zijn. Dat is meer dan het hebben van gelovige ouders waardoor je gezegend wordt, het betekent dat je Gods eigendom bent. Hij legt Zijn claim op je, je bent van Hem. Zo zijn dus de kinderen van de gelovigen kinderen van God. Ze zijn Zijn eigendom met als roeping om voor Hem te leven. Voor God ben je dus al Zijn kind als Hij je in een gelovig gezin geboren laat worden. Het is wel zo dat je aan die roeping dient te beantwoorden, anders ontheilig je je. Dan zet je jezelf erbuiten. Wat dat laatste betreft ben ik het met je eens (nl. de noodzaak tot een gelovig antwoord aan God), maar daarom moeten we kinderen van gelovigen nog niet als ongelovigen zien.

Wat maakt volgens jou het verschil tussen 'heilig' en 'geheiligd'?

Eigenlijk is er niet zoveel verschil. Mijn reactie ging voornamelijk over het gegeven dat je onderscheid maakt tussen heilig/geheiligd zijn voor kinderen en het heilig/geheiligd zijn van gelovige volwassenen. Maar in de Bijbel wordt dat onderscheid tussen volwassenen en kinderen helemaal niet gemaakt. God ziet gelovige volwassenen en hun kinderen als heilig/geheiligd. Hij zegt niet: je bent pas een kind van me als je een keer een keuze voor me hebt gemaakt. Nee, Hij rekent de kinderen van de gelovigen er vanaf het begin al helemaal bij en zo verwacht Hij ook van hen geloof en de vrucht die daarbij hoort. God ziet ze aan als gelovigen, zelfs al begrijpen ze nog niet eens dat ze als gelovige worden behandeld. Volgens jou loopt God (en in navolging hiervan christenen van wie ook de kinderen worden gedoopt) hiermee op de zaken vooruit, maar zo werkt God in de Bijbel. Hij legt beslag op mensen om voor Hem te leven, in een nieuw leven. En dat nieuwe leven is pas helemaal volmaakt in de eeuwigheid en niet al helemaal als je een keuze voor Jezus hebt gemaakt.

Als je enerzijds aangeeft dat de toorn van God rust op mensen die niet tot geloof zijn gekomen, hoe kan je dan zeggen dat een baby geheiligd zou zijn in Jezus, als de voorwaarde daarvoor wedergeboorte is? En zoals je weet is een baby nog niet wedergeboren (of je moet komen tot de gedachte van de veronderstelde wedergeboorte) dus zegt het formulier dat het èn verdoemd is omdat het niet wedergeboren is, èn geheiligd is in Christus. Dat kan niet.

Dat zegt het formulier ook niet. Het formulier maakt onderscheid tussen natuurlijke geboorte en de noodzaak van wedergeboorte. In die context wordt erover gesproken. Het formulier geeft overigens geen aanleiding om over veronderstelde wedergeboorte te praten, al wordt dat wel gedaan. De fout die velen bij de doop maken is dat er naar het kind/de mens gekeken wordt: "is dit een wedergeboren mens en zo ja, dan moeten we dopen, zo nee, dan dopen we niet". Op die manier kijken baptisten ernaar en keek ook iemand als Abraham Kuyper naar de doop. Maar de christelijke gemeente is niet geroepen om mensen te keuren om te kijken of iemand ook echt wedergeboren is. De christelijke gemeente is geroepen om na te gaan wat God zegt. En God zegt dat zowel mensen die hun geloof beleden hebben als hun kinderen tot Zijn gemeente behoren, dus geheiligd, heilig zijn. Zij zijn dus Zijn eigendom, waarbij de eis van geloof, bekering, wedergeboorte enz. gewoon blijft staan. Want zonder dat komen we niet in het Koninkrijk van God.

[Boaz]

Ik denk dat we op sommige punten best dicht bij elkaar liggen, maar op andere trekken we een heel verschillende conclusie.
Ik schreef al dat kinderen van gelovigen opgroeien op het terrein waar de Heilige Geest werkzaam is, en in die zin uiteraard niet 'goddeloos' zijn. Ze zijn onderweg, onder de biddende begeleiding die hun ouders bieden.

Maar: dat is geen reden tot doop. De doop is het teken dat men zich bekeerd heeft, en via het watergraf het oude leven achter laat en opstaat in een nieuw leven met Christus. Dàt is wat de doop symboliseert, terwijl jij er een soort teken van maakt dat men bij de kerk hoort.

Nogmaals: hèt teken dat men onder het Nieuwe Verbond valt, is de Maaltijd des Heren. Daarom blijf ik er op hameren dat het krom is dat refokerken zeggen dat hun kinderen zijn opgenomen in 'het' verbond (zonder nadere toelichting welk verbond men bedoelt) maar hun het teken van het nieuwe verbond (de maaltijd des heren) wèl onthouden.

[elbert]

Ik denk dat we op sommige punten best dicht bij elkaar liggen, maar op andere trekken we een heel verschillende conclusie.
Ik schreef al dat kinderen van gelovigen opgroeien op het terrein waar de Heilige Geest werkzaam is, en in die zin uiteraard niet 'goddeloos' zijn. Ze zijn onderweg, onder de biddende begeleiding die hun ouders bieden.

Maar: dat is geen reden tot doop. De doop is het teken dat men zich bekeerd heeft, en via het watergraf het oude leven achter laat en opstaat in een nieuw leven met Christus. Dàt is wat de doop symboliseert, terwijl jij er een soort teken van maakt dat men bij de kerk hoort.

De kinderen zijn onderweg, maar wij ook en zij gaan aan onze hand mee. We zijn er nog niet hoor, vergis je niet. Het nieuwe Jeruzalem wacht nog en de volmaking ook. Voor jou is bekering een eenmalige keuze. Vanuit de Bijbel wordt mij duidelijk dat dit niet beperkt is tot "eenmaal voor Jezus kiezen". Dat maakt er deel van uit, maar bekering omvat veel meer dan dat. Het gaat ook om de vernieuwing van het leven en daarmee ben ik bij het tweede waar je op wijst: het opstaan in een nieuw leven met Christus. Waarom zou je daar de kinderen van uitsluiten? Want ook zij worden meegenomen in dat nieuwe leven: dat wordt ze voorgeleefd, daar worden ze mee opgevoed, daar worden ze in meegenomen. In de geloofsopvoeding blijkt ook dat dit opstaan in het nieuwe leven vooral in de kinderjaren vorm gaat krijgen. Dan leren we ze om hun handjes te vouwen en tot God te bidden. We wachten niet tot ze zelf eens gaan kiezen om te gaan bidden. We lezen ze voor uit de Bijbel en vertellen ze over Jezus die er ook voor hun is. Bewust tot geloof komen is dan ook in de meeste gevallen een kwestie van voor je 30e. En de meeste christenen zijn dan ook niet voor niets als kind gedoopt. Niet dat de doop ervoor zorgt dat ze christen zijn geworden, maar het is wel een feit dat de doop past bij wat ze zijn: ze horen bij God, want ze zijn Zijn eigendom.

Nogmaals: hèt teken dat men onder het Nieuwe Verbond valt, is de Maaltijd des Heren. Daarom blijf ik er op hameren dat het krom is dat refokerken zeggen dat hun kinderen zijn opgenomen in 'het' verbond (zonder nadere toelichting welk verbond men bedoelt) maar hun het teken van het nieuwe verbond (de maaltijd des heren) wèl onthouden.

Als je zo redeneert en de tekst (o.a. Matth. 26:27-28) heel letterlijk neemt, dan zou je moeten concluderen dat alleen de beker bij de maaltijd des Heeren het teken van het nieuwe verbond is en dus niet bijvoorbeeld het brood of het hele avondmaal. Maar dat zegt niemand en terecht, want het hele avondmaal is een sacrament dat heenwijst naar Christus. Ik noem het woord sacrament en dat is niet zonder reden. Een sacrament is een teken dat voor ons de waarheid van het Evangelie zichtbaar/tastbaar maakt. Dat is het avondmaal, maar dat is ook de doop. Ook de doop symboliseert het Evangelie. Dat zegt de Bijbel ook met zoveel woorden door te verwijzen naar de afwassing van zonden en het opstaan in een nieuw leven. Omdat de doop er met het nieuwe verbond gekomen is (net als het avondmaal), zijn zowel doop als avondmaal tekenen van het nieuwe verbond.
Een sacrament moet je gebruiken met het doel waarvoor het is ingesteld. De doop is een teken dat je ingelijfd bent in Christus en in Zijn gemeente. Het is een eenmalig iets dat niet herhaald hoeft te worden. Ergens bij ingelijfd worden kan ook zonder dat je daarbij zelf ja hoeft te zeggen. Zo worden onze kinderen ook ingeschreven in de burgerlijke stand zonder dat ze dat zelf weten. Dat doen de ouders voor hen. De doop is daarmee te vergelijken. Voor ons (als we later groot geworden zijn) is het van belang om te weten dat we ingeschreven staan.
Met het avondmaal is het iets anders. Het avondmaal vieren we tot Zijn gedachtenis (1 Kor. 11). Dat is voor kinderen wat lastig, omdat ze nog niet voldoende weten wat de dood van Christus voor ons betekent. Daar leren ze wel over en als ze tot hun verstand gekomen zijn en belijdenis van hun geloof hebben afgelegd, mogen ze ook aan het avondmaal deelnemen. Maar dat wil dus niet zeggen dat ze per definitie ergens van uitgesloten zijn, maar wel dat doop en avondmaal verschillende functies hebben en dat het ene (de doop, eenmalig) wel bij kinderen past en het andere (avondmaal, meerdere malen) veel minder.

[mealybug]

In de Bijbel is het verbond nooit een gelijkwaardig contract tussen 2 partijen. God richt zijn verbond op en sluit daar mensen bij in. Daar hebben ze ten diepste niet eens een keus in, want God bepaalt de regels. Dat is wat anders dan een zakelijke overeenkomst tussen 2 gelijkwaardige partijen.

Besef goed, vandaag stel ik u voor de KEUZE tussen voorspoed en tegenspoed, tussen leven en dood. - Deut. 30:15

[mealybug]

Omdat de doop er met het nieuwe verbond gekomen is (net als het avondmaal), zijn zowel doop als avondmaal tekenen van het nieuwe verbond.
Een sacrament moet je gebruiken met het doel waarvoor het is ingesteld. De doop is een teken dat je ingelijfd bent in Christus en in Zijn gemeente. Het is een eenmalig iets dat niet herhaald hoeft te worden. Ergens bij ingelijfd worden kan ook zonder dat je daarbij zelf ja hoeft te zeggen. Zo worden onze kinderen ook ingeschreven in de burgerlijke stand zonder dat ze dat zelf weten. Dat doen de ouders voor hen. De doop is daarmee te vergelijken. Voor ons (als we later groot geworden zijn) is het van belang om te weten dat we ingeschreven staan.
Met het avondmaal is het iets anders. Het avondmaal vieren we tot Zijn gedachtenis (1 Kor. 11).

Zowel doop (onderdompeling, ''baptism, not christening'') als avondmaal bestonden natuurlijk al wel in de joodse geschiedenis.
Heidenen die tot het joodse volk en religie toetraden werden gedoopt (mikwah), en de sedermaaltijd was op een zelfde manier een voorafschaduwing , waarbij het lam vooruitwees, naar het het Lam wat geofferd is op hetzelfde moment, nota bene.

De doop is een bede van een goed geweten, schrijft Petrus.
(wat ook geestelijk gezien kan worden, zonder dat er water aan te pas komt, maar in elk geval een mens betreft die al een ontwikkeld geweten heeft)
(1 Pe 3:21)

Watchman Nee , de vervolgde chinese evangelist beschrijft de doop als een teken naar de wereld, dat je daar niet meer bij hoort.
Als de doop de besnijdenis des harten uitbeeldt, zoals de apostel schrijft aan de kolossenzen (Kol 2:11 etc) en een uittrekking van het lichaam des vleses, kan dat toch niet van toepassing zijn op een pasgeborene?

Elbert, zeg eens heel eerlijk, als jij in een strict baptist gemeente was opgegroeid en opgevoed, zou je dan nu ook de kinderdoop verdedigen?